Small decision, great responsibility [Max]

Registratiedatum : 14-04-15

Het was nu de nacht nadat het eerste overleg was geweest en Anthony zat terug op de plek waar hij de dag ervoor had gezeten. Deze keer leunde hij niet nonchalant naar achteren, maar steunde hij met zijn ellebogen op de houten balk voor hem. Een frons stond op zijn gezicht en hij hield zijn blik strak voor hem gericht, starend naar de plek waar Ayla en Max eerder hadden gestaan. Hij was nog steeds aan het nadenken over wat Max hem de vorige dag had voorgesteld. Zou hij het nu accepteren of niet? Wat waren zijn voordelen? Maar wat belangrijker was, wat waren zijn nadelen? Hij had al wel een vage beslissing genomen, maar zou hij daarmee zijn tijd willen vullen? Hij kneep zijn ogen even bedenkelijk dicht. Hij wilde zijn tijd hier natuurlijk ook niet verdoen met het telen van groenten en het verzorgen van dieren. Dat wilde hij nog minder dan wat Max hem had voorgesteld. Anthony leunde terug nonchalant naar achteren toen hij iemand de Cabin binnen hoorde komen. Zijn beslissing stond vast. Hij zou het accepteren, maar dan wilde hij hulp van iemand, iemand die zijn loopjongen werd, iemand die kruiden moest verzamelen en hem zo nodig moest bijstaan in moeilijke tijden. Nu zou hij nog geen tweede persoon nodig hebben, maar in de toekomst zou dat natuurlijk wel handig zijn. Nu waren er misschien 20mensen in The Glade, dus voorlopig was hij wel tevreden met enkel hem. Hij liet zijn blik gaan naar Max, waar hij daarstraks mee had afgesproken. Hij zou hem vandaag zeggen wat hij over zijn voorstel dacht. "Max," zei hij als begroeting.

Registratiedatum : 12-04-15

Toen de vorige dag het idee van Runners werd geopperd, werd ook de vraag naar medische hulp duidelijk. Max had aan Anthony gevraagd of hij dat zou willen doen, maar hij had dat aanbod noch aangenomen noch afgewezen. Hij zou er een nachtje over slapen, dus zodra de dag was aangebroken en Max uit zijn hangmat stapte, zag hij dat Anthony naar de Meeting Cabin liep. Max nam nog even een minuutje de tijd wakker te worden, zich uit te rekken en zijn schoenen aan te doen, en liep Anthony toen achterna. De Meeting Cabin was uiterst geschikt voor dit soort serieus overleg. Nooit zag je hier zomaar iemand naar binnen lopen - behalve die ene keer dat hij en Fletcher de pot drank gingen nakken - en het was ver genoeg verwijderd dan de bedrijvigheid van de Glade. "Anthony," antwoordde Max toen hij door de opening liep. Hij was er nog niet in geslaagd om meer dan één stoeltje te maken voor om de tafel, maar daar zou hij snel aan beginnen. Voor nu moest hij blijven staan.

Registratiedatum : 14-04-15

"Anthony," Hij liet even een flauw glimlachje zien en hield zijn blik strak op hem gericht. Hij zou niet rond de pot draaien, maar direct zeggen wat hij te zeggen had. Hij was niet echt iemand die overdreven diepe gesprekken kon voeren. "Over je voorstel van gisteren," begon hij en leunde terug wat naar voren. "Ik wil dat Med Jack gedoe, graag op me nemen." ging hij verder en liet zijn blik even over Max gaan, die bleef rechtstaan. "Voorlopig zal ik geen hulp nodig, maar in de toekomst zou zoiets wel handig zijn." Hij wenkte kort met zijn hoofd, als teken dat hij mocht antwoorden. Hij was soms misschien wel dwingend, maar men wist wel altijd wat ze wel of niet moesten doen in zijn bijzijn. Hij had zo z'n rare trekjes, zoals de meeste hier wel hadden.

Registratiedatum : 12-04-15

Max wachtte Anthony's antwoord af, en knikte bedankend toen hij zei in te gaan op het voorstel. "Dat klinkt geweldig. Dankjewel." En weer knikte hij toen hij zei dat hij later hulp nodig zou hebben. "Dat is geen enkel probleem. Dat zal allemaal in orde komen als dat nodig is. Misschien kan je zelf je ogen open houden voor mogelijke kandidaten?" Lester had ook goed meegeholpen toen Ayla verpleging nodig had gehad. Was hij misschien een kandidaat? "Is Lester iemand..?" vroeg hij voorzichtig. Lester en een baan... Ondanks dat iedereen zijn taken moest vervullen op de Glade, leek Lester zich daar niet echt aan te houden.

Registratiedatum : 14-04-15

"Dat klinkt geweldig. Dankjewel." Hij haalde even zijn schouders nonchalant op, alsof het niets was. Hij kon ook niet goed dingen weigeren, dus ja. "Iemand moet het doen hé," "Dat is geen enkel probleem. Dat zal allemaal in orde komen als dat nodig is. Misschien kan je zelf je ogen open houden voor mogelijke kandidaten?" Even mompelde Ant iets in zichzelf en knikte vervolgens toch maar op wat hij eerder zei. "Is Lester iemand..?" Hij haalde direct zijn wenkbrauw op bij wat hij zei. Lester? "Je hebt gelijk, ik zal inderdaad zélf mijn ogen open houden voor kandidaten." zei hij vervolgens, de laatste vraag negerend en verder gaand op de vorige en deze nog eens extra benadrukte.

Registratiedatum : 12-04-15

Anthony's wenkbrauw schoon omhoog bij de naam Lester, en Max begon te lachen. "I know, I know. Niet Mr. Tof, maar hij leek te weten wat hij deed." Al moest hij toegeven dat hij niet heel erg goed had opgelet wie wat precies deed die middag. Hij was aan de zijkant blijven zitten, bij Alex, maar hij had af en toe een blik geworpen op het schouwspel. "Maar klinkt goed. After all, jij weet beter met wie je goed kan samenwerken." Ze zouden hier iets officieels mee moeten doen: Anthony was nu een soort van de 'leider' over alle Med-Jackers, en hij zorgde voor nieuwe rekruteringen. Ze hadden duidelijk nog meer rangen nodig die stonden voor de taken die in de Glade moesten gebeuren, zoals het opzetten van nieuwe gebouwen. Ieder zo'n groep kon een leider hebben die het overzicht hield van alles wat binnen die taak viel, en zorgde voor zijn eigen rekruteringen. Rimpels van het nadenken tekenden zich in Max' voorhoofd, en hij keek even peinzend naar de grond. Dit kon best nog wel eens werken.

Registratiedatum : 14-04-15

. "I know, I know. Niet Mr. Tof, maar hij leek te weten wat hij deed." Maar goed dat hij het wist. "Maar klinkt goed. After all, jij weet beter met wie je goed kan samenwerken." Natuurlijk wist hij dat en op dit moment was dat enkel zichzelf. "Ik zal nog wel zien wie ik wel en niet om me heen wil hebben." Zoiets had wel wat tijd nodig. Ant wilde de mensen eerst nog water beter leren kennen, voordat hij het leven van iemand anders, in iemands handen legde. Als zijn 'loopjongens' in de fout zouden gaan, moest hij de verantwoordelijkheid van op zich nemen. Iets wat niet bepaald een licht gewicht was. Hij trok zich vervolgens al recht en liet zijn blik even vallen op Max, die precies even in een andere wereld zat. "Uhm, Max," mompelde hij en hield even zijn hoofd wat lager, oogcontact zoekend. "Zie dat die rimpel straks niet gewoon van je hoofd rolt hé." zei hij nu terug met een klein grijnsje, als subtiele hint om te vragen wat hij aan het doen was en waar hij eigenlijk aan dacht. Hij had zo z'n eigen subtiele manieren om zulke dingen weer te geven.

Registratiedatum : 12-04-15

Max knikte kort na Anthony's opmerking, maar reageerde er verder niet op. Hij was nog steeds in gedachten verzonken, en hij werd daar pas uitgehaald toen Anthony een opmerking maakte over zijn rimpels. Hij lachte kort. "Ik had ineens een idee. Iets voor de Glade." Hij was nog even stil en overwoog Anthony erover te vertellen. Hij besloot het te doen, zeker nu Anthony toch een redelijk belangrijke taak in de Glade had - al hoopte hij natuurlijk dat hij zijn taken niet vaak hoefde te vervullen. "Als het zo doorgaat met nieuwe Gladers.. en iedereen moet de Glade draaiende houden.. Denk je niet dat het dan handiger is als iedereen één taak toegewezen zou krijgen? Neem nu mij bijvoorbeeld: ik werk een beetje op het land, ik bouw wat dingen, soms maak ik wat eten klaar.. Zou het niet veel efficiënter zijn als iedereen zich 100 procent focust op één taak? En dat iedere taak een leider heeft, en die leider zorgt ervoor dat alles binnen zijn branche goed gaat, en dat hij ook zijn ogen open houdt voor nieuwe rekruten onder de Gladers die nog geen taak hebben?"

Registratiedatum : 14-04-15

"Ik had ineens een idee. Iets voor de Glade." Ant keek hem nieuwsgierig aan toen hij zei dat hij een idee had. Het duurde dan ook niet lang voordat zijn nieuwsgierigheid getemperd werd. Max begon een hele uitleg over hoe ze mensen nodig hadden die zich ieders concentreerden op één vak gebied. Uiteindelijk leek dat nog niet zo'n slecht idee. Al dacht hij niet dat mensen zich zelf zouden aanmelden voor Cook, dat zou hij zelf toch nooit doen. Ze hadden natuurlijk wel eten nodig, maar toch. Anthony zette zichzelf terug neer en luisterde nog verder naar Max's uitleg. "Hoe wil je die leiders zoeken? Je kan toch niet zomaar zeggen dat de ene beter is dan de ander?" vroeg hij vervolgens. Hij had zo z'n 'wijze' momentjes. Ze waren zeldzaam, maar konden toch wel eens voorkomen.

Registratiedatum : 12-04-15

Anthony luisterde aandachtig naar zijn verhaal. Hij merkte hoe het aan iemand uitleggen hielp om zijn gedachten te ordenen. "Nou, niet per se beter, maar ik denk dat je toch wel kan zeggen wie een beter leiderschapsvermogen heeft, of goed overzicht kan houden en mensen aan kan sturen." Die leiders zouden dan ook in een soort committee kunnen zitten, en dat committee zou dan bepalen over belangrijke dingen. Op die manier werd ook voorkomen dat democratische verkiezingen veel te uitgebreid zouden worden. Wat als ze straks honderd Gladers hadden en er democratisch nieuwe Runners gekozen moesten worden? Nee, dat zou teveel gedoe zijn. "En als ze betrokken worden bij het maken van belangrijke beslissingen, is het ook belangrijk dat ze een normale discussie kunnen voeren, en dat ze met respect naar een andere mening kunnen luisteren."

PROFIEL RPG SHEET

» small note
» Small Note

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Small decision, great responsibility [Max]