Staring

Registratiedatum : 15-04-15

Moe viel Erik in slaap. Veel slaap kreeg hij echter niet want al snel werd hij wakker van de geluiden van het labyrint en van de grievers erin. Hij was hier nu al een paar dagen, maar was nog steeds niet aan het geluid gewent geraakt. Niet dat hij gedacht had dat hij er zo rap aan zou wennen, het was gewoon het gevoel dat de geluiden hem gaven. Opwinding, nieuwsgierigheid en een vleugje angst voor wat ze daar zouden aantreffen. Al wonnen de opwinding en nieuwsgierigheid het met gemak van de angst. Erik kroop uit de hangmat, liep over het open veld naar het labyrint en bleef een tiental meter van de gesloten ingang vandaan staan. Hij bleef een tijdje staan waarna hij in kleermakerszit op de grond ging zitten. De hele tijd blijf hij naar de ingang staren de koude nachtlucht inademend.

- Eerste post voor Trystane

Registratiedatum : 19-04-15

Trystane was net op weg naar zijn hangmat toen hij een jonge jongen voor de poort van de Maze zag zitten. De reden dat hij zo laat nog wakker was, was de heerlijke verkoeling die de nacht bood. Nieuwsgierig stopte hij met lopen en zijn ogen probeerde te peilen wie het was. Nog iemand die hij nog niet eerder had ontmoet. Langzaam sjokte hij op hem af en ging zonder te vragen naast hem zitten. "Raar is het eigenlijk hé?" Vroeg hij. Trys deed niet de moeite om zich voor te stellen, dat kwam later wel. Voor nu wist hij precies hoe de jongen zich moest voelen. Het was een gevoel van angst, eenzaamheid maar bovenal brandende nieuwsgierigheid. "Nu er nieuwe runners zijn gekozen zijn we in ieder geval een stapje dichter bij de uitgang." Mompelde hij met een glimlachje achter zijn eerste woorden aan.

Registratiedatum : 15-04-15

Erik hoorde voetstappen die steeds luider werden. Hij zuchtte, hopend dat degene achter hem voorbij zou lopen, maar in plaats daarvan kwam een jongen naast hem zitten. "Raar is het eigenlijk hé?" vroeg de jongen. Erik richtte zijn blik op de onbekende. Hij kende nog lang niet iedereen in de Glade. Misschien moest hij daar eens werk van maken. "Nu er nieuwe runners zijn gekozen zijn we in ieder geval een stapje dichter bij de uitgang." Mompelde de jongen met een glimlach. ’Ik was er liever zelf naartoe gegaan’ Zei Erik als wijze van antwoord. In tegenstelling tot de jongen kon hij op het moment geen glimlach opbrengen. Waarom lieten ze hem niet gewoon het labyrint in gaan? Hij richtte zijn blik weer op de gesloten poort. Hij zou maar afwachten of de jongen nog iets wou zeggen.

PROFIEL RPG SHEET

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Staring