We meet again old...friend?

Registratiedatum : 13-04-15

Alles was zo verwarrend, haar littekens, haar gevoelens en nog preciezer Fletch. Ze had hem vertelt over haar gevoelens en nu, nu wist ze het niet meer. Dan was er die drang, die drang om nog meer littekens te maken. Maar ze had het belooft, ze had belooft te proberen te stoppen. Dat is waarom ze hier nu rondliep, proberend haar hoofd een beetje leeg te maken. Alexx lette er niet op waar ze heen ging, al dat ze wist was dat het bos haar rustig maakte. Toch, na nog een paar minuten was ze wel benieuwd waar ze was. Daarom bleef ze even stil staan en keek ze om zich heen en tot haar verbazing was ze hier al een keer geweest. Om precies te zijn, dit was de plek waar ze Anthony had leren kennen, toch wel grappig dat ze hier weer beland was. Nieuwsgierig keek ze om zich heen, misschien zou ze dit keer alweer iemand tegen komen.

}Anthony ^-^

Registratiedatum : 14-04-15

Anthony strompelde wat rond in het bos, uitkijkend naar enkele kruiden die hij zou kunnen gebruiken. Voor dit soort zaakjes moest hij misschien eens gaan uitkijken naar iemand dat dat voor hem zou kunnen doen. Hij was niet iemand die zulke dingen graag deed, laat staan dàt die het al deed. De planten die hier groeiden waren voor hem ook grotendeels onbekend, wat het alleen maar vervelender maakte. Hij hurkte zich even neer naar een vreemd uitziende plant en plukte er een blaadje van. Sommige planten roken vreselijk, maar deze leek zijn aandacht even vast te hebben. Hij schudde even kort met zijn hoofd en trok zich vervolgens weer recht, waarna hij na een halve draai Alexx zag staan. "What's up, Lex." zei hij met een grijnsje. Het kruiden zoeken schoof hij direct naar de achtergrond. Sociale interacties gingen voor hem toch net wat voor.

Registratiedatum : 13-04-15

Even ademde ze diep in en uit. De geur van de bladeren, planten en schors, dus eigenlijk de geur van het bos was zo rustgevend en binnen een paar tellen waren ene deel van haar zorgen verdwenen. En al snel concludeerde ze dat ze dit veel eerder had moeten doen. En al zeker toen ene vriendelijke stem haar oren bereikte. Met een kleine glimlach draaide ze zich om en al snel viel haar blik op de jongen die haar net had aangesproken. "Hii" Zei ze met een glimlach terwijl ze op de jongen afstapte, toch wel grappig dat ze hem tegenkwam op dezelfde plek waar ze hem voor het eerst had ontmoet. "And nothing much." Vervolgde ze nonchalant zodra ze op ongeveer een anderhalve meter van hem vandaan stond. Het was waar, maar ook niet echt waar. Waren erg grote dingen gebeurd? Nee maar het was ook niet alsof er niets gebeurd was.

PROFIEL RPG SHEET

» Meet me where your mind won't kiss me
» Damn you, old friend

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

We meet again old...friend?