Hidden secrets, hidden feelings, hidden thoughts

Registratiedatum : 13-04-15

Het groen was rustgevend, ondanks alle slechte herinneringen die ze er nu aan had. De laatste paar keer dat ze hier was geweest waren niet goed, natuurlijk waren er nog altijd goede herinneringen bij deze plek maar het verbaasde haar hoe snel alles slecht had gelopen. Toch was dat minder verwarrend dan al die emoties die ze voelde. Elke dag had ze zo veel emoties, zo veel verwarring. Hierdoor vergat ze vaak alles ineens en was ze zogezegd weg van deze wereld tot iemand haar wakker maakte, net zoals ze nu een beetje was. Al was het nu minder dan normaal, het was waarschijnlijk de rust van het bos dat haar nog wat met twee voeten op de grond hield.

}Max

Registratiedatum : 12-04-15

Hidden secrets, hidden feelings, hidden thoughts XTiTnHN9T5miD1rIuQ

// Max

Twee grote armen grepen Alex vast. Max had een grijns op zijn gezicht, want hij had expres zijn best gedaan zo stilletjes mogelijk te lopen zodat hij haar kon laten schrikken. Zijn intussen bruingebrande armen van het vele werken in de glade knepen haar samen. "Hey jij daar," grijnsde hij. Hij had een goede dag - geen idee waarom, maar hij voelde zich kiplekker.

Registratiedatum : 13-04-15

Ze had hem niet horen aankomen, of het nou was omdat ze er niet helemaal bij was geweest of dat hij zo stil was geweest wist ze niet. Maar ze verschoot wel en liet een kleine maar blije squeek horen die al snel gevolgd werd door haar lach. Okay, dit had haar humeur zeker beter gemaakt, en ze wist ook wie het was zodra zijn stem haar lach onderbreekt. "Hay." Lachte ze terwijl ze stil bleef staan, ze kon toch niet echt bewegen door zijn sterke armen die haar vast hielden. Niet dat ze dat super erg vond ofzo, al was het op andere momenten wel wat onhandig dat ze klein, dun en niet zo sterk was.

Registratiedatum : 12-04-15

Hidden secrets, hidden feelings, hidden thoughts E66dll

Max

Hij schudde haar nog even door elkaar en zette haar daarna toen weer netjes op de grond. "Jou heb ik lang niet gezien!" merkte hij nog altijd glimlachend op. "Waar was je al die tijd?" Eerst was Alex een van de meiden geweest die hij hier het meest rond zag lopen. Het was natuurlijk ook een hele happening geweest tussen haar en Fletch, maar intussen leek dat allemaal wat rustiger te verlopen. "Hoe is het met je?"

Registratiedatum : 13-04-15

Het was best moeilijk om haar evenwicht terug te vinden toen Max haar los liet, maar ze was niet aan het klagen. Nee het was wel een leuke begroeting geweest, eens iets anders en iets vrolijks. Met dezelfde grote glimlach draaide ze zich om naar de jongen. "i've been around, een beetje alleen en wat dingen op een rij zetten enzo." Zei ze terwijl haar schouders nonchalant omhoog gingen. Ze was er vrij zeker van dat Max tot een bepaalde hoeveelheid wel wist wat er aan de hand was, maar wat wist ze niet. "Het gaat goed, een stuk beter dan.. nou een tijdje terug enzo. En hoe gaat het met jou, nog wat meegemaakt of heb je een net zo saai leven gehad als ik?" Lachte ze, al betwijfelde ze dat Max het saai had gehad.

Registratiedatum : 12-04-15

Hidden secrets, hidden feelings, hidden thoughts Izb0ub

Max

Het was goed om te zien dat Alex zich glimlachend omdraaide. Hij had meegekregen dat ze het hier moeilijk had gehad, zoals meer mensen, al leek zij meer moeite hebben om met die gevoelens om te gaan. Die glimlach gaf hem een beetje het vertrouwen dat het weer wat beter ging. En haar woorden bevestigden dat. "Goed om te horen," glimlachte hij breed, en dat veranderde in een lach hardop toen ze vroeg of hij een saai leven had hier. "Nauwelijks, kan ik je vertellen," lachte hij. Dat híj nu kon lachen, was ook een goed teken. Hij wreef even over zijn kaak, waar kleine stoppeltjes door zijn huid aan het komen waren, terugdenkend aan de chaos die de laatste week over hem heen was gekomen.

Registratiedatum : 13-04-15

"Wanna tell me about it? Ik ben benieuwd hoeveel saaier mijn leven is geweest zonder een portie Max erin." Lachte ze terwijl haar hand even door haar haren ging. Het was raar hoe makkelijk hij haar blij had gemaakt, en ze was hem er erg dankbaar voor. Al was er nog steeds dat onaangename gevoel dat naar boven probeerde te komen. Toch bedloot ze het even te vechten. En wat beter dan een iets vragen over de allerbeste, fantastische, swasome bromance ever? "En hoe gaat het tussen jou en Fletch? Ik hoop dat alles net zo awesome is als normaal because i would hate to hear that my favorite couple is having trouble." Plagend gaf ze hem een kleine knipoog. Wacht. Sinds wanneer deed ze dat? Alexx had echt geen idee, maar blijkbaar had Fletch nog wel een indruk op haar achtergelaten naast het hele gevoelens ding sinds dit niet een bepaalde 'Alexx move' was.

Registratiedatum : 12-04-15

Max

Hij haalde even 'nonchalant' zijn schouders op. "Ach, wat grieversteken, een dode, wat hoog politieke zaken en.. tsja.. De normale mindfuck van deze plaats," probeerde hij in een zin te proppen om het zo snel mogelijk samen te vatten. Ze vroeg naar Fletcher, en whoah! Was dat nou een knipoog? Wat had dit meisje voor hem met Alex gedaan?! "En met Fletcher.. ik zie hem minder, maar dat komt omdat ik nogal druk bezig ben met de shizzle hier."

Registratiedatum : 13-04-15

Okay, ja als je het zo opsomt is er zeker best veel gebeurt. Iets wat Alexx eigenlijk wel deed realiseren hoe op zichzelf ze was geweest. Misschien moest ze meer socialiseren? Nou ja, eigenlijk kon het haar niet zo veel schelen dat ze niet zoveel contact had met anderen, zolang haar vriendschap met Fletcher en Hayden enzo er niet onder leed. Nou ja, dit was ten minste ook een begin met het opnieuw contact krijgen met vrienden, nou ja als Max een vriend was. Zo zeker wist ze dat niet, maar aardig was hij wel. Daarom kwam er even ene frons te voorschijn toen Max zei dat hij en Fletcher niet echt veel contact hadden gehad. Het was spijtig, die twee waren awesome samen. Toch werkte ze de frons erg snel weg met een glimlach. “Nou, ik ben er zeker van dat de bromance het zal overleven en dat jullie sterker dan ooit terug zullen komen.” Nonchalant haalde ze haar schouders op. “En ik hoop dat al de....stomme gebeurtenissen snel opgelost raken en dat alles weer rustiger word” Een scheldwoord kreeg ze er niet uit, nee ze kon het zich niet eens inbeelden hoe het zou zijn om te schelden. "Weet je eigenlijk hoe het met Fletcher gaat? Ik weet dat je hem niet veel ziet maar ja, ik ben hem de laatste tijd niet echt....tegengekomen, ja niet echt tegengekomen." Viste ze wat onzeker en zo onduidelijk mogelijk. Tegengekomen... as if! Ontwijken was een beter woord maar ja.

Registratiedatum : 12-04-15

Max

"Rozen verwelken, schepen vergaan, maar Flax blijft altijd bestaan," ratelde hij op met zijn hart melodramatisch op zijn hart gedrukt terwijl hij zijn ogen er passend bij neersloeg. Hij knikte bij de volgende opmerking. Ja, dat alles snel weer rustig zou worden, dat hoopte hij ook. Maar hij het niet het idee dat het minder chaotisch zou worden hier. Er konden dingen geautomatiseerd en gereguleerd worden, waar hij al mee bezig was met alle keepers. Maar probleempjes zoals de griever en zijn steek waren dingen die hij niet snel opgelost zag worden. En wie zei dat ze alle geheimen van deze plaats al kenden? Hem hoorde je daar niet over beginnen. Hij ging er zelfs vanuit dat naarmate ze hier langer waren, er meer van die rare dingen als een grieversteek ontdekt zouden worden.
Het onderwerp ging weer terug naar Fletcher, en Max moest zijn schouders ophalen en 'nee' schudden. "Maar kom op, het is Fletcher. Die zit misschien nummers te schrijven in een boom, of ligt ergens aan zijn sixpack te werken of een kleurtje op te bouwen door in de zon te liggen. Hij overleeft het wel." Daar was hij zeker van. "Maar.." ging hij verder, nu Alex zelf het onderwerp in die richting had geduwd. "Wat is er nou tussen jou en Fletch?" vroeg hij, oprecht benieuwd.

Registratiedatum : 13-04-15

Alexx moest knikken over Max zijn beschrijving van wat Fletch zou doen. Yep, dat klinkt zeker als de blonde jongen waar ze ver…waar ze bevriend mee was. Oh, who was she kidding, ze was verliefd. Niet dat ze dat zou bekennen, of nou ja aan nog meer mensen zou bekennen maar toch. Het beseffen was de eerste stap naar acceptatie, toch? Toch kon Alexx de rode kleur niet van haar wangen weg houden bij Max zijn vraag. Met een nerveuze glimlach en een rood gezicht begon ze haar handen een beetje wild voor zich heen en weer te zwaaien. “Oh, nee nee nee, er is niets hoor, helemaal niets…nope, helemaal niets...” Tegen het einde was haar stem al een stuk zachter geworden, en Alexx kon niet anders dan zich af te vragen of ze zichzelf probeerde te overtuigen of Max.

Registratiedatum : 12-04-15

Max

Max kon het niet laten of een wenkbrauw schoot omhoog. Niks in haar antwoord overtuigde hem van haar antwoord: haar houding, haar stem, en vooral de roze blos op haar wangen. "Ach kom op Alex," lachte hij. "Het had niet meer duidelijk kunnen zijn dat er wel wat is." Het kon haar zelf ook niet ontgaan zijn dat ze niet de beste leugenaar was.

Registratiedatum : 13-04-15

Ze wist dat haar acties en woorden niet overtuigend waren, maar ze moest het proberen. En dit was één van die zeldzame momenten dat ze eigenlijk wenste dat ze goed kon liegen. Iets dat spijtig genoeg niet zo was. Toch bleef ze verder doen, al was het meer om zichzelf er van te overtuigen dan Max. "Er is niets tussen mij en Fletch....er." Mompelde ze dit keer wel 10 keer zachter terwijl ze haar armen kruiste. In de hoop om haar bloos die ondertussen nog harder was geworden, damn, wende ze haar hoofd af en keek ze naar één van de bomen die links van haar stond. "Er is niets, er kan niets zijn." Mompelde ze, dit keer helemaal tegen zichzelf

Registratiedatum : 12-04-15

Max

Hij wist niet zo goed wat hij nu nog moest zeggen. Alex was werkelijk 's werelds slechtste leugenaar en een idioot kon nog van een kilometer afstand zien dat ze het aan het ontkennen was. Hij snapte ook niet zo goed wat het probleem was en waarom ze zich er zo voor schaamde. Het was eigenlijk raarder dat ze zo gefocust was om het tevergeefs te ontkennen, dan dat ze daadwerkelijk iets voor hem voelde. "Je weet dat Fletcher niet de meest duidelijke jongen is en goed is in onder dingen uitkomen," begon hij. "Dus als je ooit van hem wil horen of hij jou ook of niet ziet zitten, zal je dat heel direct aan hem moeten vragen. Hij gaat niet in op hints." Een kleine tip van een jongen die Fletcher intussen goed kende.

Registratiedatum : 13-04-15

Een beetje twijfelend knikte ze. Ja, Fletch was niet echt de persoon die zomaar over zijn gevoelens zou beginnen of op hints in zou gaan. Maar dan was er nog altijd het probleem van het feit dat het niet zomaar iemand was die hem leuk vond maar zijzelf. "Het is niet dat hij het niet weet...hij gaat me ook op het einde van de week vertellen wat hij voor me voelt. En ik verwacht niets ofzo, maar het probleem is...is dat hij Fletch is, en we weten beide hoe awesome hij is. Maar ik ben ik. Ik ben er vrij wel zeker van dat jij weet over het hele snijden incident toen Fletch me vond, en zo niet weet je het nu, ik heb mezelf gesneden. En ik ben er vrij zeker van dat Fletch al veel van mijn littekens heeft gezien, maar hij heeft nog lang niet alles gezien. Hij heeft de zw....hij heeft niet alles gezien. Ik ben al niet mooi en dat is gewoon..." Onzeker beet Alexx haar lip. "Ik heb het niet meer gedaan sinds die dag maar ik ben nog steeds mezelf, ik ben niet mooi, ik ben veel te dun. Daarnaast ben ik zo, i don't know... Zo alleen enzo, ik ben niet sociaal of spontaan. Heck, de helft van de tijd kan ik er niet eens tegen als iemand me aanraakt. Ik weet nooit wat te zeggen en ik ben i don't know...ik ben ik." Dit was de eerste keer dat ze zich eigenlijk echt had open gesteld tegenover Max, het was de eerste keer dat ze helemaal open was geweest over over haar gevoelens. En dit maakte haar zo bang dat ze de jongen niet eens aan durfde te kijken.

Registratiedatum : 12-04-15

Max

Een verbaasde blik gleed over Max' gezicht toen Alex zei dat Fletch aan het eind van week zou vertellen wat hij voor haar voelt. Typisch Fletcher, zo onduidelijk als altijd. Kon hij het arme meisje niet uit haar lijden verlossen en de de knoop doorhakken? Dan wist ze tenminste waar ze voor stond. Wachtte ze immers niet al zo'n twee maanden op dit antwoord? Maar hij hield rustig zijn mond, want Alex luchtte haar hart, en hij had het gevoel dat dat hoognodig was. Toen ze klaar was en beschaamd naar de grond keek, zuchtte hij. Hij probeerde de juiste woorden te vinden, maar hij had niet het gevoel dat de standaard 'nee je bent geweldig! Niet zo onzeker zijn!' niet zou werken. Dus pakte hij haar bij haar onderarm vast - ja, daar waar ze gewoon littekens had zitten, maar dat negeerde hij - en trok haar mee. Die vijftien meter die ze liepen was het stil, en toen ze bij een door hem omgekapte boom kwamen, duwde hij haar zachtjes en met beleid op de stam. Hij ging naast haar zitten. "Luister," begon hij, en hij zocht haar blik. "Ik denk dat je inderdaad behoorlijk onzeker bent en dat je erg zelfbewust bent. Ik denk niet dat dat nodig is, en dat het ook voor jou rustiger is als dat anders kan worden." Hij klonk zo kalm mogelijk, omdat hij geen verkeerde snaar wilde raken. Hij wilde haar tot inzicht brengen, en haar hopelijk daarbij het gevoel geven dat hij haar kon helpen. Hij legde zijn armen op zijn bovenbenen en leunde naar voren. "En misschien is dat iets wat hem weerhoudt van een relatie met je. Misschien is hij wel bang dat hij je onzeker maakt, of pijn doet. En dat je jezelf dan weer gaat snijden. Misschien is Fletcher wel gewoon niet zo'n relatietype, en dat zou me helemaal niks verbazen. Maar het belangrijkste is dat je je toch niet zo van de wijs laat brengen door een jongen? En als hij dat wel doet omdat hij je zo onzeker maakt, dan lijkt het me handiger als je eerst wat sterker in je schoenen komt te staan voordat je aan voordat je überhaupt een relatie begint - met wie dan ook."

Registratiedatum : 13-04-15

Ze was verbaasd toen Max haar onderarm vastpakte, al verbaasde het haar nog meer dat hij net de plek had met haar oude littekens. Toch zei ze niet en liet Alexx zich gewoon naar een onbekende plek leiden. Het leek er toch niet op dat Max iets wou zeggen, dus waarom zou zijzelf de stilte dan verbreken? Toch kon Alexx niet anders dan nieuwsgierig zijn, en deze nieuwsgierigheid groeide alleen maar toen hij haar deed neerzitten op de stam van een omgehakte boomstam. Toch hield ze haar lippen nog steeds op elkaar terwijl haar blik weer naar de grond ging. Ze wist niet wat er zou gebeuren. Zal Max boos worden omdat ze zo onzeker was? Of zal hij haar juist gelijk geven? De jongen was dan geen vreemden, maar wat hij dacht was een mysterie voor haar, eentje dat ze het liefst gewoon onaangeraakt liet. Toch luisterde ze stilletjes naar zijn woorden, al was het twijfelend en was ze klaar om zijn stem buiten te sluiten als dat nodig was. Pas toen ze ineens het gevoel was dat Max dichterbij stond keek ze op naar de jongen. Om vervolgens te vinden dat hij naar voren leunde en zo dus wat dichterbij was gekomen. Zonder er bij na te denken leunde Alexx zachtjes naar achter terwijl ze hem verder liet spreken. En pas toen Max klaar was met praten en ze er zeker van was dat ze nu kon spreken opende ze haar mond om iets te zeggen. “Het is niet zozeer dat ik erg onzeker ben bij hem… Ja hij maakt me onzeker, maar tegelijkertijd is hij één van de enige vrienden die ik heb en één van de enige personen die ik vertrouw. Hij doet me zeker voelen, heck ik heb hem zelfs of de wang gekust, zo zeker maakt hij mij.” Onbewust bewoog ze haar handen een beetje bij deze woorden. “Maar het is gewoon verwarend, ik zoek niet bepaald een relatie, ik wil gewoon weten hoe alles ervoor staat. Ik heb hem zelfs gevraagd of we nog vrienden kunnen blijven ondanks mijn rare en stomme gevoelens voor hem, maar toch blijft hij er super vaag over doen en antwoord hij me niet.” Alexx kon niet anders dan zachtjes zuchten, waarom moest die Fletch nou zo verwarend zijn?

Registratiedatum : 12-04-15

Max

Hij wist niet zo goed wat hij moest zeggen door Alex' antwoord. Hij wreef in z'n handen, nadenkend. "Dat klinkt inderdaad als Fletch," antwoordde hij op het laatste, al was hij nog steeds aan het zoeken naar een reactie op dat was ze daarvoor had gezegd. "Is het misschien zo dat hij jou als persoon wat zekerder maakt, maar dat je daardoor des te onzekerder raakt over hoe zich over jou voelt?" Hij wist niet goed hij het anders moest verwoorden. "Maar.. wat je moet voorkomen is dat alles weer instort als hij niet hetzelfde voor jou voelt. Jouw gevoel moet niet afhangen van hem, dus je moet je niet weer ineens gaan snijden-" Hij wilde niet om die realiteit heendraaien, en had er bewust voor gekozen het gewoon recht voor z'n raap te zeggen "-als hij jou niet zou willen."

PROFIEL RPG SHEET

» I have feelings, deamn it.

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Hidden secrets, hidden feelings, hidden thoughts