Hold back the river ❥

Registratiedatum : 23-04-15

Dag 2. Een meisje met nog steeds het etiket 'Greenie' lag tussen het koren. Ze prutste wat aan een maïskolf terwijl ze de gele vruchtjes één voor één in haar mond stopte. De lucht was helder blauw. Haar ogen die iets donkerder getint waren keken er met enige interesse naar. Ze lag hier omdat het nu geen Farmertijd was. Niemand kwam hier alleen een eenzame ziel. Ze vond het wel leuk, maar glimlachen gebeurde zelf.

{Open

Registratiedatum : 13-04-15

Vandaag mocht ze eindelijk weer werken! Eindelijk mocht ze meer doen dan de kippen eten geven, al was dat ook leuk geweest. Vandaag was Alexx vroeg opgestaan om te gaan werken. En werken is wat ze heeft gedaan. Ze was van de ene plek naar de andere gegaan om te zien wat ze kon doen. Het enige stomme was, het was u even pauze wat betekende dat ze even niets kon doen. Nou ja, pauze was ook wel handig enzo, maar ze wou werken! Toch had Alexx geluisterd naar de anderen en had ze een pauze genomen. Dat is hoe ze hier beland is geraakt, gewoon rustig rondlopen tussen de maisplanten.

Registratiedatum : 23-04-15

Doffe voetstappen klonken in haar oren. Ze trilden daar eventjes na voordat de betekenis doordrong. Een mens. Beter gezegd iemand. Ze sloot een tel haar ogen, hopend dat ze niet werd opgemerkt. Misschien lukte het. Ze had lichte blonde haren, bijna wit en haar huid was ook al zo gekleurd. Maar toen de voetstappen zich verwijderde opende ze haar ogen. Was ze nu net weer verlegen geweest. Ze trok een soort triestig gezicht voordat ze hem weer op standaard zette. "Psssstttt..." Het was lichtelijk onzeker. Ze wilde niet verlegen zijn en dus deed ze haar best om een 'social talk' te voeren.

Registratiedatum : 13-04-15

Haar hand streelde de zachte bladeren van een maisplantje zachtjes terwijl ze even naar boven keek. Ze was stil gaan staan en was nu het mooie weer aan het bewonderen. Het was een heldere dag en de zon scheen hard, maar toch was het niet snikheet, het was ene goede warmte vond Alexx. Al was er natuurlijk het feit dat ze best goed tegen warmte kon dus al was het misschien wel te heet voor anderen, zij vond het goed zo. Pas bij ene geluidje dat duidelijk niet gemaakt werd door de wind of door een dier ging haar blik van de hemel naar achter zich. Het geluid was van ergens achter haar, en ze wou weten van wat het kwam. Daarom begon ze voorzichtig maar toch nieuwsgierig op het geluid af te gaan. Ze wist niet wat ze verwacht had, maar al vast geen persoon die ze niet kende. Normaal zou ze nu weggelopen zijn, maar ze was al duidelijk tussen de maisplanten uit gestapt en er was dus een best grote kans dat dit persoon haar al gezien had. Daraom stond ze daar dan, versteend naar het persoon te kijken. Niet zeker wat te doen.

Registratiedatum : 23-04-15

De persoon kwam al snel tevoorschijn. Ze keek een beetje angstig naar het mooie meisje. De spieren van het meisje trilde. Ze herkende het. Deze was niet sociaal en wilde wegrennen, maar in plaats daarvan stond ze versteend. Haar blauwe ogen gingen voorzichtig naar beneden. Naar het blauw, groene kleed dat ze al veel te veel had bewonderd. "Eh..." Waarom had ze nu zelfs "Pssssttt" gezegd. "Eh... kom erbij."

Registratiedatum : 13-04-15

Daar stond ze dan, niet zeker wat te doen terwijl ze het meisje voor zich bekeek. Het verbaasde haar hoe wit het meisje haar haar was en hoe bleek ze van kleur was. Iets dat zo anders was dan zijzelf. Zijzelf had donkere haren die zwart leken en haar huid was gebruind alsof ze elke dag uren in de zon stond, wat ook zo was. Pas na een tijdje kon ze een beetje bewegen, al deed ze toen niets anders dan nerveus en onzeker van het ene been naar het andere te wiebelen en neer te kijken op haar kleren die bestonden uit short shorts en een T-shirt dat niet te los maar ook niet te strak zat. Ze had niet door hoe het meisje tegenover haar ook neer had gekeken, nee ze was te druk met naar haar zwarte all stars te kijken. Pas toen het onbekende meisje weer sprak keek Alexx op en zag ze dat dat meisje hetzelfde had gedaan. "Euhm..." Was al dat ze zei voordat ze stil op een klein afstandje van het meisje ging zitten. Niet zeker wat te doen zwaaide ze dan maar na een tijdje als vorm van begroeting waarna ze naar het groene gras keek.

Registratiedatum : 23-04-15

Ah why not! Ze keek naar de blauwe wereld boven haar. Voorzichtig probeerde ze te glimlachen. Niet zeker of dat het lukte. "Kun je zingen?" Ze legde haar hoofd neer waarbij er een paar takjes in haar haren kwamen te zitten. Ze kon nu niet geweldig zingen. Ieders zijn stijl, maar zingen en dansen was echt heel belangrijk voor haar. Het was de gemakkelijke weg van gevoelens uitten. Een klein beetje tekst begon in haar hoofd te spelen. Ze neuriede een beetje mee.

I was listening to the ocean
I saw a face in the sand
But when I picked it
Then it vanished away from my hand
I had a dream I was 7
Climbing my way in a tree
I saw a piece of heaven
Waiting impatient for me, along

Het voelde zo vertrouwd aan. Zo vertrouwd. Het bracht haar tot rust. Met haar vingers tokkelde ze mee op de rustgevende muziek die ook zo triestig was. Het was alsof ze het altijd had gezongen... vroeger, wat er daar dan ook gebeurde. Haar stem was trouwens minder rouw dan Dag 1. Hij had een Noors accent gekregen. Veel leuker.

{ https://youtu.be/d_HlPboLRL8 & het blauwe kleed is ook dat gene wat ze nu aan heeft xD

Registratiedatum : 13-04-15

Wat onzeker zat ze daar dan, met kaar knieën opgetrokken naar het gras te kijken. Wat nu? Moest ze iets zeggen? Of moest ze juist stil blijven? Alexx wist het niet. Gelukkig sprak de andere eerst, want nu moest Alexx die stap niet zetten. Enkel was de vraag eentje die ze moeilijk kon beantwoorden, daarom haalde ze wat onzeker haar schouders op. En tot haar verbazing begon het meisje te zingen, nu wist Alexx pas echt niet wat te doen. Ze hield van muziek, misschien moest ze mee doen? Maar aan de andere kant wat als ze vreselijk was? Alexx wist het niet, ze was zelfs zo in tweestrijd dat haar hoofd even op nul ging en ze gewoon meezong.

Climbing my way in a tree
I saw a piece of heaven
Waiting impatient for me, along

Haar stem was een stukje hoger dan dat van het meisje, zodat er ene mooie harmonie kwam. Echter stopte Alexx al vrij snel en werd ze weer stil. Haar hersenen waren weer begonnen met werken en al haar onzekerheden kwamen terug. Waarom had ze net moeten zingen? Ze was helemaal niet goed, haar stem was alles behalve mooi en het was zo vlak, zonder emoties. Of dat was ten minste wat zijzelf dacht. Anderen hadden al vaak gezegd dat ze goed kon zingen, een mooie stem heeft en veel emotie in haar stem heeft, maar Alexx, Alexx gelooft daar niets van.

Registratiedatum : 23-04-15

Ze sloot haar ogen. Genietend van de rust die het meisje afstraalde. Even onzeker dan haar... Ze deed alleen niet haar best om het net niet te zijn. Zij wel. Aurora wel. Ze versteende en haar mond klapte toe. Wat had ze net gedacht? Haar blauwe ogen gingen verbaasd open. Vlogen eigenlijk meer open. Ze keek naar het meisje dat een mooie stem had. "Eh...i..." Verder kwam ze niet. Want de naam die ze net had gedacht was al weer weg. Ze kreunde en legde haar vingertoppen bij haar hoofd waardoor haar polsen bloot kwamen te liggen. Ze had alleen niet door dat ze ongeveer dezelfde littekens had als het meisje naast haar. Die van haar waren amper te zien omdat ze zo'n lichte huid had. Maar dat was haar angst niet. Ze wilde haar naam terug! Aarg!

Registratiedatum : 13-04-15

Onzeker streelde ze haar vingers over het groene gras. Ondertussen was het andere meisje ook al gestopt en Alexx wist gewoon dat het haar schuld was. Het meisje deed haar best, en Alexx, Alexx durfde niet eens haar best te doen. Ze durfde niet eens op te kijken toen het meisje iets wou zeggen, iets dat ze al snel afkapte. Toch liet ze haar stem weer horen, want zonder op te kijken zei ze 1 simpel ding. "Alexx." Hierna viel ze weer stil. Ze wist dat dit niet goed genoeg was, maar wat nu? "Mijn euhm naam is euhm Alexx." Haar ogen bleven onzeker op het gras gericht, niet zeker wat nu te doen.

Registratiedatum : 23-04-15

Oh my god! Dit was erg, verschrikkelijk gewoon. "Alexx." Ze keek op een beetje verbaasd dat ze praatte. "Mijn euhm naam is euhm Alexx." Oh, Alexx dus. Ze glimlachte een beetje waterig met haar trek rond haar gezicht. Haar "maskertrek". "Je zong mooi, maar... ik wist mijn naam terug en..." Ze zuchtte. "... nu ben ik hem weer kwijt."

Registratiedatum : 13-04-15

Even keek ze onzeker op toen het meisje begon te spreken. Al bleven haar bruine ogen niet al te lang op het bleke meisje want al snel ging haar blik terug naar het gras. "Het euhm, is normaal dat je...het zal wel terug komen." Zei ze onzeker terwijl haar stem tegen het einde zachter werd. Ze was hier niet goed in, en al zeker niet als het om meisjes ging. "En euhm bedankt..." Mompelde ze er nog achterna wanneer ze zich besefte dat ze niets had gezegd op het compliment.

Registratiedatum : 23-04-15

Ze zuchtte weer. Irritatie alom. "Het euhm, is normaal dat je...het zal wel terug komen." Ze knikte. Hopelijk wel. "En euhm bedankt..." Een scheve glimlach kwam op haar gezicht. "Je bent ook onzeker is het niet?" Zeker met meisjes. Meisjes waren zo... precies alles moest perfect zijn. Maar aan de andere kant waren meisjes wel de mooiste. En heel misschien viel ze niet op jongens. Ze drukte de gedachten weg en probeerde Alexx aan te kijken. En dus niet het gras of de littekens op haar polsen.

Registratiedatum : 13-04-15

Zachtjes knikte ze terwijl haar blik op het groen gras gericht bleef. Het was best raar hoe groen het was, vond Alexx. Ondanks de zon die zo vaak scheen was het niet uitgedroogd alsof de grond vol zat met voedingsstoffen, waarschijnlijk was dat ook zo. Niet dat Alexx veel van planten wist maar ja. Ze kon de blik van het meisje op zich voelen en na ene tijdje keek ze dan zelf ook op om de ogen van het meisje te ontmoeten. Toch keek ze al vrij snel weg, verlegen en bang. Ze wist niet wat te doen. Waarom was ze niet zo goed met anderen zoals Fletch of Helena?

Registratiedatum : 23-04-15

Ze zuchtte nu weer eens opgelucht. "Oef want ik dacht echt dat ik de enige was. Ik heb het vooral moeilijk met meisjes, ze... geven zoveel kritiek op alles." Ze fronste licht. Zij wou ook plezier maken, maar ze vond dat heel moeilijk om te doen.

Registratiedatum : 13-04-15

Weer knikte ze. "Euhm ja...meisjes ze zijn nogal...ja..." Zei ze zachtjes terwijl ze niet echt uit haar woorden kon komen. Het bleke meisje had gelijk, meisjes zijn erg moeilijk en ze geven zo veel kritiek. Maar Alexx was niet zeker of dat dat de enige reden was waarom ze zo veel moeite had met meisjes, nou ja hopelijk zou ze er ene keer achter komen zodat ze eraan kon werken.

Registratiedatum : 23-04-15

Ze knikte. Iemand die met haar meevoelde. Ze klopte op de grond naast haar. "Kom je zitten?"

SPT xD

Registratiedatum : 13-04-15

Stil stond ze op van haar plek en ging ze dichter bij het meisje zitten. Ja, een paar meter verderop zitten was niet echt het aardigste bedacht Alexx zich als ze er nu aan dacht maar ja, wat had ze anders moeten doen? Als het meisje haar niet had gevraagd bij haar te gaan zitten zou ze waarschijnlijk nog steeds met de afstand tussen hun zitten. Toen ze eenmaal weer neerzat trok ze haar knieën op en sloeg ze haar armen eromheen, nog steeds niet zeker wat te doen.

xD

Registratiedatum : 23-04-15

Gelukkig kwam Alexx naast haar zitten. Goed. "Zou het hier ooit regenen of sneeuwen?" Ze kende de woorden en wist wat het was, maar het was alsof ze het nooit écht had meegemaakt. Ze wist dat ze het leuk vond, maar ze wilde het voelen. Haar wit blonde haren vielen voor haar gezicht toen ze met een takje in de grond prikte.

Registratiedatum : 13-04-15

Het meisje vroeg zich hetzelfde af als Alexx had gedaan, of nou ja nog steeds doet voor een deel. Van regen wist ze, maar sneeuw..geen idee. Ze stond net op het punt om te knikken toen ze zag wat het meisje deed en hoe haar haren voor haar gezicht vielen. Alexx besloot dat ze het waarschijnlijk niet zou zien als ze knikte dus besloot ze maar te praten, of ten minste te proberen. "Euhm, ik weet dat het... regen maar sneeuw weet ik niet."

Registratiedatum : 23-04-15

Oh, het regende dus. Gelukkig. Het meisje keek naar Alexx. Omdat het de gewoonte was om naar haar polsen te kijken deed ze het ook bij het meisje voor haar. Ze schrok zich bijna dood toen ze de littekens zag en een paar verse. Vlug wende ze haar blik af waarbij ze haar handen tussen haar benen stak. Ze keek naar de maïs. "Vind je maïs lekker?" Hopelijk viel het niet op dat ze van onderwerp wou veranderen.

Registratiedatum : 13-04-15

Ze zag de blik heus wel, en al zeker de actie en de woorden die erna kwamen. Toch reageerde ze er niet op, hoe duidelijk de onderwerpverandering ook was, of de verandering in haar houding. "Ik weet het niet, nog euhm niet gegeten." Even ging haar blik over haar omgeving. Toch wel grappig, ze zaten tussen allemaal maisplanten en toch had ze het nog niet gegeten, of ten minste voor zover ze zich kan herinneren.

Registratiedatum : 23-04-15

Gelukkig viel het niet op. "Ik weet het niet, nog euhm niet gegeten." Ze grinnikte. Ze zaten hier in een maïsveld en Alexx had nog nooit maïs geproefd. De half opgegeten maïskolf op haar schoot lokte haar. Ze pakte hem en probeerde angstvallig haar polsen te draaien zodat Alexx niet de gelijkenis zag. Behalve dat ze ze nu niet sneed. Vroeger, om welke reden dan ook. Het meisje reikte Alexx de kolf aan. "Ik vind het heerlijk."

PROFIEL RPG SHEET

» We are never getting back together
» Ancient member who came back

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Hold back the river ❥