Naked party. [&FLETCHER]

Het was ochtend. Evan lag rustig in zijn hangmat. Zijn ogen gleden naar het uiteinde van de hangmat. Hij bewoog zijn teen voorzichtig heen en weer, maar er gebeurde niks. Zijn voet raakte niet verstrikt en zijn teen ook niet. Hij glimlachte, kwam langzaam overeind en wilde net een opgeluchte kreet slaken dat hij niet verstrikt was geraakt, maar toen gebeurde het onmogelijke. Iemand kwam voorbijlopen zonder echt op te letten en botste, met heel zijn gewicht, tegen Evan's hangmat. Evan wist zijn evenwicht te hervinden en zijn voeten waren niet verstrikt geraakt. Hij was echter zo boos op de jongen dat hij zich omdraaide en de jongen begon na te roepen. Hierdoor had hij niet in de gaten dat het touw waarmee zijn hangmat aan de boom was gevestigd steeds losser raakte. De bewegingen die hij maakte maakten het alleen maar erger. Net toen hij zich wilde omdraaien om ook daadwerkelijk uit zijn hangmat te geraken, begaf het touw het. Met het gevolg dat Evan met heel zijn hangmat op de grond viel. Hij vloekte, kwam overeind en knoopte het ding weer terug vast aan de boom. Daarna draaide hij zich om en begon naar de plek te lopen waar ze altijd douchten. Nog altijd mopperend liep hij de trap op, maar hij had uit eerdere ervaringen geleerd dat hij beter even kon luisteren of er niemand binnen was. En dus drukte hij zijn oor tegen de deur en luisterde, maar hij hoorde niks en de deur ging gewoon open toen hij de klink naar beneden deed. Terwijl hij zich uit begon te kleden, gleed zijn blik naar het dicht zijnde douchegordijn, maar hij stelde er zich geen vragen bij en deed zijn laatste kledingstuk uit. Hij keek goedkeurend in de spiegel naar zijn gespierde borstkas. Dan begonnen die klusjes hier in de Glade toch nog wat voor hem te betenen, zeg. Vervolgens liep hij naar de douche toe, stapte erin en draaide zich om. Oh shit.

Evan beet op de binnenkant van zijn wangen om het schaamrood te bedwingen dat zich daar wilde gaan verspreiden. Hij begon er een ferme hekel aan te krijgen dat telkens als hij de douche wilde gebruiken, er wel weer iets gebeurde. Nu gaf hij toe dat dat voornamelijk zijn eigen schuld was omdat hij nooit echt de moeite nam om te luisteren naar wie er al in stond, maar goed. Eerst was het Lex geweest, daarna Ayla en nu weer deze gast. ‘I hope so,’ mompelde hij op de woorden van de jongen en hij wilde net uit de douche gaan toen hij opeens hoorde dat de gast zichzelf Fletch noemde. Fletch. Die naam had hij eerder gehoord. Hij dacht diep na. Lex. Hij had het Lex horen zeggen nadat hij haar eerst halfnaakt had gezien en daarna nog eens naakt. Ze had de naam van de jongen genoemd en weer kwam die nieuwsgierigheid opzetten die hij beter kon bedwingen. Terwijl hij uit de douche glipte en een handdoek om zijn middel sloeg, wilde hij aanstalten maken om naar de andere douche te gaan die, volgens de gast die zichzelf Fletch noemde, nog niet bezet was. Toen kwam er weer een vraag in hem opzetten en hij besloot om het maar gewoon te vragen omdat het anders, hem kennende, toch in zijn hoofd bleef malen. ‘Heb jij soms iets met Lex?’ vroeg hij. Oké, ook weer lekker subtiel, maar hoe moest hij het dan formuleren? ‘Ze zei ooit je naam nadat… eh…’ Moest hij dat nu echt gaan zeggen hier? ‘Nadat er iets was gebeurd.’ Ook niet de juiste woordkeuze, maar goed. Hij kreeg nu in elk geval wel antwoord op zijn vragen en dat was het enige wat telde.

De vrolijke glimlach verdween van de jongen zijn gezicht en Evan vroeg zich af waar hij zich nu weer in had genesteld. Hij had dan ook helemaal niks bij zich om zich te verweren als de jongen hem zou aanvallen. Het hielp dat ze van dezelfde grootte waren en dat hij goed kon vechten met zijn vuisten. Hij knoopte zijn handdoek goed om zichzelf een houding te geven terwijl Fletch uit de douche kwam. Of hoe de jongen ook mocht heten, want Fletch leek hem eerder een bijnaam dan dat het echt een naam was. Of misschien was het gewoon een afkorting van een langere naam. Wist hij veel. Hij merkte dat hij erg veel met zijn gedachten bezig was en dat wilde zeggen dat hij nerveus was. Hij voelde zich echter niet echt geïntimideerd en fronste met zijn wenkbrauwen toen Fletch hem twee vragen achter elkaar stelde. De eerste was nogal vergezocht en de tweede… eigenlijk ook wel. ‘Toen ik zei ongelukje, bedoelde ik niet dat,’ zei hij en hij keek de gast aan alsof hij gestoord was geworden. ‘Plus ik denk niet dat ze daar… oh well, nee, ik heb het niet met haar gedaan.’ Hij legde er extra nadruk op zodat het goed zou doordringen tot hem. ‘En daarmee beantwoord ik ook gelijk je tweede vraag. Lex en ik zijn gewoon vrienden.’ Oké, dit was awkward, maar in elk geval werd het nu wel bevestigd dat Fletch en Lex iets hadden. Als hij eerlijk mocht zijn, vond hij de gast er iets te ruig uitzien voor haar. Maar misschien had hij ook een aardig kantje, wie weet. Van zichzelf ingenomen was hij al zeker en Evan had het eerlijk gezegd niet zo op die types, maar wie was hij? ‘Ze is helemaal van jou, man. Dat ongelukje stelde niets voor, echt niet.’ Zijn stem klonk misschien wel rustig en kalm, maar hij stak toch maar zijn handen verontschuldigend in de lucht om aan te geven dat hij écht niets verkeerd had gedaan met Lex. Hij had haar alleen maar naakt gezien. Was dat verkeerd? Misschien in Fletch’s boekje wel.