IndexZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

F

F

A

T

S

S

R

E

P

E

E

K



Builders



Cooks


Med
Jackers



Slicers

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

© 2015 The Maze Runner staat onder de leiding van de administratoren en is auteursrechtelijk beschermd. The Maze Runner wordt ondersteund door Actieforum en is vormgegeven door Max en Hayden, en de widgets door Anja. Alle teksten, karakters, verhaallijnen, codes en afbeeldingen zijn auteursrechtelijk beschermd en dienen niet zonder toestemming te worden gebruikt.
SWITCH ACCOUNTS




Deel
 

 Live together, die alone

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Live together, die alone   Live together, die alone Emptydo jul 09 2015, 16:15


Het labyrint. Evangeline deed een vergeefse poging het onherroepelijk vastzittende brok in haar keel weg te slikken, terwijl ze haar hoofd in haar nek legde en omhoog keek. De muren waren eindeloos hemelhoog. Haar lippen vormden een scheve glimlach, weemoedig bijna. De ironie. Dit was geen hemel. Als er al zoiets bestond, was ze er zeker van dat de Laar de hel moest zijn. Ze zuchtte. Het zou niet lang meer duren of ze zou er van verlost zijn. Haar oude leven weer terugkrijgen, of een uitweg vinden. Of doodgaan. Die optie was er ook nog. Verwaarloosbaar aanwezig, ergens achter in haar hoofd.

Waar bleef die jongen trouwens? Ze zou nog opvallen als hij niet snel zou komen. Het begon toch echt al te schemeren. Ze liet de compacte rugzak van een schouder glijden en hief haar knie, om hem hierop te laten steunen terwijl ze de inhoud nog eens goed inspecteerde. Dit deed ze terwijl ze in het hoge gras neerknielde, zodat andere Laarders niet te veel aandacht aan haar zouden schenken. Voor het labyrint, met een rugzak... De link zou snel gelegd zijn, en dat kon ze niet hebben.

Water. Notitieboekje. Eten. Toorts. Liberty (geheel voor medische doeleinden). Messen. Voor de andere medische uitrusting zou Oliver als het goed is zorgen. Hij kon het immers de Med-Jacks aftroggelen, met zijn verwondingen, en zij kon het eten regelen en natuurlijk hen bescherming. Ze wist niet in hoe verre Oliver met een mes om kon gaan, maar het werd hoog tijd voor hem om het te leren. Terwijl ze de rugzak dichtknoopte en op haar rugzak hees, besefte ze zich dat het eindelijk zou gebeuren. Het voelde vreemd aan. Het voelde niet juist. Maar ze zou niet terugdeinzen. Vooral niet op dit moment. Ze beet op haar lip en tikte met haar voet tegen het gras. Ook merkte ze hoe haar vingers weer haar haar vonden en het niet konden laten het razendsnel in en uit te draaien. Ze was er inmiddels geoefend in geworden, hoewel haar wijsvinger door een aantal rode striemen getekend werd. Griever, waar bleef hij? Het labyrint zou nog sluiten zonder hem.

{ O L I V E R }
Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptydo jul 09 2015, 17:13

Steeds liep hij heen en weer, bijtend op zijn lip, zijn voorhoofd gefronst. Hij was opgelucht geweest dat Evangeline het had uitgesteld tot de avond, maar de tijd drong om naar haar toe te gaan. En de zin was niet bepaald van zijn gezicht te lezen, sterker nog het stond op onweer. Een magere rugzak lag tegen de paal bij zijn hangmat aan. Het enige wat er in zat waren alle spuiten die hij had kunnen vinden voor de genezing, verdovingsmiddelen om de pijn voor Evangeline meer verdraagbaar te maken en een flacon Liberty, om op te drinken. Hij had geen zin gehad om uitgebreid dingen mee te nemen, het zou opvallen plus het kostte veel moeite. Naast alle spullen die hij net in zijn hoofd had opgenoemd had hij in zijn hand nog een kleine, getekende kaart, gestolen uit de hut van de Runners. Het was een route die hij al eens eerder had gelopen, de route toen hij zijn hand was kwijt geraakt. Misschien was de Griever daar te vinden. Met een zucht stopte hij het in de tas, gooide deze over zijn schouder en met een nors gezicht liep hij de homestead uit richting het labyrint.
Evangeline kon hij al van verre zien staan, duidelijk gepakt en gezakt, ze leek er haast zin in te hebben. Even draaide Oliver zich om, om te kijken of geen bekende gezichten hun kant op keken of in de gaten hadden wat ze gingen doen. Hij haalde een hand door zijn haar en keek Eva nors aan. 'Geweldige avond om dood te gaan niet?' Merkte hij cynisch en bars op. Nogmaals keek hij om zich heen, totaal niet op zijn gemak voelend. Hij wilde er niet in, hij wilde geen stap in de richting van die verrotte plek zetten. Het was duidelijk te zien dat hij niet op zijn gemak was en Oliver wist zelf ook wel dat het alleen maar erger zou worden hoe dieper ze het labyrint ingingen. 'Ik heb een route bij, die helpt waarschijnlijk wel.' Zei hij iets behulpzamer om Evangeline voordat ze nog iets kon zeggen aan haar hand pakte en haar meetrok. Hoe eerder hoe sneller hij er van af was. Hij duwde haar hard in haar rug. 'Doorlopen en doen alsof er niets aan de hand is.' Zei hij met opeen geklemde kaken terwijl hij nog een keer achterom keek. Zijn hart bonkte in zijn keel en hoopte met heel zijn hart dat de Griever er niet zou zijn.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyvr jul 10 2015, 16:17


Ze had alle namen op de muur inmiddels vier keer geteld toen ze Oliver aan zag komen sjokken. Zijn voeten bewogen dan wel de juiste richting op, maar zijn gezicht leek tegen ze te schreeuwen dat ze zich om moesten draaien. Juist toen ze opgelucht haar tot voor kort ingehouden adem liet ontsnappen, draaide hij zich om. Haar hart sloeg een slag over. Wat als hij zich had bedacht? Wat als ze dit alleen moest doen? Ze zou alleen sterven, dat was duidelijk. Maar wat was er gebeurd met het samen leven, waar de Laar zo van leek te zijn? Ze slikte en wilde net actie ondernemen, toen hij zich weer terugdraaide. Evangeline schudde haar hoofd. Ze moest niet zo paranoïde zijn -hij had haar een belofte gemaakt en had zich er zojuist waarschijnlijk alleen maar van verzekerd of niemand hen zou zien.

Zijn gezicht leek steeds meer te betrekken naarmate hij dichterbij kwam. Toen hij eindelijk voor haar stond, en Eve de tijd had gedood door met haar trillende voeten op de grond te tikken, haalde hij een hand door zijn haar en stelde cynisch vast;  'Geweldige avond om dood te gaan niet?' Ze onderdrukte de zwaar opkomende neiging met haar ogen te rollen. In plaats daarvan vormden haar lippen een scheve, weeë glimlach, terwijl ze omhoog naar keek naar de lucht boven haar. Het was een prachtige avond, maar niet om dood te gaan. Daar was ze vastberaden over.

Oliver leek zich totaal niet op zijn gemak te voelen, en hij had nog eens wantrouwend over zijn schouders gekeken. Evangeline had nog geen woord tegen hem gezegd, het enige wat ze kon doen was hem met een bezorgde frons aankijken. 'Ik heb een route bij, die helpt waarschijnlijk wel.' Het kwam niet zo nors meer uit zijn mond, maar waarschijnlijk was dat om zichzelf gerust te stellen met de beslissing die hij in die zin gemaakt had. Voordat ze nog iets kon zeggen pakte hij haar namelijk bij haar hand en trok haar mee. Ze deed haar best niet over haar voeten te struikelen en kon het niet laten even voor de ingang stil te staan en omhoog te kijken. Ze werd duizelig van hoe hoog de massief betonnen muren waren. Tijd om rustig adem te halen gaf Oliver haar niet, en voor ze kon beseffen wat er aan de hand was, voelde ze een harde duw in haar rug. Ze wilde zich verontwaardigd omdraaien, maar Oliver onderbrak haar met instructies. Hij had gelijk. Als ze dit goed wilde aanpakken, moesten ze snel handelen en was er geen tijd om stil te staan bij wat ze gingen doen. Haar balans terugvindend, zette ze het op een looppas, terwijl ze haar hartslag in iedere ader in haar lichaam leek te voelen. Een diepe uitademing bracht haar weer terug in de realiteit. De wind die door haar oren suisde, het leven van het labyrint en Oliver achter zich. Het eerste stuk was enkel rechtdoor, dus zweeg ze. Maar na een aantal meters moest ze toch echt tegen hem praten. 'Welke kant?' vroeg ze zich hardop en lichtjes hijgend af toen een T-splitsing haar dwong wat rustiger te gaan lopen. Ze schrok oprecht van hoe hard haar stem door de muren weerkaatst werd. Even keek ze achterom. Hoe lang zou het nog duren voor het labyrint zou beginnen te leven?


Laatst aangepast door Evangeline op za jul 11 2015, 22:22; in totaal 1 keer bewerkt
Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyvr jul 10 2015, 16:44

Hij wist dat Evangeline tegen wilde stribbelen maar tijd geven deed hij niet. En als ze hem aankeek kon ze alleen maar een dodelijke, ongemakkelijke blik van hem krijgen. Terwijl Evangeline de boodschap begreep dat ze moesten doorlopen, wierp Oliver nog meerdere malen een blik achterom, om er zeker van te zijn dat niemand hen volgde of zag. 'Rechts.' Zei hij bars bij de vraag van Eva welke kant ze op moesten. Zijn blik ging naar de hemel, die lichtjes roze kleurde. 'We hebben nog een uur voordat de muren sluiten.' Zei hij meer om zichzelf te verzekeren dat ze het gingen halen dan om Evangeline een tijdslimiet te geven. Hij haalde haar in met snelle stappen en ging vervolgens naast haar lopen, elke kant op kijkend behalve die van haar. Ze hoefde zijn onzekerheid niet te zien, niet de hele tijd tenminste. Oliver hield zijn mond de hele tijd dicht en wees toe ze weer een splitsing naderden naar rechts, als teken dat ze die kant op moesten. Waarom had hij die tekening eigenlijk meegenomen, hij wist de route praktisch uit zijn hoofd omdat hij nog wel eens nachtmerries had over de Griever. Zijn hart ging sneller op en neer dan normaal en de stomp van zijn arm hield hij dicht tegen zijn lichaam aan geklemd. Hij haatte het dat hij zo deed, maar veel kon hij er niet aan doen. 'Heb je er zin in?' Alsof ze op weg waren naar een feestje. Voor Evangeline misschien wel, maar Oliver wilde het liefst rechtsomkeer maken naar de uitgang.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyza jul 11 2015, 22:40

'Rechts,' commandeerde hij haar niet al te vriendelijk. Met een kort knikje bracht ze haar voeten weer op snelheid om de juiste afslag te nemen. 'We hebben nog een uur voordat de muren sluiten,' merkte hij vervolgens op. Evangeline kon er niets aan doen dat een huivering langs haar ruggengraat omhoog kroop bij de gedachten dat ze hier een nacht door zouden moeten brengen. Ze hoorde niet bang te zijn. Dit was misschien wel haar enige kans op een uitweg. En toch kreeg ze het behoorlijk benauwd van de nu al nauwe muren. Ze wist niet of ze zichzelf in bedwang zou kunnen houden als ze zouden gaan verschuiven... Het was kwellend. Alsof het al niet lastig en angstaanjagend genoeg was had het labyrint ook nog eens het vermogen een eigen leven te lijden. Dat was misschien wel wat het meest bijdroeg aan het onbehaaglijke gevoel dat zich in haar lichaam verspreidde.

Even draaide ze haar hoofd opzij toen hij haar inhaalde om naast haar te komen lopen. Hij leek het echter te forceren juist niet haar kant op te kijken, dus richtte ze haar blik maar weer strak naar voren. Ze zeiden niets tegen elkaar. Op de een of andere manier vond Eve het wel prettig. Voor haar gevoel was het niet ongemakkelijk, en leefden de twee naast elkaar, in plaats van in elkaars haren. Voor een keer. Het voelde vredig. Misschien had het er mee te maken dat Oliver er zeer zeker van leek te zijn dat de kans dat iemand vanavond zou sterven erg groot was. Misschien maakte dat hem rustig. Ze klemde haar kaken op elkaar en ademde scherp in door haar neus. Het maakte ook niet uit wat het was, ze wilde slechts heel even stilstaan bij het feit dat dit de meeste tijd was die ze ooit met elkaar hadden doorgebracht zonder elkaar venijnige woorden toe te bijten. Hij deed zelfs zijn mond niet open toen weer een afslag gekozen moest worden. Hij wees enkel naar rechts en Eve stemde ermee in door in een soepele bocht met hem mee te lopen. 'Heb je er zin in?' Ze schrok toen zijn stem plotseling door het labyrint galmde. Even liet ze haar blik over zijn gezicht glijden, om vervolgens weer naar voren te kijken. Ze begon te knikken. Twijfelend eerst, daarna sneller, zekerder van haar zaak. 'Ja,' zei ze. Haar stem was schor. 'Meer dan ik er waarschijnlijk in zou moeten hebben.' Dat laatste duidde op Olivers gemoedstoestand, die duidelijk met de stap gespannener werd. Ze verbaasde zichzelf over haar eigen conditie. Haar ademhaling was niet, zoals ze dat normaal in een benauwende situatie ervoer, gejaagd en hoorbaar. Zwijgend bleef ze in beweging. Ze vond het niet echt het moment een gezellig babbeltje te maken, als ze eerlijk was. Stilletjes vroeg ze zich af hoe zijn in godsnaam een Griever zouden vinden. Een kort moment kneep ze haar ogen dicht. Deze woorden zou ze waarschijnlijk zo snel als ze gekomen waren weer ongedaan willen maken als ze er eenmaal een gevonden hadden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyza jul 11 2015, 23:34

Oliver beet op de binnenkant van zijn lip bij het horen van Evangeline. Er zin in hebben, zin hebben om dood te gaan. Wat was in godsnaam haar probleem? Hij hoopte dat als ze inderdaad gestoken was en ze het overleefde dat ze nooit meer deze vage gedachtes zou krijgen. Als Oliver zo erg veranderd was, dan zou Evangeline toch ook veranderen? Maar met dat in zijn achterhoofd kwam een andere gedachte in hem op. 'Wat nu als de genezing niet op je werkt? Wat als je imuun er tegen bent?' Sprak hij hardop de gedachte uit, deze keer Evangeline wel aankijkend, met een opgetrokken wenkbrauw. Oliver zelf geloofde niet dat dit echt zo zou zijn, waarom zouden de creators anders meer van de spuiten opsturen? Maar het was meer om wat paniek en twijfel in het hoofd van Evangeline te zaaien, om er misschien voor te zorgen dat ze rechtsomkeer zouden maken. Oliver zuchtte en keek weer voor zich uit, de gang was lang en boog uiteindelijk naar links, verderop zou er weer een splitsing zijn waar een van de gangen doodliep, de gang waar hij gestoken was. Zo heel veel zin om daar naar toe te gaan had hij niet. 'Eigenlijk zouden we meer moeten praten, geluid en shit trekt die Griever aan volgens mij.' Mompelde hij al stond zijn hoofd niet echt naar praten. Zijn ogen keken zowel naar boven de muren als achter hem als aan de zijkanten, overal kon dat beest zitten. En hij wilde niet de eerste zijn die gestoken zou worden. Integendeel, Oliver wilde helemaal niet gestoken worden.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyzo jul 12 2015, 13:22

Hij leek niet erg blij met haar antwoord. Dat had ze verwacht, maar hij hoefde niet nog meer te stoken. 'Wat nu als de genezing niet op je werkt? Wat als je immuun er tegen bent?' Ze voelde zijn ogen aan de zijkant van haar gezicht prikken, maar ze bleef strak voor zich uitkijken. Wat bedoelde hij, immuun tegen de Grieversteek of tegen de injectie? Ze voelde hoe haar zweet even tegen haar lichaam afkoelde en een ijzige rilling verspreidde. Ze schudde haar hoofd als antwoord. Dat kon niet. Als het wel zo was, wel, dan had ze tenminste iets geprobeerd. Meer dan de meeste, op hun gat zittende Laarders konden zeggen. De gang waar ze zich nu in bevonden leek eindeloos lang. Olivers plan om allerlei doemscenario's in haar hoofd te laten groeien was gelukt, en als een parasiet verspreidde de wat-als gedachten zich. Als ze dood zou gaan, was deze weg in ieder geval kwellend lang. Ze wilde het achter de rug hebben. Iedere keer als ze dacht dat de climax aan zenuwen die door haar lichaam gierden bereikt was, ging ze daar weer overheen. Griever, het was lang niet zo leuk meer van zo dichtbij. Ze had de binnenkant van haar wang stukgebeten toen Oliver zonder aanleiding zijn mond opendeed. Een frons verscheen tussen haar wenkbrauwen. Ze wilde ook niet praten, maar enkel omdat er op dit moment nu eenmaal niet zoveel zinnigs uit haar mond zou komen. 'In dat geval,' draaide ze haar hoofd naar hem toe, 'zouden we de longen uit ons lijf moeten schreeuwen.' Een uitdrukking ergens midden tussen een grijns en een grimas tekende haar gezicht. 'We zijn op zoek naar een Griever, weet je nog?' Evangeline slikte hoorbaar toen de weg afboog en nog eens splitsing zich openbaarde. Bij iedere weg die ze insloegen waarvan ze niet zeker waren wat zich erachter bevond, hield ze haar adem in tot ze zeker wist dat het veilig was. Nog nooit had ze zo in tweestrijd gestaan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyzo jul 12 2015, 13:36


Een licht triomfantelijke grijns kon zijn onzekerheid en angstigheid doorbreken. Zelfs in deze situatie kon hij genieten van andere mensen die zich onzeker voelden, wellicht wilden terugkrabbelen. Hij zei niets, maar het was op zijn gezicht te zien dat hij het leuk vond. Nog even in stilte liepen ze verder, tot hij opperde om meer te praten om de Griever naar hen toe te leiden. Het was de waarheid dat het beest daardoor werd aangetrokken, maar Oliver wilde ook praten om zijn gedachtes weg te leiden van alle doemscenario's die ook in zijn hoofd zaten. 'Correctie,' begon hij haar te verbeteren, 'jíj bent opzoek naar een Griever, niet ik.' Hij legde de nadruk op jij, om duidelijk te maken dat hij hier compleet tegen zijn wil in naar toe was gesleept als een klein kind dat jankend uit de snoepwinkel werd gehaald zonder enig snoep in zijn handen. De ingang, of uitgang als je het nu bekeek, lag allang niet meer zichtbaar achter hen maar toch leek het alsof deze dichtbij was. Welk lichaamsdeel bied je aan om gestoken te laten worden? De buik is de laatste tijd erg populair, misschien moet je een nieuwe trend zetten? Misschien moet je gewoon doodgaan, oh nee laat maar, dat is de laatste tijd ook al zo populair.' Begon hij onverschillig, zijn rugzak wat verder over zijn schouder duwend.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyzo jul 12 2015, 15:22


'Correctie, jíj bent opzoek naar een Griever, niet ik.' Eve zuchtte hoorbaar. Zijn betweterige toon was rede nummer één, de fout die hij gemaakt had twee. Ja, zij was op zoek naar een Griever, maar hij was haar gids, en het was zijn taak haar er heen te brengen. Conclusie; ze waren beiden op zoek naar een Griever, dat was hij haar wel verschuldigd. Ze rolde slechts haar ogen en besloot er niet op in te gaan. Maar toen hij als een of andere marktkoopman zijn mond nog eens opendeed, was ze er wel klaar mee. 'Welk lichaamsdeel bied je aan om gestoken te laten worden? De buik is de laatste tijd erg populair, misschien moet je een nieuwe trend zetten? Misschien moet je gewoon doodgaan, oh nee laat maar, dat is de laatste tijd ook al zo populair.' Ze klemde haar kaken op elkaar. Hij was toch degene die zojuist had gezegd dat ze niet moesten praten, omdat hij geen Griever zocht, maar zij? Wat was er mis met zijn gevoel voor lògica? (Dat dat bij haar soms ver te zoeken was, liet ze maar achterwegen.) Met een ruk draaide ze haar hoofd om en begon op hetzelfde toontje als hij, misschien iets feller. 'Hmm... Ja, dat is inderdaad een zéér relevante vraag. Vooral omdat de Grievers overal om ons heen staan te springen om ons van alle kanten lek te steken.' Wat was sarcasme toch een goed wapen voor het uiten van frustraties. 'Nou, als ik het zo bekijk denk ik toch dat we lekker mainstream moeten gaan vandaag. Ik zal mijn shirt vast oprollen, zorg jij dat hij in mijn buik prikt. Top. Doen we.' Met een ontzettend gemaakte glimlach sloot ze haar praatje af, terwijl ze in gedachten wel een mes in zijn rug had kunnen zetten. -Maar goed voor hem dat hij haar gids was.
Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyzo jul 12 2015, 15:37

Oliver wist niet zeker of hij nu moest lachen of geïrriteerd moest zijn door Evangeline's antwoord. Hij bleef maar een flauwe grijns op zijn gezicht houden en bleef haar aankijken. Ergens was hij teleurgesteld dat ze zo mainstream ging, met iemand met zo'n rare gedachtegang had hij wel beter verwacht. Oliver stopte met lopen en keek haar aan. 'Misschien moet je gewoon op de grond liggen en teken ik wel een cirkel om je heen en nog wat vlees of iets zodat de Grievers je makkelijk kunnen vinden.' Spuugde hij naar haar. Zo een heel slecht idee leek het hem niet, daarbij had ze hem niet nodig en dan kon hij rustig terug lopen naar de Glade. Onderweg even wat pijltjes maken zodat Evangeline wist welke kant ze op moest lopen. 'Of wil je dat ik je bange hand vast houd?' Sneerde hij naar haar terwijl de irritatie maar bij hem bleef opborrelen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyzo jul 12 2015, 19:10

Vanuit haar ooghoeken zag ze hoe een onzekere grijns op zijn gezicht speelde, iets waar ze niet helemaal gerust op was. Het liefst had ze gewoon op haar tong gebeten en haar irritaties weg gezucht, maar kom op. Het waren zij en Oliver. Op een veel te klein oppervlak. De naïeve tijd waarin ze dacht dat ze het ooit nog bij konden leggen en vrienden konden zijn, was aan haar gepasseerd. Het leek haast of ze als benzine en een brandende lucifer waren, en het vuur werd ontstoken wanneer ze bij elkaar waren. Hij staakte zelfs zijn pas om iets tegen haar te zeggen. Enkele stappen liep ze nog uit, voor ook zij stopte. Ze stond met haar rug naar hem toe, wat haar niet de beste optie leek, maar voor ze zich kon omdraaien, echode zijn stem door het labyrint. 'Misschien moet je gewoon op de grond liggen en teken ik wel een cirkel om je heen en nog wat vlees of iets zodat de Grievers je makkelijk kunnen vinden.' Evangeline rolde met haar ogen, hoewel Oliver dat niet kon zien. Ze moesten maar eens verder lopen. Juist toen ze haar voeten weer in beweging wilde brengen, voegde hij er nog iets aan toe. 'Of wil je dat ik je bange hand vast houd?' Ze kneep haar ogen tot spleetjes en stootte kort een harde, schelle lach uit voor ze zich op haar hakken naar hem omdraaide. 'Succes daarmee. Ik weet niet of je het gemerkt hebt, maar je bent in de minderheid met handen.' Ze hief haar handen en wuifde met haar vingers. 'Ik heb meer handen dan jij kan vasthouden, dus dat gaat nog een probleempje worden.' Het sloeg nergens op, haar argument, maar ze had nu eenmaal gewoon iets nodig om naar hem terug te roepen. Ze hoefde het niet langer slim uit te spelen, hij had haar hier al heen gebracht. Niets weerhield haar er dus van haar irritaties te pas en te onpas te uiten. 'Wat ook een probleempje gaat worden is het vinden van mijn herinneringen, volgens mij,' voegde ze er nors aan toe, terwijl ze op de nodige afstand bleef. Ze had zin om zich weer om te draaien en weg te benen, maar ondanks haar zenuwen was ze nog steeds eigenaresse van een gezond verstand. En dat vertelde haar dat ze dit niet alleen kon. Dus sloeg ze haar armen over elkaar en keek hem uitdagend aan. Ze deinsde niet terug voor zijn opmerkingen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyzo jul 12 2015, 19:30

Triomfantelijk keek Oliver haar aan, duidelijk blij met de opmerking die hij had gemaakt. Hoewel hij misschien een hand was verloren, hij was niet zijn verschrikkelijke cynische humor kwijt. Misschien was dat nog het enige leuke aan hem, als je tegen die humor kon tenminste. Zijn grijns verdween echter van zijn lippen bij het horen van Evangelines woorden. Ze had er een groot punt mee gemaakt plus Oliver ook nog eens diep geraakt. Het was voor hem nog steeds een gevoelig onderwerp en hij wilde er zo min mogelijk mee geconfronteerd worden. Wat Evangeline zei maakte dat hij zijn triomf omzette in woede. 'Go to fucking hell.' Spuugde hij giftig in haar richting, zich vijandig opstellend. 'Ik kan je hier achterlaten voor dood, dus beter hou je je bek over dat soort dingen. Of je vind die Griever maar zonder mij!' Hij bleef staan waar hij stond, zodat Evangeline ook niet verder kon. Tenzij ze full-yolo mode ging en er vandoor ging. Dan was Oliver ook meteen weg, maar dan naar de andere kant.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyzo jul 12 2015, 19:52


Haar spieren spanden zich even aan bij de vloekwoorden die hij haar kant op spuwde. Ze wankelde en zette daarbij haar voet naar achteren, om haar evenwicht te vinden. Ze knipperde met haar ogen, maar herstelde zich snel in haar zelfde, bitse gezichtsuitdrukking. 'Ik kan je hier achterlaten voor dood, dus beter hou je je bek over dat soort dingen. Of je vind die Griever maar zonder mij!' Als ze in de Glade waren geweest, had ze zich waarschijnlijk omgedraaid en was ze weggelopen. Of ze had hem iets aangedaan, dat kon ook wel. Maar ze waren niet in de Glade, en zaken waren anders. Ze had hem nodig nu, en dat besefte ze maar al te goed. 'Nee, nee, nee,' zei ze snel achter elkaar. 'Wij hadden een deal, weet je nog?' Ze schudde haar hoofd. Het was zo moeilijk om die rustige toon aan te houden terwijl allerlei frustraties in haar opborrelde. Hij was erover begonnen. Hij had het uitgelokt, toen hij begon met praten over dat ze hier voor haar waren. Dat kon wel zijn, maar afspraak was afspraak; ze waren hier samen. 'Ik kan er ook niets aan doen dat het zo'n moeilijk onderwerp voor je is.' Haar toon sloeg compleet om, en ze verhief haar stem weer. Hij leek zich aan te passen aan haar gemoedstoestand, die ze steeds minder onder controle wist te houden. 'Als je moet huilen moet je het zeggen hoor, ik heb nog wel een paar zakdoekjes. Of een liedje, kies maar.' Ze had het ontzettend neerbuigend gezegd, en ze besefte dat dat misschien geen goed idee was geweest. Toch geloofde ze niet in spijt, en deed ze alsof het geheel volgens plan verliep, met haar ogen gefixeerd op zijn barse gezicht.

/Is het al Grievelief time?
Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyzo jul 12 2015, 20:12

Hoe langer hij bij haar in de buurt was, hoe moeilijker het voor hem was om zijn woede in bedwang te houden en hoe moeilijker het werd om niet op haar in te gaan slaan. Hij had een belofte gemaakt aan Max, misschien niet helemaal, dat hij niet meer een poging zou doen om mensen te vermoorden. Maar hoe langer hij hier zat met Evangeline, hoe aanlokkelijker het was voor hem om die halve belofte te breken. Hij balde zijn hand tot een vuist en keek haar aan, zijn ogen spoten vuur. 'Weet je nog die ene keer dat je mijn hand er af had gehakt,' begon hij griezelig kalm. 'Ik had je toen bij de keel gegrepen. Net zoals de keer dat je me tegen kwam bij de velden. Ik had me ingehouden omdat ik wist dat ik niemand kon vermoorden daar. Maar hier, hier kan ik doen wat ik wil, want het kan op een ongeluk lijken. En daar heb ik geen problemen mee.' Als het niet met opmerkingen kon, dan maar met bedreigingen. De hele deal kon ze wel vergeten. Hij was hier de baas, niet zij.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptywo jul 15 2015, 20:00


Zijn gezichtsuitdrukking werd steeds gevaarlijker, verwilderder. Hij had zelfs zijn ene vuist gebald, waar Evangeline haar armen nog altijd in haar onderuitgezakte houding over elkaar geslagen had. Ze blies een uit haar paardenstaart ontsnapte haarlok van haar voorhoofd, zonder haar strak op hem gerichte ogen ook maar een centimeter van kijkrichting te laten veranderen. Een diepe zucht vormde zich in het achterste van haar keel, evenals de neiging zwaar met haar ogen te rollen toen hij weer over zijn hand begon. Over hoe het haar schuld was. Natuurlijk, het was ook moeilijk, iets begrijpen dat al tig keer aan je uitgelegd was. Maar hoe ontzettend ze hem ook wel iets aan kon doen, ze onderdrukte het. Ze onderdrukte alles in haar dat anders schreeuwde en bleef hem met een ijzeren gezicht in de gaten houden, hem op kalme toon uitrazen latend. 'Ik had je toen bij de keel gegrepen. Net zoals de keer dat je me tegen kwam bij de velden. Ik had me ingehouden omdat ik wist dat ik niemand kon vermoorden daar. Maar hier, hier kan ik doen wat ik wil, want het kan op een ongeluk lijken. En daar heb ik geen problemen mee.' Zijn bedreiging bleef ijzig tussen de muren hangen. Evangeline probeerde de sfeer wanhopig naar boven te duwen, over het labyrint heen, maar het werkte niet mee. Ze deed net alsof het haar niets deerde. Of er geen kippenvel over haar rug en armen kroop, en of ze niet de drang voelde heel hard hoorbaar de bittere smaak in haar mond weg te slikken. Na de snijdende stilte, waarin ze heel even met haar hele hart wenste dat ze het gepruttel van een Griever achter zich kon horen, liet ze haar armen weer langs haar lichaam zakken, hief haar kin iets en vroeg op kille toon; 'Ben je klaar?'
Terug naar boven Ga naar beneden
Griever
Griever
Bae

PROFIEL
Tag : Krijg ik pakjes dit jaar?

Aantal berichten : 32

Registratiedatum : 14-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: pruttel
Job:
Relationship: single :c

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyvr aug 07 2015, 13:40

Live together, die alone 2exo783

Casually late kwam Griever aangelopen. Of aangehuppeld, want hij was best in een goede bui. Met een opgewekt ritmisch tikkend geluid van zijn poten op de stenen ondergrond trotseerde hij rotsblok na rotsblok, moshoopje na moshoopje en hij ontweek zelfs nog even flexibel een rondslingerende liaan. Hij had gehoord dat er nieuwelingen in het labyrint waren. Of nouja, nieuwelingen.. Eentje was nieuw, de ander was de vent waar hij eerder een hand van had ontnomen. Wat een dwaas dat hij terugkeerde. Of misschien was hij wel een terugkerende klant voor de 'quick refresh beauty' spa behandeling?
Sneaky stond hij achter een muurtje, evil in zijn poten te wrijven terwijl er een wrede grijns op zijn prachtgezichtje stond. Maar.. de twee waren aan het ruziën. Oh, maar.. Dat hoorde niet! Als een duo het labyrint betrad, moest dat in vrolijkheid. Ze moesten lachen, plezier maken, liefde verspreiden - en dat alles zodat hij dat kon verpletteren!
Hij zuchtte, en kwam met hangende schouders en meelevende oogjes achter zijn muurtje vandaan. "Relatietherapeut Griever hier," zei hij met een zwaar Engels accent gecombineerd met de typische aardappel in de keel. Hij liep naar de twee toe en ging op een metertje afstand zitten. Met zijn ene poot dwong hij het meisje - zij was mooooi - op de grond, en tegenover haar duwde hij de dikzak op de grond. "Er zijn duidelijk achterliggende ergernissen die jullie dusver onuitgesproken hebben gelaten." Hij keek beiden een voor een aan, van over zijn leesbrilletje. "Begin."

Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyvr aug 07 2015, 14:40

De jongen was niet dom, hij wist dat hij Evangeline raakte. Maar de meid deed alsof ze niets voelde. Het irriteerde Oliver alleen maar meer, wilde hem alleen maar verder drijven met zijn woede. Het gaf hem bijna het idee om zelf het werk van de Griever over te nemen en haar te vermoorden. Ze haalde het bloed onder zijn nagels vandaan en liet hem de angst voor het labyrint vergeten. Hij zette een stap in haar richting, even echt de intentie hebbend om haar inderdaad bij de keel te grijpen en die dicht te knijpen en haar vervolgens achter laten om bij binnenkomst in de Laar een toneelstuk op te zetten dat lieve Evangeline, de schat van een meid, was omgekomen in het labyrint. God, hij moest al kotsten bij het idee hoeveel medeleven hij moest tonen. Maar zijn stap zette hij direct weer achteruit toen hij het gepruttel en het wel erg bekende geluid hoorde van de Griever. Hij zag het beest al aankomen en was Evangeline compleet vergeten. De angst verlamde zijn benen en voor hij het wist werd hij samen met Eva tegen de grond aan gedrukt. Zijn ademhaling was versneld geworden, het geluid van de Griever deed hem terugdenken aan de tijd dat hij in het labyrint aan het verkennen was en het beest in zijn hand had gestoken. Hij wilde er niet aan herinnerd worden, maar het bleef zich maar opnieuw afspelen en hoe langer hij er lag hoe meer de angst hem bekroop en hij van gedachte veranderde. Hier kwamen ze niet levend uit.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyza aug 08 2015, 21:29

Met haar nog altijd over elkaar geslagen armen en één opgekrulde mondhoek keek ze met een boosaardige grijns toe hoe ze met haar woorden, haar houding en bovenal haar zagende doorzettingsvermogen zijn gezichtsuitdrukking kon veranderen van irritatie naar pure wanhoop. Was de mate waarin ze ervan genoot macaber? Om eerlijk te zijn vond ze het huiveringwekkend. Ze hoefde niet naar de arm te kijken die bovenop de andere leunde om te weten dat de haartjes recht overeind stonden. Toch weerhield dat er haar niet van te genieten. Pure triomf stroomde door haar aderen toen hij resoluut een dreigende stap naar voren deed en ze wederom de expressie op zijn gezicht wist te veranderen. Het was niet zo zeldzaam dat Evangeline de uitdrukking op iemands gelaat niet thuis kon brengen, maar op de een of andere manier maakte haar dat onrustig en achterdochtig als dit bij Oliver het geval was. Langzaam liet ze haar armen zakken. Nauwlettend bestudeerde ze zijn plots omgeslagen gedrag. Hoe hij een stap terugzette. Hoe zijn blik zo afwezig was. Iets was hier niet in de haak. Abrupt realiseerde ze zich dat er een laag, rochelend geluid te onderscheiden viel van het getril van de droge lucht. Ze verstijfde. Haar armen trilden en raakten soms de zachte stof van haar T-shirt. De grond trilde even onder haar voeten, toen het klaaglijke gezang schel haar oren binnendrong. Ze had het al vaker gehoord. Op veilige afstand, buiten de muren van het labyrint. Een Griever. Met een schok kwam haar hart in beweging. Meteen voelde ze deze overal. In haar keel, haar buik, haar ledematen... Overal was haar hartslag voelbaar. Was het angst? Ze wist het niet. Wat ze wel wist was dat het blijven staan wat ze deed tegen al haar instincten inging. Voor ze zich kon omdraaien, werd de grond onder haar voeten vandaan geveegd. Lucht ontsnapte pijnlijk snel uit haar longen toen haar rug tegen de harde bodem van het labyrint smakte. Ze hapte naar adem, maar hoe ver ze haar mond ook open sperde, geen greintje zuurstof lek binnen te komen. Weer dat gebrul. Ze kneep haar ogen dicht bij de aanblik van de afzichtelijke Grieverkop. Zijn adem stonk, naar iets rottends en het ijzeren mechanisme van het beest. Even draaide ze haar hoofd, om te zien dat ook Oliver werd neergepind door een robotachtige arm. Ergens in haar droge keel vormde zich een excuus, maar ze draaide zich weer terug naar de Griever. Ze wilde niet dat ze hem niet in de gaten kon houden. Een schuldgevoel borrelde op in haar onderbuik. Oliver moest doodsangsten uitstaan. Het was niet de bedoeling dat hij de mechanische klauwen ook ten prooi zou vallen, en het speet haar oprecht. Er was enkel niets dat ze kon doen. De Griever draaide zich naar Oliver nadat hij haar had geïnspecteerd. Nee, nee, dat was niet de bedoeling. Hijgend draaide ze haar hoofd. Ze moest iets doen. Voor die arme Oliver, maar toegegeven vooral voor zichzelf. In een impuls klemden haar vingers zich om een los stukje van de stenen bodem. 'Hé!' schreeuwde ze het monster schor toe. Met een krachtige slinger van haar arm gooide ze het steentje tegen de kop van de Griever. Hij ketste af, stuiterde op de grond en kwam tot stilstand tegen een van de poten. Hijgend grijnsde ze. Uitdagend, maar vooral bovenmatig angstig. 'Mij moet je hebben,' herinnerde ze het beest er met trillende stem aan dat de Runner die hij onder zijn andere poot gevangen hield al eens slachtoffer van hem was geworden. Ze wist niet of ze compleet doorgedraaid, doodsbang of volgelopen met adrenaline was (hoogstwaarschijnlijk een combinatie van de drie), maar als ze kon, zou ze dit gevoel ieder moment weer verkiezen boven de ongelofelijk frustrerende onwetendheid. Nu, steek, mormel.

/Mobiele post op de crappy campingwifi xF
Terug naar boven Ga naar beneden
Griever
Griever
Bae

PROFIEL
Tag : Krijg ik pakjes dit jaar?

Aantal berichten : 32

Registratiedatum : 14-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: pruttel
Job:
Relationship: single :c

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyzo aug 09 2015, 13:55

Live together, die alone 2exo783

Griever had de twee de afgelopen seconden geduldig aangekeken, en bovendien zag hij er bijzonder professioneel uit met zijn kladblok, klikpen en zakdoek in zijn borstzakje. Hij wist zeker dat hij deze keer een goede indruk zou maken. Hij was niet puur slecht - hij kon gewoon ruzie in zijn territorium niet toestaan! En stiekem was hij best eenzaam, en iedereen wist dat mooie meisjes *hijg hijg* zijn favoriete compagnon waren. Deze dame hier voldeed aan de eisen. Hij wist zeker dat ze na dit professionele optreden als een blok voor hem zou vallen, papzak hiernaast zou dumpen en met open armen op hem af zou rennen. Bovendien was hij succesvol, dus ze zou denken dat hij rijk was. Het zou een teleurstelling worden als hij haar op zijn rug zou nemen en met hatsjik terug naar zijn grieverhol zou gaan, want het was best een gore poepbende. Misschien moest hij de volgende keer een schoonmaakster inhuren voordat hij op pad ging. Dan zou zijn kamertje er netjes bijliggen voor het geval dat hij een dame mee naar huis zou nemen. Of deze dame hier kon zijn schoonmaakster worden. Hij zou haar dan in zo'n mooi, kort, 7 dollar free shipping ebay schoonmaakpakje hijsen *hijg hijg*
Hij kreeg door dat hij al die tijd naar het meisje had gestaard. Maar... ze staarde terug in zijn ogen! Ze had een kwade blik, maar oh wat was dat sexy. Hij kreeg er zelfs een beetje kippenvel van. "Hé!" OH, ze sprak hem aan! De liefde begon al. Hij knipperde snel met zijn ogen voor wat extra zwoelheid, en bracht zijn gezicht wat dichter naar haar toe. "Ja? Mooie dame?" Hij had gelezen op thischickgotstyle.com dat meiden het leuk vonden als je ze dame noemde - en niet chick, zoals Piever zijn vriendin noemde. Zo respectloos.
"Mij moet je hebben!" Ja, wat dacht ze dan? Dat ie voor Cheatende One-hand zou gaan? Maar ze stond wel érg open voor zijn liefde. Hij wist niet zeker of hij hier blij mee was of dat hij het jammer vond dat er nauwelijks een jacht in zat.
Maar waar zat hij nou eigenlijk over in? Hij zou eindelijk zijn maagdelijkheid verliezen! Kon hij eindelijk zijn broertjes vertellen dat hij een échte man was. Al had zijn zakhorloge hem al een eind op weg geholpen. Dat ding was antiek!
"Weet je het zeker?" vroeg Grief nog voor de zekerheid. Hij wilde niet dat ze er morgen spijt van had. Hij was erg seksgefocust, dat zeker, maar hij wilde wel dat ze terug zou keren voor een tweede keer. Dus had hij besloten wel door te gaan met gentleman blijven. "Dame?"
Maar om te laten zien dat hij wel écht geïnteresseerd was, haalde hij alvast zijn naald tevoorschijn. Hij keek even vanuit zijn ooghoeken naar one-hand, en tikte zijn kin omhoog, als een teken: move, jij. Kssjt, wegwezen. Wij willen privacy. Hij wist dat hij niet verlegen hoefde te zijn om zijn naald - hij glom mooi - maar dit was toch wel even een bijzonder momentje voor hem!

Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyvr aug 14 2015, 16:29

Oliver had geen idee hoe hij zijn aandacht in het nu kon houden en niet verdronk in alle vers hrikkelijke herinneringen die voorbij kwamen, stuk voor stuk. Hij ademde kort en zijn ogen volgde Evangeline die een steentje naar de griever gooide om hem af te leiden. Ze was dus é ht gek in haar hoofd. Maar Oliver had geen tijd on daar over na te denken, ze probeerde zijn leven te redden en het werkte. Oliver voelde hoe het gewicht dat op zijn rug en hem naar beneden hield verdween. Gaf dat beest hem nu letterlijk op? Maar de jongen dacht niet verder na, krabbelde overeind om weer half te vallen en vervolgens zo hard als hij kon weg te rennen. Hij keek geen enkele keer om. Hij schoot Ueindelijk een hoek om en zwaar ademend leunde hij tegen de muur aan. Met een ruk haalde hij de tas van zijn schouder om hem te openen en te ontdekken dat een spuit lekte. Dat verdomde beest had er een kapot gemaakt. Maar de rest was nog intact. Hij haalde opgelucht adem maar was ondertussen koortsachtig te bedenken hoe hij, en Evangeline natuurlijk, hieruit kwamen.

(Mobielpost)
Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyvr aug 21 2015, 11:15


Het van mechaniek rammelende beest keerde zijn monsterlijke kop naar haar toe en brulde weer iets in haar gezicht. Kippenvel verspreidde zich plotseling over haar hele lichaam. Alles was zo dichtbij. Er was nu geen weg terug. Haar gestoorde gedachtegang had een pad uitgesponnen wat eenrichtingsverkeer was; ze had weer eens niet nagedacht over de consequenties verbonden aan een grote keuze als deze. Of ze had er wel over nagedacht, maar alleen vanuit logica, niet vanuit haar gevoel. Dat was de enige logische verklaring, want alles in haar schreeuwde dat ze zich uit de voeten moest maken. Dat was precies wat Oliver deed. Ze had uit alle macht niet opzij gekeken om haar aandacht bij het beest te houden, maar toen deze zijn naald tevoorschijn haalde, hoorde ze hoe de Runner deed waarvoor hij gemaakt was en het op een lopen zetten. Natuurlijk kon ze het hem niet kwalijk nemen, hij had nu immers zijn belofte nagekomen, zijn taak zat erop. Zelf was ze ook echt niet gewillig blijven liggen als ze geen ontzettend goede reden had gehad. Toch kon ze het niet laten dat het zweet haar uitbrak toen ze een heftige steek van verlatingsangst en wanhoop in haar zij voelde. Ze stond er alleen voor. Niemand die haar kon vertellen hoe je jezelf moest redden uit de klauwen van een Griever. Niemand om haar te beschermen of de weg te wijzen. Ze was op zichzelf aangewezen en voor het eerst sinds lange tijd beangstigde haar dat ten zeerste. Met gejaagde ademhaling volgde ze de naald van het wanschepsel, die, zelfs in de schemering, leek te glimmen. De duisternis overviel haar. Het moment overviel haar. En alles waar ze zich bewust van was, was dat ze weg wilde. Wat een stomme beslissingen had ze gemaakt. Wat als ze het helemaal niet wilde weten, wat er voor de Laar gebeurd was? Wat als haar vredige leventje hier nooit meer hetzelfde zou zijn. Verdomme, Oliver had gelijk. Ze wilde haar handen in de lucht gooien en het naar hem schreeuwen. Ze zou het duizend keer smekend aan hem toegeven, als hij nu maar terugkwam. Het leek alsof haar keel zat dichtgeknepen en haar rappe ademtochten kwamen er maar moeizaam langs. Alles ging moeizaam, langzaam, behalve haar gedachten, die als een windhoos door haar brein stormden en haar een bonkende hoofdpijn bezorgden. 'Steek, alsjeblieft.' Haar woorden waren een fluistering. Ze werd gek, ze praatte tegen het beest alsof hij haar kon verstaan en ze vroeg hem praktisch of hij haar wilde doden. Maar het was het enige dat ze zich kon bedenken om zo snel mogelijk verlost te zijn uit dit eeuwig voortslepende moment.
Terug naar boven Ga naar beneden
Griever
Griever
Bae

PROFIEL
Tag : Krijg ik pakjes dit jaar?

Aantal berichten : 32

Registratiedatum : 14-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: pruttel
Job:
Relationship: single :c

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyma aug 24 2015, 11:00

Live together, die alone 2exo783

Dikkop liet tot Grievers opluchting hen twee met rust. "Dank je!" riep hij hem nog achterna. Wat fijn dat ze wat privacy kregen. Hij bracht zijn blik weer terug naar het meisje en keek diep in haar ogen.
Dilemma #2 - to condom or not to condom?
Wat wenste hij nu vurig dat hij zijn blackberry tablet bij zich had. Dan kon hij even snel even op www.gezondheidsnet.nl opzoeken of er kans op bevruchting was. Ik bedoel.. Ze waren twee verschillende soorten, maar er waren toch ook walgelijke voorbeelden van teckel x husky pups? Hij rilde bij het idee dat er een griever x mensenbaby geworden zou worden.
"Steek, asjeblieft." Oh baby, beg for it. Beg for itttttt! I like you begging.
Hoe zou zijn griensenbaby er eigenlijk uitzien? Hij hoopte dat zij (ja, zij, hij wilde wel een meisje met blond haar, zodat ze op zijn eerste vriendin zou lijken. Of is dat een beetje een gore gedachte?) dit meisje haar ogen had. Die waren toch wat mooier dan zijn eigen. En misschien ook wel haar adem, maar over die onzekerheid had hij het liever niet. Hij gebruikte zijn tongschraper al braaf iedere dag.
In ieder geval. Geen condoom voor nu maar. Hij hoorde echt wel wat er aan de andere kant van de muur gebeurde - die smurfjes zaten niet stil! En voor zover hij wist was er nog niemand bevrucht geraakt - al leek die Haydentrien soms wel het temperament van een hoogzwangere vrouw te hebben. Enfin, hij ging er vanuit dat het veilig was. En hij had geen SOA's, dat wist hij zeker, want.. tja.. maagd.
Hij haalde eens diep adem, stak zijn naald omhoog en hield hem tegen het zonlicht zodat er een subliem nova star Xtra shine glim vanaf kwam, en bracht hem toen langzaam en teder bij het meisje naar binnen. Hij koos haar bovenbeen, sensueel en sexy, maar niet te direct. Hij koos een mooi plekje uit - net onder een mooi, hartjesvormig moedervlekje. Hij keek hoe de spuit naar binnen ging, en keek daarna naar haar gezicht. Dit was wat ze wilde toch? Dan moest er nu wel een blik van genot op haar gezicht te zien zijn!

Terug naar boven Ga naar beneden
Evangeline
Evangeline
Keeper - Slicers
Stung

PROFIEL
Tag : YO SOY UN PATO :3

Aantal berichten : 1115

Registratiedatum : 16-05-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 17
Job: Keeper - Slicers
Relationship: Just a little bit caught in the middle -life is a maze and love a riddle

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptyma aug 24 2015, 14:53


Het beest haperde even, alsof het serieus haar woorden incasseerde. Alsof hij haar kon verstaan. Dat was belachelijk. Haar paniek was bezig haar hersenen aan te tasten en ze wist het. Ze wilde dat dit voorbij was. Ze wilde thuis zijn. Thuis. Niet in de Laar. Thuis, in de veilige armen van een familielid, met een dak boven haar hoofd en geen enkele zaak waar ze zich zorgen over moest maken. De Griever hief zijn naald en liet hem toen even in de lucht hangen. De stilte voor de storm. Het laatste licht van de weldra verdwenen zon weerkaatste er tegen en deed haar haar ogen samenknijpen. Ze wilde het venijnige ding in de gaten houden. Een steek schoot door haar lichaam, alsof ze zich herinnerde hoe een naald voelde. Het was compleet verkeerd, alsof je lichaam zich al schrap zette het tegen te werken bij alleen het enkele prikje. Het metaal hoorde niet onder je huid thuis. Evangeline balde haar vuisten en drukte haar nagels hard in haar handpalmen, als een nietige voorbereiding op wat er zou komen. Toen dook de naald naar beneden. Het was alsof het andere geluid wegviel en ze zich enkel kon focussen op de zoevende toon. Ze bleef de naald volgen met haar ogen tot deze plotseling vaart minderde en boven haar been bleef hangen. Ze slikte en sloot haar ogen. Hoewel de naald langzaam onder haar huid leek te glijden, was de pijn er meteen. Haar nagels klauwde in het harde zand en haar ogen sperde wijd open. Snakkend naar adem keek ze hoe het beest zich als een parasiet in haar been had genesteld. Het hoorde niet en door de continu aanhoudende pijn heen maakte dat haar vreselijk misselijk. Ze kon niet schreeuwen. Ze kon niet bewegen. Het enige wat ze deed was met ingehouden adem toekijken. En ze bleef maar kijken. Tot vlekjes voor haar ogen begonnen te dansen en ze de aderen in haar been gloeiend heet voelde worden. Het gif? Ze wist het niet. Draaierig greep ze naar haar hoofd. Uit alle macht probeerde ze met haar ogen te knipperen, de vlekken die haar zicht belemmerde weg dwingend. Het lukte haar niet. De pijn was te realistisch, te ondragelijk om zich ergens anders op te focussen. Alles wat ze kon doen, was het over zich heen laten komen. Dit was het. Dit was het moment waarna alles zou veranderen. Alles zou beter worden. Aan die gedachten hield Evangeline zich vast toen de vlekken zich begonnen te bewegen. Max. Wat deed Max hier, naast de Griever. Hij zag er anders uit, gelukkiger en jonger, misschien. Maar in Godsnaam, hij stond naast een bloeddorstige Griever. 'Max, maak dat je hier wegkomt!' Het kwam haar voor alsof ze het schreeuwde, maar in werkelijkheid was het slechts een schor geprevel. Haar rug brandde, precies op de plaats waar haar littekens zich bevonden. De jongen verdween en de vlekken vielen uiteen, tot ze haar zicht totaal in hun macht hadden genomen en alles zwart werd.
Terug naar boven Ga naar beneden
Oliver
Oliver
Admin
Keeper
- Sloppers
stung

PROFIEL
Tag : The real trouble with reality is that there's no background music.

Aantal berichten : 1976

Registratiedatum : 16-04-15

RPG SHEET

Character sheet
Age: 20 Years
Job: Trying to get his shit together. It isn't working. Please send help.
Relationship: Depends if you like a complaining alcoholic.

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Emptydo sep 10 2015, 21:03

Hij kon zich maar al te goed voorstellen hoe Evangeline zich nu voelde. Maar hij wilde het niet. Waar kwam plotseling die medelijden vandaan? Alsof die meid zo vriendelijk tegen hem was geweest. Ze had hem gedwongen mee te gaan en hem ook gedwongen om zijn angsten weer voor ogen te zien. En dat was iets wat hij het liefs helemaal achterin stopte waar het daglicht niet reikte. Oliver had de moed om langs de rand van de muur te kijken en te zien hoe Evangeline daar lag met de naald van de Griever in haar been. Ze had een compleet andere reactie dan Oliver, die het had uitgeschreeuwd. De jongen dook weer achter de muur weg toen de Griever zich losmaakte van Evangeline en de compleet andere kant op ging. Was Oliver niet meer belangrijk? Of was het beest gewoon dom? De jongen gokte op het laatste en toen de Griever zeker vijf minuten later er nog steeds niet was, gokte Oliver er maar op en met de tas op zijn schouders was hij naar Evangeline gerend, die buiten westen leek. Even beet hij op zijn lip, hoe deed je dit? 'Verdomme Evangeline, als je mijn hand er niet af had gehaald was dit veel handiger geweest.' Mompelde hij terwijl hij uit Evangeline's tas een klein mesje haalde en dat gebruikte om de stof van haar broek bij de wond weg te snijden en te zien hoe de aderen zich al donker hadden gekleurd en verder het gif verspreidden. met een diepe zucht nam hij ook de tas van Evangeline op zijn schouder en met moeite schoof hij beiden handen, of hand en stomp, onder haar lichaam bij haar rug en knieën en hief haar zo op. Ze was makkelijker te tillen dan hij had gedacht en met snelle passen, rennen durfde hij niet, liep hij de richting terug waar ze vandaan waren gekomen. Mentaal bereidde hij zich al op de chaos voor en zijn ogen keken bezorgd naar het meisje. Het was gewoon al dom geweest om haar op het idee te laten komen. Dit was allemaal zijn schuld.

[[Sorry Griefje, het duurde te lang]
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud

PROFIEL
RPG SHEET

Live together, die alone Empty
BerichtOnderwerp: Re: Live together, die alone   Live together, die alone Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Live together, die alone
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
The Maze Runner :: THE MAZE :: The Maze-