Fire!

Registratiedatum : 24-05-15

Nietsvermoedend sneed Sisi het vlees dat deze morgen vers was geslacht. Ze was allang blij dat zij niet de gene was die de dieren had hoeven vermoorden, laat staan het kaal plukken ervan. Ze gooide het vlees in iets wat op een man moest lijken en gooide er wat olie bij. Zo ging het meisje een poosje door met het koken van het avondmaal voor de laar. Toen ze echter de olie wilde aanvullen ging het mis.

Het gebeurde in een fractie van een seconde. Onhandig stootte ze de hete pan omver met haar arm. Het meisje viel achterover naast het vuur waarbij de kleding op haar rechterarm vrijwel direct vlam vatte. Zo ook al het hout wat het vuur kom grijpen. "Oh mijn Griever." Met grote, paniekerige ogen keek Sisi om zich heen. Ze zag de Homestead in haar gedachten al volledig in de fik vliegen. "Help!" Riep ze wanhopig. Niet alleen om de omvattende vlammen maar ook omdat ze het hete vuur in haar arm voelde snijden. Het waren slechts luttele seconden voor deze ook de rest van haar lichaam wilde pakken. Haar kleding uittrekken was geen idee, ze voelde het namelijk al verbranden. Paniekerig zocht ze naar water, en klopte ze op haar kleding. Maar door de olie bleef het woekeren. "Help!" Schreeuwde ze nogmaals.

[Max first, daarna open]

Registratiedatum : 12-04-15

Het eten was iets waar Max zich nog nooit mee had bemoeid. Het was de afgelopen weken beter geworden, maar hij verwachtte niet dat het ook echt lekker zou worden. Maar zolang het iedere dag genoeg was en het naar zijn idee een beetje voedzaam was, hoorde je hem niet klagen. Hij kwam iedere avond braaf zijn bordje halen, om het prakje met grote happen naar binnen te werken, maar nooit had hij achter de schermen gekeken om te zien hoe het er daar aan toeging. Hij had er het volste vertrouwen in dat Hayden al haar cooks kort gelijnd hield, en dat alles onder controle was.
Maar toen hij een harde 'help' hoorde, klinkend van een stem die bij hem als een elektrische schok door zijn lichaam ging, schoot hij op de keukens af. Hij rende langs de tafels, en gooide de deur open die leidde naar het primitieve keukentje. Het was een halve seconde die hij nodig had om te zien wat er gaande was. Een pan was omgevallen. De olie was op de houten vloer gevallen, waar steeds grotere vlammen verkoolde sporen achterlieten. Enkele theedoeken waren al half opgevreten, en de mouw om Siënna's arm smolt weg. Hij stormde op haar af, zijn shirt uittrekkend bij gebrek aan de theedoeken, en greep Siënna vast zodra hij bij haar was. Hij gooide het shirt over haar arm, maar het viel onhandig over slechts de helft van haar arm. Hij pakte de randen van het shirt, zijn eigen vingers brandend aan de hete olievlammen, en moest zichzelf een paar keer herhalen om uiteindelijk haar hele arm te bedekken met de stof. Hij drukte het nog een keer goed aan met zijn niet verbrande hand, keek haar aan, met een angstige en gehaaste blik in zijn ogen. "Ben je oké?" De haast was te horen. Dat het goed met haar ging was het belangrijkste, maar terwijl hij met haar bezig was geweest, waren de vlammen verder over de vloer verspreid, en begonnen hun weg naar de muren omhoog.

Registratiedatum : 12-04-15

Helena zat aan één van de houten banken met enkele andere Laarders te lachen en plezier te maken, terwijl ze af en toe een hap nam van het bord voor haar neus. Ze wou net een slok van haar water nemen, toen een gil door de lucht sneed. "Sisi!" Ze stond zo haastig op dat ze de borden bijna op de grond smeet, maar daar keek ze niet meer naar om. Het enige wat ze zag waren de zwarte wolken die van de keuken kwamen, brand. Ze zag een schim naar de keuken rennen en vermoedde dat het Max was, gelukkig. Helena snelde op één van de dichtstbijzijnde picknick tafels en riep: "Er is brand! Vorm een rij zodat we het water kunnen doorgeven en snel en efficiënt alles kunnen blussen!" Haar woorden waren nog maar net uit gesproken of ze sprong al van de tafel. Ze vertrouwde volledig op haar mede Laarders, dus spurtte ze naar de keuken. De donkere wolken maakte dat Helena direct de mouw van haar trui voor haar neus duwde. Ze zag geen hand voor ogen, maar kon in de verte net twee schimmen ontwarren. "Weg hier." Kuchte ze, toen ze dichterbij kwam en een random hand pakte, die die van Sisi bleek te zijn. Zachtjes maar dwingend trok ze het tweetal mee naar de buitenlucht. Hopelijk was Sisi oké.

Registratiedatum : 24-05-15

Als versteend bleef Sisi naar haar arm staren. Nadat ze om hulp had geroepen waren de rest van haar reflexen uitgeschakeld. De stemmen kwamen niet meer echt binnen. Het was pas toen ze werd aangeraakt door Max dat ze met een klap terug kwam bij de realiteit. Sisi begon te hoesten door de rook die ze had binnen gekregen. Maar de vretende pijn aan haar arm overheerste. Max trok zijn blouse uit en gooide deze over haar onderarm, maar het vuur had zich al naar haar schouder gebaand. Na een paar keer proberen had Max de vlammen weten te controleren met zijn blouse, waarbij hij zelf zijn vingers had gebrand. "Je bent gewond," stamelde Sisi bezorgd. De rest van de homestead was haar nog niet opgevallen. Ze draaide zich nu om de hitte brandde op haar huid, het verwoestende aanbeeld was prachtig. Maar ze voelde een ontzettende schuld en angst die nog heftiger was dan de pijn aan haar arm. "Het spijt me zo," fluisterde ze. Niet zeker of de jongen haar onder het gerommel van het vuur had kunnen verstaan. Een vertrouwde hand omsloot die van haar waarna ze werd meegetrokken door Helena. De rook steeg inmiddels naar haar hoofd en ze kon slechts nog bedenken hoe sexy Max er uit zag zonder shirt voordat ze haar bewustzijn verloor.

DRA-MA

Registratiedatum : 12-04-15

Max hield zijn hand achter zijn rug zodra Siënna er een opmerking over maakte. Het maakte niet uit. Hij voelde de pijn nu nauwelijks, en het was wel het minst belangrijke op dit moment. Hij trok zijn shirt van haar arm om te zien wat de schade was, maar een arm om Siënna trok haar weg van hem. In de flits zag hij nog Helena's lange haar. Mooi, die was in goede handen. Hij draaide zich naar het vuur. Hij moest hier weg, dat wist hij. Hij zou verstikken in het as en de gassen, maar het aanzicht van homestead dat langzaam wegbrandde liet hem in de ruimte staan. Hij pakte zijn shirt weer en begon op de randen op de vloer te slaan. Maar zo'n klein lapje stof kon vlammen van deze grootte niet temmen, en verslagen liep hij weer naar achter. Hij pakte een emmer die naast het aanrecht stond, vulde deze met water en begon op het vuur te gooien. Intussen was de olie zo goed als opgebrand, waardoor het water iets uithaalde. Maar in de tijd dat hij een stukje vloer en muur redde, was het aan de andere kant dubbel verspreid. Hij had hulp nodig.

Registratiedatum : 12-04-15

Max volgde niet, maar veel tijd om daarvoor na te denken had ze niet, aangezien het lichaam van Sisi slap werd in haar armen en ze kon nog net verhinderen dat ze op de grond viel. Grommend van frustratie probeerde ze haar beste vriendin op te tillen, terwijl ze met haar andere hand probeerde om de rook weg te krijgen zodat ze naar buiten konden.

Eenmaal buiten hoestte ze ontzettend hard, maar zette ze zichzelf opzij om voor Sisi te kunnen zorgen. Helena was geen Med-jacker en wist eigenlijk totaal niet wat ze moest doen, dus legde ze haar beste vriendin maar gewoon op de grond. "Sisi! Sisi hoor je me?" Vroeg ze met trillende stem, terwijl ze met haar vingers tegen de bleke wangen van haar vriendin tikte. "Anthony! Evan! Ayla! Ik heb hulp hier nodig! Net zoals Max!" Riep haar schorre stem over het veld. "Komaan Sisi, wakker worden meisje. Dit is niet de tijd om een schoonheidsslaapje te doen." Fluisterde ze, terwijl ze bleef proberen om haar wakker te krijgen.

Registratiedatum : 03-07-15

Liam was hier pas een paar dagen. Hij wist intussen zijn naam, wat hem ergens wat gerustheid opleverde, en sinds dat moment had hij zich redelijk weten te redden hier. Hij had op aanraden wat verschillende klusjes gedaan om te kijken wat hij leuk vond, en tot nu toe vond hij wel slicen bij de meiden wel gezellig. Vaak deden ze dat in groepsverband, waarmee het een van de weinige taken was waarbij je gezellig kon kletsen.
Plots hoorde hij geschreeuw, en hij rende er op af. Hij zag rook uit homestead komen en Helena, de meid die hem verwelkomd had, stond hevig met haar armen te zwaaien en om hulp te roepen. Naast haar lag het lichaam van een blond meisje. Hij rende sneller en kwam bij haar staan. "Waar zijn emmers?" vroeg hij vlug.

Registratiedatum : 12-04-15

Ze herkende het gestalte van de jongen die ze hier verwelkomt had, zijn naam wist ze nog niet. "Binnen." Zei ze schor, waarna ze een paniekerige blik wierp op het brandende gebouw achter haar. "Zorg dat je een doek nat maakt en voor je mond bind." Raadde ze hem aan, toen ze terug keek. "En zorg dat Max dat ook doet." Haar stem trilde, ze was bezorgd om Max, die nog altijd binnen bezig was met blussen, maar nu kon ze Sisi niet alleen laten. Dus moest ze al haar bezorgdheid maar even aan de kant zette en proberen Sisi wakker te krijgen, hoe eerder, hoe beter.

Registratiedatum : 13-04-15

De laar was niet zo groot, er was geen plek in de vallei waar je je volledig kon afzonderen, en voor het eerst vond Lester dat dat een voordeel was. Het had er namelijk voor gezorgd dat zelfs hij de kreten om hulp gehoord had, en aan kwam rennen, zijn jas achter hem aan wapperende. Zijn pilotenbril stond op z'n hoofd, en met zijn arm beschermde hij zijn gezicht tegen de hitte die al van het huis afkwam. Verbaasd keek hij naar het spektakel, en moest zijn best doen niet in lachen uit te barsten. Eerst helpen, dan schuldigen aanwijzen. Waarschijnlijk zou de revolutionair het niet met hem eens zijn, en zeggen dat het een ongelukje was, maar dingen als deze waren niet zomaar ongelukjes. Dit waren dingen die de hele community hier beïnvloedden, en dus moesten er maatregelen genomen worden, desnoods het beter beveiligen van de keukens.
Goed. Eerst helpen dus. Lester keek om zich heen op zoek naar mensen die bezig waren, en besloot dat bij Henk en dat meisje wat hem gestoord had tijdens het eten, een goed plekje zou zijn voor zijn jas. Hij kwam aangerend, en legde het keurig opgevouwen pakketje bij de meisjes neer, zijn zonnebril erop. De boodschap was vast wel duidelijk, en blijkbaar had revolutionair hulp nodig en was er geen tijd voor verdere uitleg. Lester keek om zich heen op zoek naar spul, maar ontdekte toen dat hij toch echt zijn sweater zou moeten vermoorden. Met een van irritatie vertrokken gezicht rukte hij het ding in twee repen, en gooide die beiden in een emmer met water. Na ze een paar keer ondergedompeld te hebben bond hij een om zijn eigen mond, en nam de ander mee terwijl hij het huis inrende op zoek naar Mr. Impossible.
Het duurde niet al te lang voordat hij die had, verstijfd kijkende naar het vuur. Lester nam even de tijd met zijn ogen te rollen om het domme aanzicht, maar duwde toen de natte doek in de handen van Revolutionair. "Kom op!" Schreeuwde hij door zijn doek en over het geraas van de vlammen heen. "Je kan hier niet zo blijven staan! Straks stort er iets op je!" Wie zou dan de revolutionair zijn? Om eerlijk te zijn leek het plots een heel aanlokkelijk idee om de ander om te duwen en weg te rennen, maar dan was het weer zo saai in de Glade. Vandaar dat hij aan de arm van de andere jongen begon te trekken omdat hij inmiddels echt wel moest bewegen, anders nam hij Lester nog mee in zijn dood! Dat moesten ze niet hebben.

Registratiedatum : 04-06-15

Eleanor was terug naar de Homestead gerend zodra ze de rookpluim had gezien. Nu hoorde ze ook geschreeuw. Één meisje lag op de grond. Bewusteloos, hoopte ze met heel haar hart. Verder waren er nog een paar mensen, maar nog niet veel. Toen een vlam uit een raam kwam, zette ze geschrokken een stap achteruit, al stond ze ver buiten het bereik van het vuur. Ze huiverde. Een jongen kwam aanrennen en stoof zowat meteen het brandende huis in. Er ging een rilling door Eleanor heen toen ze zich voorstelde hoe het er daarbinnen uit moest zien. Ik moet ook helpen, ik moet ook iets doen, dacht ze. "K-kan ik helpen?" vroeg ze aan het meisje dat nog wel rechtop stond. Het was een van de runners, herkende ze, dus dan moest haar naam Helena zijn.

Registratiedatum : 19-06-15

Ookal wist ze niet precies wat er aan de hand was rende ze nu wel over het veld. De hulpkreet had haar bereikt terwijl ze aan de andere kant bij de muur stond. Ze had maar een seconde nodig om op te kijken naar waar hij vandaan kwam. Een dikke zwarte rookpluim steeg op de lucht in. Gelukkig was ze snel, had ze elke dag getraind sneller te rennen, daardoor was ze er ook binnen de kortste keren. Het kostte slechts een seconde om door te krijgen wat er allemaal aan de hand was. Ze had nog net iemand naar binnen zien rennen, ookal had ze door de vlammen niet kunnen zien wie, dus er waren mensen binnen. Binnen in het brandende huis. Ze hadden geen Snel keek ze om zich heen. Er zaten drie meiden bij elkaar buiten, een lag op de grond. Waarschijnlijk was ze knock-out, misschien was ze dood. Maar dat was waarschijnlijk niet het geval, hoopte ze. Dat zij er ook nog in zou rennen had nu geen zin, wie wist hoeveel mensen er binnen waren. Iedereen moest eruit dan hielp het zeker niet als er steeds meer mensen in gingen. Bij het meisje kon ze ook niet helpen. Ze was geen Med-jacker en er zaten nu al 2 mensen om het meisje heen, die zou het alleen maar moeilijker krijgen om normaal wakker te worden zo. Ze schudde haar hoofd, misschien zat er iemand vast, daar kon ze niet tegen. Snel scheurde ze een stuk van haar rok af en hield die in het water tot die doorweekt was. Snel bond ze het voor haar gezicht en rende naar binnen. Soepel ontweek ze de vlammen en probeerde de stekende hitte te negeren. Ze keek op toen ze Lester en Max zag en greep de andere arm van Max. 'Kom op! We moeten naar buiten!' riep ze boven het brandende geluid uit. 'Je kan het niet meer stoppen Max, het spijt me maar we moeten gaan' Ze trok aan zijn arm, naar buiten met die handel. Kort keek ze rond, dit was toch echt wel de domste fout die iemand ook maar had kunnen maken, nou konden ze allemaal buiten gaan slapen. Hier moesten toch echt gevolgen op komen.

Registratiedatum : 03-07-15

Voordat hij had kunnen reageren, rende een jongen en een meisje al naar binnen. Hij hoorde wat geschreeuw. Het was alsof ze een naam riepen. Was daar nog iemand binnen?! Intussen waren de vlammen ook zichtbaar buiten de houten muren, en ze likten zichzelf naar de tweede verdieping. Liam's hart bonsde in zijn borstkas. Alle spullen, alles wat daarin lag, zou verbranden. Ze hadden tuinslangen met liters water nodig wilden ze nog een deel van de slaapplaats intact laten, maar hij wist dat dat onbegonnen werk was. "Brandt het nu gewoon.. af?" vroeg hij ongelovig.

Registratiedatum : 12-04-15

Verslagen bleef Max toe staan kijken hoe alles zwart blakerde. Zijn ogen begonnen te prikken, en zijn longen te kriebelen. Hij wist dat hij water nodig had, veel water. Veel meer water dan ze hier tot hun beschikking hadden. Maar hij kon het toch niet zomaar af laten branden? De keuken was niet meer te redden, maar de slaapzaal moest wel gered worden. Hij pakte de drie theedoeken die hij vond, en legde ze doorweekt met water voor de deur die de keuken afscheidde van de rest van het gebouw. Het zou niks uithalen, dat wist hij, maar het lukte hem niet om niks te doen.
Plots werd zijn arm vastgegrepen. Hij keek opzij. Lester? Wtf? Van alle mensen had hij van hem nog wel het laatst verwacht dat hij Mr. Incredible ging spelen. Zijn andere arm werd door Sam gepakt, en hij werd ruw meegetrokken. Eerst probeerde hij zich nog los te trekken, maar dat zij hem meenamen zorgde voor de realisatie dat er hier niks voor hem was om te doen. Hij kneep zijn verbrande hand samen van de pijn die hij nu voor het eerst voelde.

Toen hij eenmaal buiten stond, liep hij weg van de groep. Hij wilde niemand aankijken. Hij zag Siënna op de grond liggen, en zijn adem stokte. Hij wilde kijken of ze in orde was, maar de drang om nu weg te zijn van de groep was groter. Ze was bij een groep andere mensen die prima voor haar konden zorgen. Hij kon nu toch niks uithalen. Hij stond daar, nog zonder shirt, en geen nieuw shirt om te pakken omdat daarbinnen alle persoonlijke spullen aan het verbranden waren. Hij kon niks anders dan naar de groeiende vlammen kijken.

Registratiedatum : 12-04-15

Een ander meisje dat ze nog nooit gezien had vroeg of ze iets kon helpen. "Blijf bij Sisi, zorg alsjeblieft dat ze wakker wordt." Ze keek het jongere meisje bijna smekend aan. Lester die zijn dierbare jas bij hun legde, kreeg een opgetrokken wenkbrauw. Sinds wanneer deed die zijn jas af? Maar toen hij zag dat hij naar binnen rende, begreep ze het. "Blijf bij Sisi!" Zei ze nog een laatste keer voor ze zich omdraaide. "Zoek emmers, waterflesjes, alles waar water in past." Commandeerde ze de jongen die ze verwelkomt had, waarna ze zelf een stuk van haar shirt afscheurde, in water doopte en naar binnen rende. Iedereen moest daar weg en wel nu. Een meisje die ze niet kende probeerde Max had Max naar buiten gekregen, maar Lester zat nog ergens binnen. Verdorie. Ze liet haar hand zachtjes over die van Max glijden, gaf een bemoedigend kneep je en verdween het brandende gebouw in. Zelfs met het lapje stof voor haar neus ging ademen moeilijk en gelukkig zag ze de schim die Lester moest voorstellen al vlug aankomen. "Lester, we moeten hier weg. Nu." Zei ze, terwijl ze naar de hand van de jongen zocht. Toen ze deze eenmaal gevonden had gaf ze er een ruk aan en sleurde ze hem mee richting de deur. Hoewel ze Lester niet altijd even graag mocht, verdiende niemand het om in de brand te blijven zitten. Alles verliep volgens plan en de deur kwam al in zicht. Tot er een brandende balk vlak voor hun voeten viel en een hoge gil van Helena het effect was.

Registratiedatum : 24-05-15

Stemmen zwierven rond haar heen toen ze haar bewustzijn weer terug kreeg. Het was rumoerig, ze had hoofdpijn en haar keel brandde ontzettend. Het was een harde gil die haar ogen wijd open liet sperren. Lena. Krakkemikkig probeerde Sisi op te staan ze leunde hierbij op de verbrande arm die er ongelooflijk gehavend uit zag. Ze trok een vies gezicht en baande zich naar de woekerende vlammen. Ze zocht de deuropening en stapte naar binnen. "Lena!" Duizelig probeerde ze steun te zoeken. Ze probeerde een doorgang te zoeken langs de balk. "Kijk hier!" Riep ze terwijl ze met haar ene hand naar de doorgang wees en met de andere naar haar zere hoofd greep. De rook brandde nog altijd in haar longen, evenals de homestead die voor haar neus afbrak.

Registratiedatum : 19-06-15

Even wilde Max zichzelf vrij trekken maar ze hier zijn hand stevig vast, echt niet dat ze hem hier in de vlammen van het brandende huis achter ging laten. Er was niets wat ze konden doen, de vlammen waren al te hoog, dit kon hij niet meer stoppen. Niemand kon dit nog stoppen, het gebouw zou volledig afbranden en het enige wat ze konden doen was toekijken. Het irriteerde haar enorm, echt maar ze moest zich nu richten op Max naar buiten krijgen. Gelukkig luisterde hij snel en volgde hij haar naar buiten. Het maakte haar niet uit dat hij zichzelf los trok zodra hij buiten aan gekomen was. Het was logisch ook, alle spullen die erin lagen, al zijn werk aan het gebouw, het ging allemaal in vlammen op. Ze konden weer helemaal overnieuw beginnen. Snel keek ze om zich heen voor Lester, hij was de enige die ze binnen had gezien met Max.
Maar ze zag hem niet, sterker nog ze had helemaal niet meegemaakt dat hij mee naar buiten gekomen was. Haar ogen schoten meteen terug naar het brandende huis. Nog net zag ze een ander meisje naar binnen rende, ze wou erachteraan maar de balk stortte net voor haar voeten niet. Meteen keek ze op toen ze het gilletje van het meisje hoorde. Meteen keek ze om zich heen. Ze deed een aantal stappen terug en zette zich af. Ze raakte de balken niet aan maar voelde weg hoe de vlammen haar benen even likte. Geweldig. Ze keek naar de twee, geen gewonden maar die sprong konden ze niet nogmaals gaan maken. Haar ogen schoten vluchtig rond. Er was verder nergens waar ze doorheen konden. Ze zag nog een ander meisje die naar binnen stapte. Dat was het meisje dat net buiten bewustzijn was. Hoe kwam die hier zo makkelijk binnen. Ze was bang dat ze iets brandends greep op om te leunen dus greep snel haar arm vast en legde om haar schouders zodat ze op haar kon leunen. Ze keek naar de weg die ze aanwees. 'Kom op' sprak ze zacht terwijl ze erheen liep

Registratiedatum : 13-04-15

Oh great, dit was helemaal geweldig. De revolutionair had nóg iemand nodig om hem uit het huis te sleuren, gelukkig besloot hij toen ook dat het allemaal verloren zaak was, iets wat Lester toch echt eerder had gezien. Helaas voor Lester ging geen enkele goede daad ongestraft, want waarom zou ook niet een kleine vuuruitbarsting zijn cowboylap doen sissen, zodat hij het moest doven met zijn handen, en de andere twee al weg waren? Geen idee maar het gebeurde en er was niet zoveel wat hij er nu nog aan kon doen, dus begon de jongen met samengeknepen ogen zijn weg uit het huis te zoeken. Al snel werd hem duidelijk dat er een soort zwak beeld van hem circuleerde ofzo, want het duurde nog geen vijf minuten of Henk stond klaar hem te redden. Ondanks de nood van de situatie trok Lester zijn wenkbrauwen op. What the hell? Ze probeerde hem mee te trekken, maar toen er een balk viel was hij juist degene die haar wegtrok. Hij was echt té goedaardig bezig vandaag, iedereen trouwens, want alweer waren er mensen die klaarstonden hun te helpen. Lester bewoog hevig met zijn arm dat ze weg moesten. "Uit het huis!" Schreeuwde hij ze toe, en duwde toen Henk -misschien wat ruw- op de grond. Rook trok omhoog, op de grond was het zicht het best. Ook Les liet zich dus op de grond vallen, greep het meisje bij haar arm, en ging op zoek naar een plek zonder vuur.

Registratiedatum : 04-06-15

Eleanor knikte. Ze was eigenlijk behoorlijk opgelucht dat zij dat brandende gebouw niet in hoefde. Ze knielde neer naast het bewusteloze meisje. "Eh, Sisi?" zei ze. Ze legde voorzichtig een hand op haar schouder. Ze wist niet of het daardoor kwam, maar Sisi werd plotseling wakker. Voordat Eleanor haar tegen kon houden, was ze al overeind gekomen en rende de brandende Homestead in. "Sisi!" riep Eleanor. Helena vermoordt me als ik haar niet tegenhoud, dacht ze. Ze keek haar paniekerig na. Wat moest ze nu doen? Ze kon niets naders verzinnen dan haar achterna te gaan en haar weer naar buiten te krijgen. Ze stapte het gebouw in. De hitte sloeg tegen haar aan en de rook prikte in haar ogen en keel. Ze greep naar Sisi's arm en probeerde haar mee te trekken. "Kom mee, de anderen komen hier zelf ook wel uit!" riep ze. Wat wilde Sisi doen, die brandende balk optillen en weghalen?

Registratiedatum : 24-05-15

Siënna draaide zichzelf woedend om en keek naar Eleanor. Het was niet eerlijk als ze nu naar haar zou uitbranden maar ze kon zich amper inhouden. "Breng jezelf in veiligheid en maak je geen zorgen om mij." Ze klonk niet vriendelijk maar wel bezorgd. Sisi haalde haar arm uit de greep en gaf Eleanor een zetje richting de zijkant. "Lena?" Riep Sisi. De rook begon haar flink te grijpen en het vuur hapte naar haar benen. "Lena hier is een doorgang, hoor je me?" Wanhopig zocht ze tussen de vlammen door, de twee figuren op de grond trokken haar aandacht. Siënna hoestte gefrustreerd. "Lena geef antwoord!" Het meisje ging er vanuit dat Eleanor slimmer was dan zij en haar weg naar buiten had gemaakt. Wanhopig zochten de blauwe kijkers tussen de vlammenzee naar haar beste vriendin en de mysterieuze jongen die ze slechts één maal eerder had gesproken.

Registratiedatum : 12-04-15

Het starre gezicht van Max bleef maar naar het vuur staren. Hij had Helena's kneepje in zijn hand gevoeld, maar hij had er niet op gereageerd. Zij was weer naar binnen gegaan om.. wat dan ook. Ze zou er vanzelf achterkomen dat ze daar niks meer kon doen. Zijn lippen stonden strak gespannen, zijn neusgaten gingen open en dicht van het ademhalen. Hij moest zijn best doen om niet uit zijn vel te schieten van frustratie. Maar dat mislukte toen Siënna opstond en naar de ingang van homestead liep. Hij zag het allemaal vanuit zijn ooghoeken gebeuren.
"Godver, Siënna, hier blijven!" riep hij kwaad naar haar. Was hij kwaad? Nee natuurlijk niet, maar wat dacht ze nou? Een minuut geleden had ze nog buiten bewustzijn op de grond gelegen, en nu wilde ze weer naar binnen gaan? Met grote passen liep hij er naartoe, negeerde zowat het jonge meisje dat haar ook naar buiten probeerde te krijgen, en liep terug het gebouw in. Niet veel verder stond Siënna kuchend naar Helena te roepen. Hij greep haar shirt vast, vast een vieze, rood vochtige vlek achterliet door de verbranding op zijn hand. "Hier blijven." Hij trok haar naar achter tegen zich aan. "Ik ga Helena halen, niet jij." Hij klonk nog altijd boos en zijn stem was laag. Hij zou nooit zo tegen haar praten als hij niet op ontploffen stond, en het feit dat beide meiden naar binnen renden terwijl er niks meer te redden viel, maakte hem alleen nog maar kwader en gefrustreerder.

Registratiedatum : 24-05-15

Een ruk tegen haar arm liet haar tegen Max op botsen. Ze duwde zichzelf van hem vandaan en keek hem furieus aan. "Wat nou, godver Siënna?" Snauwde ze kwaad. "Jij verteld mij niet wat ik wel en niet kan doen." Haar stem was niet geheven maar de woedde reflecteerde al even scherp als de vlammen in haar blauwe kijkers. "Ik ben niet achterlijk, ik probeer Lena te helpen. Dit is wel mijn schuld! " Ergens wist Siënna dat zij niet de meest logische persoon was om dit te regelen. Maar dit was wel haar schuld geweest, en ze wilde niemand in gevaar brengen door haar eigen domme fout. De Homestead viel langzaam uit elkaar en om hen heen viel hout naar beneden. "Maar weet je wat, zoek het uit. Ga je dame maar redden. Stank voor dank kunnen we krijgen." Sisi schonk hem nog een kwade blik, het was de frustratie van haar fout evenals de frustratie die er eerder tussen hen gewoekerd had. Het vuur fikte aan haar blote benen en haar arm zag er alles behalve gezond uit. De olie had het grootste deel van haar huid weggesmolten. Ze maakte een weg naar de uitgang en pakte op de weg terug de hand val Eleanor die ze met haar mee naar buiten sleepte.

Registratiedatum : 12-04-15

Siënna's reactie belandde alles behalve in het juiste keelgat. Stank voor dank? Oh, dank je Siënna, dat je homestead in de fik hebt laten vliegen. Welke dank dan?!
Maar het was nog steeds zijn frustratie die dat dacht, maar hij was allang blij dat Siënna langs hem terug naar buiten liep. Hij hield zijn onderarm voor zijn mond toen hij op zoek ging naar Helena. De vlammen waren gevaarlijk rond zijn ontblote bovenlichaam, al kregen ze minder snel vat op hem door het gebrek aan brandbaar stof. Hij voelde alleen de kleine lichaamshaartjes wegbranden.
Een hoge gil zorgde ervoor dat hij wist waar Helena was. Hij rende naar de slaapplaatsen, wat intussen ook al grotendeels oranje was gekleurd. "Helena, kom mee!" riep hij naar haar. Waarom was ze weer terug naar binnen gegaan? Sam en Lester konden zich prima zelf redden! Hij kuchte, en zijn ogen traanden tegen de hitte en de as. "Asjeblieft, kom gewoon mee." Zijn longen piepten door het zuurstoftekort, en hij wist dat hij zo snel naar buiten moest.

Registratiedatum : 04-06-15

Sisi wilde niet meekomen. Eleanor begon in paniek te raken. Wat nu? Ze kon toch niet gewoon niets doen? Tegelijkertijd wilde ze ook wel heel, heel erg graag naar buiten. Voordat er nog een balk naar beneden zou storten. Ze deed nog een halfslachtige poging om Sisi's arm weer te pakken. Max was nu ook binnengekomen. Eleanor deinsde terug voor het vuur en staakte haar pogingen om het meisje weg te trekken. Haar anti-stresssysteem begon te werken en alles wat er om haar heen gebeurde kwam maar half bij haar binnen. Voor haar zenuwen wekte het uitstekend, maar nadenken kon ze ook niet meer. Ze merkte vaag dat Sisi haar hand pakte en mee naar buiten sleepte. Eenmaal buiten staarde ze naar het gebouw, niet in staat erover na te denken wat er zou gebeuren als de anderen er niet op tijd uitkwamen.

Registratiedatum : 12-04-15

Alles liep in het honderd, het enige goede was dat Sisi wakker leek te zijn. Net toen ze antwoord wou geven op haar geroep, werd ze door Lester op de grond gesmeten. Eerst wilde ze luidkeels protesteren, maar dat plan liet ze al snel varen doordat a) de rook anders nog erger in haar keel kon komen, zelfs met de doek en b) omdat ze veel beter kon ademen vanonder. Stemmen van verschillende Laarders kon ze niet volgen, maar plots sprong er nog een ander persoon bij die ze nog nooit gezien had. "We moeten." Ze hoestte luid, "Hier weg." Zei ze ontzettend dommig, terwijl ze op haar buik voort tijgerde. Brandende plekken probeerde ze zoveel mogelijk te vermijden en ze mocht blij zijn dat ze haar lange haren in een dot had gedaan. Max had hen blijkbaar ook gevonden. Screw zuurstof te kort, screw vuur, ze moesten weg en dat ging beter als ze rechtop stonden. Door de donkere wolken zag ze geen hand voor ogen en gilletjes ontsnapte als er vlak langs haar weer iets naar beneden stortte. Toch bereikte ze de deur zonder verdere ongevallen, of dat hoopte ze toch, aangezien ze niet achter haar had kunnen kijken. Piepend naar adem liet ze zich een meter van de deur op het gras vallen, terwijl ze de doek van haar mond scheurde en luid begon te hoesten terwijl ze op haar handen en knieën voorover gebukt zat.

Registratiedatum : 24-05-15

Toen Helena de homestead uitgerold kwam liep Sisi gelijk op haar af. Ze knielde bij haar neer, de scherpe pijn in haar arm negerend. Siënna sloeg haar armen om haar hoestende vriendin. "Ik dacht dat je dood zou gaan stom mens!" Snauwde ze terwijl ze het meisje tegen zich aan duwde. Ze drukte een kus op haar hoofd en liet haar los om haar wat adem te gunnen. Datgene wat Sisi eigenlijk ook te kort was gekomen. Ze liep een eindje van Lena af en keek naar de Homestead, die fikkend in elkaar stortte. Het meisje sloeg haar hand voor haar mond en keek schuldig naar het tafereel. Waarom was ze zo intens dom en klunzig. Ze voelde zich ronduit kut. Ze had nog niet eens de tijd genomen om naar haar met olie afgefikte arm te bekijken. Van haar pols tot haar schouder waren de stukken huid weggebrand. Met een misselijk gevoel keek ze er naar, gatver. Misschien moest ze toch maar eens bij Anthony langs gaan.

PROFIEL RPG SHEET

» I wanna see a fire...
» Things we lost in the fire. [OPEN]