Character sheet Age: 20 Job: Relationship: Streepje man, betekend dus nee.
Onderwerp: I remembered! //Open ma aug 03 2015, 01:49
quote quote quote
Het was nu exact een dag geleden toen hij uit die metalen box kwam, dat hij zonder enige herinneringen naar boven was gekomen, meteen voor de haaien gegooid, letterlijk. De meid die hij had ‘gestoord’ in haar slaapje door met die metalen lift naar boven te komen. Niet dat hij er wat aan kon doen, hij had niet veel eigen keuze gehad. Maar wat hem het meeste stoorde was niet die meid genaamd Hayden, die was opzich nog wel okay, maar vooral het feit dat hij zijn geheugen compleet kwijt was. Zelfs zijn eigen naam was hij kwijt. De jongen fronste tot opeens tot hem kwam. Fred… De naam bleef een aantal keer herhaald worden tot hij besefte dat dat dus werkelijk zijn naam was. “Fred…” mompelde hij, om dan met de seconde breeder en breder te gaan grijnzen. Om dan uiteindelijk vrolijk te gaan ronddansen als een of andere idioot, niet lettend op zijn omgeving. Want er was duidelijk iemand aan het kijken.
tag:Iemand? words: 164 notes:Idiotic Fred being adorbs
Character sheet Age: 17 y/o Job: Slicer Relationship: Me and my frozen heart.
Onderwerp: Re: I remembered! //Open do aug 06 2015, 17:01
Een zucht ontglipte London terwijl ze het mes naar beneden liet zakken. Ze had het weer voor elkaar gekregen om zichzelf te snijden in haar vinger. Toch weigerde ze om naar Anthony of één van die andere sukkels te gaan om zichzelf te verzorgen. Daar had ze simpelweg geen zin in. En dus hield het meisje haar ene hand om haar andere terwijl ze op haar gemakje naar de Gardens liep. Ze wist niet precies waarom ze daar naartoe wilde gaan. Ze wist dat het het rustigste plekje was in de Glade en waarschijnlijk was dat ook de reden dat ze er naartoe ging. Gewoon omdat ze dan niet gestoord kon worden door van die weirdo’s. Een gaap verliet haar mond terwijl ze zichzelf in de Gardens begaf. Ze fronste haar wenkbrauwen toen ze, nog altijd haar ene hand hevig bloedend omdat ze wel redelijk diep had gesneden, naar een dansende jongen keek. Oké dan…? Wat had dit nu weer te betekenen? Wilde ze eens wat rust op gaan zoeken, kreeg ze dit weer voor haar kiezen. Ze had dus echt geen zin in één of andere weirdo die haar rust verpestte door een dom dansje te gaan doen, hè! ‘Je moet toch wel een goede reden hebben om als een idioot rond te gaan dansen, want anders ben je toch wel echt zielig,’ beet ze de jongen toe terwijl ze haar bebloede hand ver van haar jurkje gestrekt hield. Ze zou het zichzelf nooit vergeven als haar witte jurkje bebloed raakte door haar eigen domme schuld. Natuurlijk had ze wel een short gedragen tijdens het slachten, maar die had ze onderweg alweer uitgedaan omdat het een verschrikkelijk lelijk ding was. Gelukkig was haar jurkje niet vies geworden door die short. Ze richtte haar ijzige groene blik weer op de jongen terwijl ze wachtte op antwoord.
