There's a ghost in a box, hear it banging out the deck [OPEN]

De box. Natuurlijk moest dat ding altijd op een moment komen dat iedereen druk bezig was en eigenlijk totaal geen zin had om een nieuw iemand te verwelkomen en uit te leggen wat er nu allemaal was gebeurd en hoe hij of zij hier terecht was gekomen en wat nog niet meer. Maar Oliver had altijd de handen, of hand eigenlijk, vrij en hoewel hij zich wat meer probeerde in te spannen om zijn hoofd naar wat anders dan drank te zetten, kwam het nog steeds vaak voor dat hij niets te doen had, zoals nu. Het zoemende geluid wekte hem uit zijn gedachten en zijn ogen gingen het veld rond of er misschien andere mensen op af kwamen om het te regelen. Maar zoals wel vaker was Oliver op zichzelf aangewezen. Met een zucht stond hij op. De greenie zou geluk hebben, hij was niet zo heel erg chagrijnig, maar erg vriendelijk kon de nieuweling hem ook niet verwachten.
Met wat moeite maakte hij de ijzeren deuren van de box open en scande eerst het vierhoek af opzoek naar spullen. Geen dieren deze keer, alleen maar spullen. En natuurlijk de Greenie in de vorm van een meisje met blond haar. Alsof die er nog niet genoeg waren. Zolang Hayden maar niet dacht dat hij iets met haar wilde flikken, want zoals ze er uit zag was ze niet zijn type. Hij ging in het zonlicht staan zodat zijn schaduw over haar heen viel. 'Wakey wakey, big mistakey.' Grijnsde hij terwijl hij geen aanstalten maakte om de box in te springen of een helpende hand toe te steken. Hij was altijd voorzichtig met nieuwelingen, wie weet wat de reactie van hen zou zijn als ze voor het eerst hier wakker zouden worden.

Oh, wat een verassing. Er was geen gehuil, geen paniek, nou ja wel een beetje, het meisje wilde alleen maar achteruit kruipen, bij hem vandaan. Goed begin, alleen zou het nog dubbel werk opleveren. Oliver draaide met zijn ogen en wilde antwoord geven toen hij plotseling voelde hoe iemand zijn hand vastpakte en zich naar hem toetrok. Oliver kon nog net de rode haren van Hayden ontwaren tot hij haar lippen op de zijn voelde. Oh, dus we gingen zo doen. Overprotective girlfriend. Een beetje afkeurend maar met een speelse grijns keek hij Hayden even aan toen hij net als haar zich naar de Greenie richtte. 'Het is beter dat je maar doet wat je zegt of je kan meteen naar de graven doorlopen.' Was zijn niet al te opbeurende opmerking. Als Hayden dacht dat dit meisje zijn type was, had ze zich goed vergist. Het hele haar gebeuren, met de verschrikkelijke kleur, en gewoon het gezicht deden hem niets. De trillende stem van de Greenie was hem wel opgevallen dus deze impressie zou haar waarschijnlijk niet gerust stellen. Dan moest ze er maar aan gaan wennen.

Om de een of andere reden voelde hij zich een stuk sterker nu Hayden naast zijn zijde stond. Ja, ze was er misschien alleen om de nieuwe Greenie te laten weten dat hij bezet was, maar samen konden ze veel meer uithalen met de nieuweling dan wanneer je alleen was. Het lukte het meisje om zelfstandig de box uit te komen, niet dat Oliver haar ooit een hand aan zou bieden, hij had er maar een en die was daar niet voor in gebruik. Oliver keek het meisje aan terwijl ze in het rond keek en ook wel besefte waar ze was beland. Toen ze vervolgens zich omdraaide en de vraag stelde waar ze was, stelde ze de jongen toch wel een beetje teleur. 'Zoals je ziet ben je in een omgeving met gras, bomen en vier gigantische muren. We noemen het de Glade, of de laar. Wat jij wilt.' Oliver wachtte haar reactie af voordat hij weer verder ging met zijn praatje. 'En ik ben niet van de huisregels, dat is zij hier.' Met een knikje verwees hij naar Hayden die naast hem stond. Oh, ergens had Oliver wel medelijden met de nieuwe persoon, dat ze juist door hen twee werd ingelijfd. Maar ja, Oliver had ook nooit de keus gehad om hier te zijn, net zoals Hayden en de nieuweling, dus kon hij er maar het beste van maken. Voor zichzelf.