Stay with me

Registratiedatum : 18-04-15

Met een zwaar gevoel in haar maag klom ze de steile trap van het treehouse helemaal omhoog. Ja dit was absoluut haar favoriete ik-voel-me-klote hoekje. Vaak rustig en had ze gewoon alles voor zich zelf. Gewoon om je even klote te voelen zonder te hoeven uitleggen wat er was gebeurd. Werkelijk ze had het gewoon verpest, compleet verpest. Ze liet het luik dicht vallen toen ze bovenwas en trok haar knieen dicht tegen zich aan terwijl ze haar armen er om heen sloeg en haar hoofd er op liet rusten. Ze voelde zich klein en nutteloos, haar arm gebroken dus daar kon ze al weinig mee zoals gewoon uberhaupt koken al. Ze had geen Oliver meer, al was die al langer buiten haar grip geweest. Sinds zijn hand van zijn arm was gescheiden was het al game over geweest. Vanaf dat punt ging het berg afwaards eerst Sammy daarna zijn alcoholistme en Anthony had de emmer doen overlopen. Maar spijt had ze niet. Waarom spijt hebben wat hij kon kon zij beter.
Ze keek op terwijl ze haar tranen vlug van haar wang veegde toen ze iemand naar boven hoorde komen. Nee dit was haar plek wat moesten andere nu weer hier.

Registratiedatum : 04-06-15

Eleanor bleef staan toen ze langs de boomhut liep. Ze keek omhoog. Even duizelde het haar, alsof ze weer daarboven stond, met een euforische grijns op haar gezicht, en naar beneden sprong, denkend dat haar armen vleugels waren. Ze wreef even over haar arm. Het was geen vleugel en dat had ze gevoeld ook. Eigenlijk wilde ze best naar boven. Ze was eigenlijk alleen die ene keer in de boomhut geweest, terwijl ze hier intussen al best een tijdje was. Zou het uitzicht mooi zijn? Er was natuurlijk maar één manier om daarachter te komen. Of eigenlijk twee: ze kon het ook aan iemand anders vragen. Maar waarom zou ze dat doen? Ze klom naar boven. Halverwege werd ze even bang dat ze als ze boven was opeens weer zo'n vliegdrang zou krijgen en in één keer weer beneden zou zijn, met weer een gekneusde arm, of erger. Ze schudde even haar hoofd. Natuurlijk ga ik niet weer naar beneden springen, dacht ze. Toen ze boven aankwam, zag ze dat er al iemand was. Oh. Daar had ze niet aan gedacht. Alleen haar hoofd stak nog maar boven het platform uit en even bleef ze daar op het trappetje staan. Ze had niet gerekend op gezelschap. Ze was er niet op voorbereid. Wat moest ze doen? Wat moest ze zeggen? Ze was nu al opgemerkt, het zou een beetje vreemd overkomen als ze nu opeens weer naar beneden ging. Ze beklom de laatste treden en stapte het platform op. Pas toen keek ze wat beter naar Hayden. "Hayden? Is er iets?" vroeg ze voorzichtig. Het zijn mijn zaken niet, dacht ze. Misschien kan ik helpen, dacht ze.

Registratiedatum : 18-04-15

Ze zorgde zo snel mogelijk dat haar tranen weg waren. Teken van zwakte, je moest hier geen zwakte tonen! Sprak ze zich zelf streng toe. Ze keek naar Eleanor en schudde haar hoofd op haar vraag. Ze keek naar de planken die de ondergrond vormde. 'Nee er is niets' zei ze zachtjes waaraan duidelijk te horen was dat ze loog. Tuurlijk was er iets die gigantische ruzie met Oliver, dat was echt over. Maar wat nu ze was bijna vanaf het begin samen geweest met hem en ze wist niet wat ze zonder hem moest. het was zwak en stom maar zo voelde het. 'Oke wel.' Zei ze zachtjes terwijl ze eleanor aankeek. 'En als je het iemand verteld dan ben ik niet verantwoordelijk voor wat er kan gebeuren met je eten of de wormen er in.' zei ze meteen fel terwijl ze haar onderzoekend en fel aanstaarde.

Registratiedatum : 04-06-15

Hayden zei dat er niets was. Natuurlijk was er iets. Anders had ze het niet met zo'n ongewone, zachte stem gezegd en had ze op die ontwijkende manier naar de grond gekeken en waren haar ogen niet rood geweest. Ze leek zelf ook meteen van gedachten te veranderen en gaf toe dat er wel iets was. Meteen daarna volgde een dreigement over eten en wormen. Eleanor hief kalmerend haar handen en glimlachte flauw. "Wees gerust, ik praat toch alleen met Noah en Alylore", merkte ze op. "Oké, niet helemaal alleen hen, ik praat soms ook met levende mensen", vervolgde ze met een lichte frons. Hierna was ze een paar tellen stil, een beetje verward over wat ze nu precies wilde zeggen. Ze schudde haar hoofd. "Hoe dan ook, mijn punt is: ik vertel geen dingen door." Ze keek Hayden aan om te laten zien dat ze het meende. Ze was geen roddelaar en ze kon wel een geheim bewaren. Bovendien haatte ze Hayden niet, dus waarom zou ze iets doorvertellen wat de ander niet doorverteld wilde hebben?

Registratiedatum : 18-04-15

Ze beet op haar lip en liet zich achterover vallen. 'sorry van de bedreiging, vriendelijk doen is geen specialiteit.' Zei ze zachtjes terwijl ze haar alweer pijnlijke arm op haar buik legte en haar andere arm onder haar hoofd. 'Ik verpest alles en ik begrijp werkelijk volledig waarom iedereen mij haat.' Zei ze met een stem vol zelfmedeleiden, hoe ging ze zorgen dat Oliver haar terug wilde? Ze keek naar Eleanor. 'Met wie ga jij hier zo al om?' Vroeg ze zachtjes, ze ende het meisje helemaal niet zo goed of had ze niet opgelet omdat ze zich op de achtergrond plaatste. 'Het is over met Oliver en het voelt alsof ik alles kwijt ben. Werkelijk alles.' Zei ze zachtjes terwijl ze haar ogen neer sloeg

Registratiedatum : 04-06-15

Hayden verontschuldigde zich voor de bedreiging. Eleanor glimlachte alleen. Ze wist niet wat er aan de hand was, maar ze kon zich voorstellen dat iemand die ergens mee zat wel eens iets zei wat ze niet meende. 'Ik verpest alles en ik begrijp werkelijk volledig waarom iedereen mij haat', zei Hayden ongelukkig. "Ik haat je niet", zei Eleanor meteen. Dat was waar. Ze wist tot nu toe niet zeker of ze Hayden aardig vond of niet, maar haten deed ze haar zeker niet. Hayden vroeg haar met wie ze zoal omging, een vraag waar Eleanor even over na moest denken. "Uhm, Rosaline", begon ze. "Rémy ook wel. Ik was bij hun aankomst. Verder... ik heb wel met wat mensen gepraat. Max. Evan. Al geloof ik niet dat hij me erg mag..." Hayden leek te besluiten dat ze er nu weer klaar voor was om meer te zeggen over haar probleem. 'Het is over met Oliver en het voelt alsof ik alles kwijt ben. Werkelijk alles', zei ze zacht. Ah, dat. Het was bekend dat alles niet helemaal perfect ging tussen die twee, maar Eleanor moest zeggen dat ze die zaken niet zo bijhield en ze had dan ook geen idee dat ze echt uit elkaar waren. "Je bent niet álles kwijt, toch? Er is meer in het leven dan Oliver", probeerde Eleanor. En misschien kon zelfs dat nog wel goed komen. "Wat is er gebeurd, dan?" vroeg ze. Misschien viel het allemaal wel mee?

Registratiedatum : 18-04-15

bZe trok haar wenkbrauwen op en kwam overeind, yeah right, haar niet haten. Beste grap van het jaar, naja ze wist niet wat er was gebeurd voor de glade wat ze deelde met de rest van haar mede-gladers. 'Wie zijn die nou weer. Ja met Max kan ik het wel vinden maar Evan werkt mij ook op mn zenuwen. Dat Noah zichzelf wat had aangedaan zei hij ook ja ik denk dat hij dood is. Like GOOHH ZOU JE DENKEN.' Ze keek even van haar weg, Noah was na haar aangekomen in de Glade. Ze kende de jongen niet heel goed ofzo maar ze had wel eens een gesprekje met hem gehad. 'Het was een leuke jongen hoor, best knap ook trouwens, leuk gevoel voor humor.' Ergens leek deze informatie Eleanor volgens haar wel te boeien. En zo niet dan was het niet haar probleem als ze het niet interessant vond.
Ze schudde haar hoofd en keek haar even kort aan. Ze was alles kwijt, Oliver was haar alles. Het enige was zeker was geweest in haar leven, het enige wat vast stond en er altijd voor haar was. De enige bij wie ze alles kwijt kon. 'Jawel, Oliver heeft mij nog uit de box gehaald met Anthony.' Ze schaapte even nonchalant haar keel voor ze de volgende vraag beantwoorde. 'Nou om een lang verhaal kort te maken Oliver werd gestoken door de Griever hé toen heeft Evangeline zijn hand er afgehakt. Daarna begon hij te drinken en duwde mij weg vooral in fysieke shizzle. Kreeg geen kus of een knuffel terzij ik hem op mn knieën er om smeekte. Werkelijk serieus hij heeft ooit drank over seks verkozen. Oh ja hij heeft ergens tussendoor nog met Sammy liggen neuken. Maar gezien hij like mij weg duwde. Maar ja weetje ik voelde me alleen dus ik ging dingetjes met Anthony doen. En ik noemde Oliver perongeluk Anthony terwijl ik bij hem lag te slapen omdat ik heel slecht slaap door mn arm.' Ze hield haar gebroken arm omhoog. 'Naja weetje ik tuurlijk weer zo vriendelij zijn als altijd dus ik kreeg een klap van hem waardoor ik viel en toen stond hij op mn arm.' Ze beet even op haar lip en keek Eleanor aan. 'Dat dus en dit is het enige plekje waar je een beetje alleen kan zijn.' zei ze zachtjes

Registratiedatum : 04-06-15

Het leek erop dat Hayden Rosaline en Rémy niet kende, iets wat ze bijzonder subtiel en vriendelijk duidelijk maakte. Evan mocht ze overduidelijk niet zo. 'Het was een leuke jongen hoor, best knap ook trouwens, leuk gevoel voor humor', zei Hayden over Noah. Eleanor stelde het wel op prijs dat ze iets over hem zei. Ze wilde altijd graag meer weten over de doden wiens graven ze verzorgde. Knap? Ze had daar niet zo bij stilgestaan toen ze hem zag. Oké, hij wás dood geweest toen ze hem zag, dat kon misschien een rol spelen. Ze glimlachte naar Hayden om te laten te laten merken dat ze blij was met de informatie.
De roodharige was het niet met haar eens over Oliver. Jij hebt mij uit de Box gehaald, maar dat maakt jou ook nog niet meteen tot mijn hele wereld, dacht ze. Het leek haar verstandiger om dat niet hardop te zeggen. Eigenlijk kon ze er ook beest een beetje bij meeleven. Hayden betekende misschien niet alles voor haar, maar ze was toch maar wel de eerste persoon die ze in dit leven gezien had. Dat betekende toch wel iets. Hayden begon te vertellen wat er allemaal was gebeurd en nee, het viel niet mee. Eleanor had zich niet eens gerealiseerd dat dat soort drama echt gebeurde. 'Werkelijk serieus hij heeft ooit drank over seks verkozen', zei Hayden. Eleanor had met beide niet echt ervaring (voor zover zij wist), dus deed ze maar een beetje alsof dat inderdaad iets heel vreemds was. Hayden deed klaarblijkelijk niet aan eufemismen. Eleanor werd er eigenlijk een beetje ongemakkelijk van, preuts als ze was. Het stukje over het niet kunnen slapen begreep ze wel. Zij had haar arm misschien niet gebroken, maar wel gekneusd en dat was behoorlijk pijnlijk geweest, zeker aangezien ze Evan na haar stomme actie niet om meer pijnstillers had durven vragen. 'Naja weetje ik tuurlijk weer zo vriendelijk zijn als altijd dus ik kreeg een klap van hem waardoor ik viel en toen stond hij op mn arm', zei Hayden. Eleanors ogen werden groot. "Echt waar?" vroeg ze geschrokken. Ze wist natuurlijk wel dat Oliver niet echt een gezellig persoon was, maar dit ging wel ver. "Waarom ben je dan überhaupt nog verdrietig dat hij bij je weg is? Als iemand zoiets bij mij zou doen zou ik hem nooit meer willen zien", zei ze. Ze wist niet wat Hayden normaal vond, maar in Eleanors boekje stond dit gedrag onder het kopje 'te ver'.

PROFIEL RPG SHEET

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Stay with me