Save Haven

Registratiedatum : 13-04-15

Dit was een prima plek, niemand leek hem hier snel te storen en als ze dat wel deden kon hij simpelweg gewoon naar beneden springen in de hoop beter terecht te komen dan bij het desbetreffende persoon. Gezien de personen hier kon dat niet lastig zijn, al zou hij met twee gebroken benen juist aan ze vastzitten. De sprong vereiste dus duidelijk planning, waar de jongeman ongetwijfeld genoeg tijd voor had, maar geen zin. Een veel voorkomend probleem bij mensheid, de zin iets te doen. Lester tolereerde het nooit, behalve dan bij zichzelf want zoals hij al vaak genoeg gedacht had, iemand moest toch zeker de beste zijn. Toevallig was hij dat, en als je het hem vroeg paste de rol hem perfect, en hij had ook nog geen waardige tegenstander gezien, dus zich zorgen maken deed hij niet. Het zou ook nog wel even duren voor het hele begrip 'tegenstander' geïntroduceerd werd hier, tot nu toe had hij namelijk gewoon kunnen doen waar hij zin in had. De gast betwijfelde of er ooit verandering in zou komen.

Registratiedatum : 11-04-15

Al eventjes zat ze te twijfelen om de trap op te gaan. Ze wilde graag alles wat beter zien, en iets zei haar dat ze dat vanaf daarboven goed kon-waarom zou die boomhut er anders staan-. Echter, had ze er een jongen bovenop zien staan. Nu was zij niet het meest sociaal en had ze alles behalve zin in een gezellig gesprek. Dat was nu niet echt iets voor haar, jammer genoeg.
Daarom had ze even onderaan gewacht totdat dit persoon eindelijk naar beneden zou komen. Dit bleek echter nog lang niet het geval te zijn en Dawn's nieuwsgierigheid wond het van haar geduld. Ze stapte dan ook ietwat haastig de trap op en ging zo ver mogelijk van de jongen vandaan staan. Ze kende hem niet van naam, zoals bijna iedereen hier. Het meisje liet haar blik over het gebied gaan, die ze nu eindelijk geheel kon zien. "Shit"bracht ze zachtjes uit toen haar op viel dat er geen uit weg was.

Registratiedatum : 13-04-15

Het doen waar hij zin in had leek tot een einde te komen toen hij de voetstappen op het trappetje hoorde, al snel besloot Lester echter dat die te haastig en te licht waren om van Creep te zijn. Vandaar dat hij slechts even zijlings een blik op de nieuwkomer wierp, zijn blauwe ogen fel schijnend door de zon die erop scheen, en toen weer voor zich keek. Naar beneden springen leek nog niet nodig, ze praatte niet echt. Tenminste, ze zei welgeteld één ding, en och mensen het intellect daarvan deed hem haast de hemelen prijzen #not. De jongen trok zijn wenkbrauwen weer eens op, zijn blik verveeld toch maar op het meisje richtende, kende hij haar?

Registratiedatum : 11-04-15

De paniek kwam weer een beetje bij haar omhoog toen ze besefte dat er écht geen uit weg was. Behalve die ene opening, waar iedereen als de dood voor was. Waarom? Dat wist ze nog niet, al zou ze daar snel achter komen. Het enige waar ze dan tegen aan liep, was dat ze met deze... gozer zou moeten gaan praten. Deze leek zelf ook niet al te sociaal ingesteld, sinds hij alleen maar even schuin naar haar keek met een blik die alleen maar verveeld was. Even keek ze hem wat geërgerd aan. "Weet jij wat die opening daar is?"vroeg ze hem koeltjes zonder emotie. Het meisje wees naar de dunne opening in de enorme muur.

Registratiedatum : 13-04-15

Oh great, nu al ergerde ze zich aan hem, daar moest hij echt een award voor krijgen. Plus, het liet wel weer eens zien hoe dom dit persoon was, aangezien ze lucky was hem tegen te komen want hij was epic. "Ook hallo," Meldde hij droogjes, met een humorloze glimlach, zodra ze naar hem keek, en luisterde naar de koele vraag. "Ja," Antwoordde hij rustig, zijn nagels bekijken aan zijn hand. Ja hij wist wel wat daar zat, of het enig verschil maakte was nog maar de vraag want tot nu toe leken ze er niet zoveel mee te doen.

Registratiedatum : 11-04-15

"Ook hallo,"kreeg ze droog als antwoord. Ze glimlachte alles behalve gemeend naar hem, ietwat geërgerd door de humorloze grijns op zijn gelaat. Dawn liet deze emotie echter snel van zich afglijden, ze wist dat ze niet meteen af moest gaan op de eerste indruk. Waarom kon ze niet zeggen, immers had ze geen herinneringen meer aan wat er voor de Glade was gebeurt. Het meisje zuchtte onhoorbaar en wachtte of de jongen nog ging antwoorden. "Ja," was echter het enige antwoord dat ze kreeg. Nu was het haar beurt om hem droogjes aan te kijken. "En voelt meneer zich goed genoeg om me dat te vertellen?"Ze trok één wenkbrauw op en keek hem in zijn grijze ogen.

Registratiedatum : 13-04-15

Shirl leek het niet helemaal op prijs te stellen dat hij niet zijn antwoord wat verder uitweidde. Hem een zorg, ze vroeg er niet om, en dus kreeg ze het niet als antwoord. "En voelt meneer zich goed genoeg om me dat te vertellen?" Lester rolde nog net niet met zijn ogen. Net honden, de gasten hier, niemand echt slim, aanhankelijk, not being able to think. Trouwens wel interessant, hoe wist hij was honden waren? Hij zou er zo een kunnen tekenen, dus hij wist wat het was, maar sommige andere dingen wist hij niet. Interessant, sommige herinneringen waren dus geblokt en sommige niet. Het was waarschijnlijk te verwarrend om over na te denken voor de honden, maar niet voor hem. "Ja," Antwoordde hij het meisje weer, zijn blauwe ogen op haar gericht met lichte leedvermaak erin. Niet onaardig bedoelt, maar ze was dom bezig.

Registratiedatum : 11-04-15

Ze balde haar vuisten bij de arrogantie in zijn houding. Als ze geen zelfbeheersing had, was ze hem al aangevlogen. Gelukkig won haar geduld en geweten het van haar agressiviteit. Ze verborg de woede dan ook en keek hem koeltjes aan, proberend om niet meteen een hekel aan hem te hebben. Wat lastig was voor een meisje zoals zij, die altijd iets té snel conclusies trok.
"Ja,"er lag leedvermaak in zijn ogen. Nu begon haar geduld wel een beetje op te raken, leedvermaak? Dacht hij echt dat ze afhankelijk was van hem? "Is dat het enige wat je kan zeggen, 'ja'?"zei ze met een wat bozige ondertoon. Ze rolde met haar ogen en richtte haar blik weer op de buiten wereld, zodat ze niet in zijn blauwige ogen hoefde te kijken. "Is iedereen zoals jij hier?"Sarcasme droop van haar woorden.

Registratiedatum : 13-04-15

[justify]
Het was veel te grappig dit, natuurlijk ook wel oneerlijk, hen klieren die niet zo konden denken als hij deed, maar ook heel leuk en dus had Lester er geen problemen mee. De vraag die ze stelde was echt dramatisch, de jongeman rolde met zijn ogen om weer te geven dat hij dat vond, en haalde zijn schouders op. Wist hij veel, zij zei het. Toen echter de vraag kwam of iedereen was zoals hij hier vernauwde hij, misschien lichtjes geïnteresseerd, zijn ogen, "Specificeer," Antwoordde hij, want op het moment kon ze alles bedoelen. Zo goed, zo knap, zo geweldig, onbereikbaar, mysterieus, noem maar op. Hoe moest hij nu weer weten wat ze bedoelde.

Registratiedatum : 11-04-15

Voor het eerst sinds hun 'gesprek'-waarin hij ongeveer alleen maar 'ja' had gezegd- leek hij iets van interesse te tonen. De jongen vernauwde haar ogen en keek haar aan. Dawn trok een enkele wenkbrauw op. "Specificeer,"zei hij. Even keek het meisje hem strak aan, zich afvragend of hij nu daadwerkelijk serieus was. Of hij daadwerkelijk niet door had hoe vreselijk irritant en vooral arrogant hij was. Dawn grijnsde voor het eerst sinds ze met hem in gesprek was oprecht. "Of iedereen even arrogant, irritant en narcistisch is als jij."Ze snoof en keek hem ietwat uitdagend aan. Your turn

Registratiedatum : 13-04-15

Aha, dat bedoelde ze dus. Lester glimlachte humorloos terug, terwijl zijn ogen lichte interesse toonden aangezien dit de eerste keer was dat iemand hier op deze plek woorden gebruikten die je niet al leerde terwijl je twee was. "Nee, niet iedereen heeft dat voorrecht meegekregen," Antwoordde hij met een schouderophaal, "Jij komt nog redelijk dichtbij though," Ze mocht zich gelukkig prijzen, dat was echt een record-aantal niet zeer beledigende woorden van hem. Natuurlijk lag het eraan wat je beledigend vond, maar hijzelf vond het vergeleken met gedachten die hij niet uitsprak heel netjes en sociaal wenselijk.

Registratiedatum : 11-04-15

De jongen glimlachte humorloos terug, in zijn ogen iets van interesse, alsof hij het alleen maar amusant had gevonden wat ze zei. Er lag geen woede in zijn ogen of uitdrukking, waaruit ze opmaakte dat hij niet erg geprikkeld was door de niet al te lieve woorden die ze over hem had gezegd. Ze zuchtte onhoorbaar, het ego van deze gozer was ook echt niet te krenken. "Nee, niet iedereen heeft dat voorrecht meegekregen,"antwoordde hij met een schouderophaal. "Godzijdank"murmelde ze, al was het niet volledig gemeen bedoeld, meer om hem een beetje te pesten. "Jij komt nog redelijk dichtbij though," Het leek alsof het een voorrecht was. Dawn trok één wenkbrauw op. "Is dat een compliment?" Half lachend schudde ze haar hoofd en richtte haar blik op de bomen in de -niet zo verre- verte.

PROFIEL RPG SHEET

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Save Haven