Putting my defences up

Registratiedatum : 21-04-15

Haar blonde lokken danste op haar rug, ze was graag alleen, graag on opgemerkt. Ze hield niet van in de aandacht staan. Ze meiden bijeenkomsten en gezellige samenkomsten. Eigenlijk was ze veel alleen en dat was geen enkel probleem voor haar. Het zou haar ook niet verbazen als niemand haar meer herkende. Ze neuriede zachtjes een rustig liedje terwijl ze over de Glade naar iedereen keek. Het was fascinerend hoe mensen konden reageren op elkaar. Ze legde haar ellebogen zijdelings op de reling, de hoogte waarop het huis was gebouwd was rustgevend. Ze kon niet beseffen hoe mensen bang konden zijn voor hoogtes, maar ja dat hadden mensen ook vaak bij haar. Haar angst was irrationeel, eigenlijk sloeg hij nergens op maar toch mensen die te dichtbij kwamen of een hand op haar schouder legde.. Het was oncomfortabel, eng maar vooral ongewenst. Dat was de voornaamste reden waarom ze zich zo afzonderde van iedereen.
Haar blauwe ogen staarde zo intens door de Glade dat ze pas door had dat iemand naar boven kwam toen die al boven was. Ze keek naar het meisje en haar lippen kwamen niet eens in beweging om een hallo voort te brengen. Ze legde haar handen tegen de reling terwijl ze er tegen aan leunde.

- Eerste post Helena

Registratiedatum : 12-04-15

Haar hand tikte op haar dij, een onzichtbare beat volgend. Zachtjes schudde haar hoofd mee en zonder dat ze het door had liep ze naar de Boomhut. Het was een van haar favoriete plekjes in de Laar, na de bossen natuurlijk. De rust die ze soms nodig had, kon ze er met gemak vinden. Nog steeds knikte haar hoofd mee op een denkbeeldig liedje, hoe ze erop kwam wist ze niet. Haar handen klommen naar boven, alsof ze het al jaren deed. Pas boven merkte ze dat er al een ander meisje stond en die keek precies niet zo blij. Aly nog iets, als ze zich niet vergiste. "Hee." Zei ze zacht en vriendelijk. Haar zachte stem paste totaal niet bij haar groot uiterlijk en haar uitbundige karakter, maar dat maakte niet uit voor Helena.

Registratiedatum : 21-04-15

Haar hart bonkte in haar keel, ze wilde gewoon alleen zijn "Hee." Hoewel het zacht en vriendelijk klonk voelde het niet zo. Haar ogen schoten langs het meisje ze wist haar naam niet, haar gezicht was bekend. Maar waarvan wist Aly niet meer, ze greep de reling waar ze tegen aan leunde nog steviger vast. Hoe zou ze hier uit komen, wat moest ze überhaupt zeggen op de hee. Straks was het al te laat om wat te zeggen, haar hoofd was een grote chaos en sociaal was ze absoluut niet, nooit geweest ook. Ze beet hard op haar lip terwijl ze Helena aankeek en haar ogen daarna naar de grond sloeg. 'Hee' kwam er onverstaanbaar uit. Oh nee straks dacht ze nog dat ze haar na praatte. Ze kneep harder in de reling, als het kon was ze er nu vanaf gesprongen en weggerend. Ze probeerde de naam van de brunette te achterhalen maar haar hoofd was zo een warboel geworden door het irrationele gestress. 'Je kent mij vast niet maar mijn naam is Alylore en ik heb geen idee wat jou naam is.' zei ze zachtjes bijna onhoorbaar en stotterend.

Registratiedatum : 12-04-15

Het leek alsof het meisje bang was, van haar. "Jawel, nu je het zegt wel." Grijnsde ze schaapachtig. "Ik ben Helena." Ze zag hoe de blondine koortsachtig in de reling kneep en vlug zette ze enkele passen naar achter, in de hoop haar te kunnen kalmeren. Ze liet zich plots op de grond vallen en legde haar benen in een kleermakers zit. Waarna ze het meisje verwachtingsvol aankeek. "Kom zitten." Glimlachte ze vriendelijk, waarna ze met haar handen een teken gaf. Ze snapte niet waarom het meisje zo schuchter leek, ze moest toch nergens bang voor zijn. "Geen zorgen, ik eet geen mensenvlees." Zei ze, proberend het meisje op haar gemak te stellend.

Registratiedatum : 21-04-15

"Jawel, nu je het zegt wel. Ik ben Helena" Ze volgde Helena haar voeten naar achteren stappen, haar handen kwamen wat losser van de reling maar grepen deze weer net zo hard vast toen ze zich op de grond liet vallen in een kleermakerszit. Ze haalde diep adem en volgde al haar bewegingen. "Kom zitten." Alylore schudde zacht haar hoofd op de vraag. 'Nee dankje, ik sta wel prima hier.' Zei ze iets harder dan ze net had gesproken. Na een tijdje ging ze zich wel op haar gemak voelen bij mensen maar het duurde altijd even. Dan was het altijd enkel die ene persoon. "Geen zorgen, ik eet geen mensenvlees." Ze lachte nerveus en keek naar haar, 'Dat is het niet, ik ben niet graag bij mensen.' Zei ze zachtjes nog steeds stotterend, ze was allang blij dat Helena niet had bedacht dichterbij te komen. Haar handen lieten de reling los en ze stopte haar handen in de zakken van haar skinny jeans. 'Ligt niet aan jou' zei ze snel steeds minder stotterend.

Registratiedatum : 12-04-15

Toen ze hoorde dat het meisje het niet zo op mensen had, voelde ze zich behoorlijk schuldig voor haar. Ze zaten hier namelijk met alleen maar mensen opgesloten in een Laar van misschien enkele vierkante kilometers! Dat het niet aan haar lag, maakte voor haar niet veel uit. "Moet wel vervelend zijn, aangezien we met zoveel mensen in deze Laar zitten." Glimlachte ze nog steeds even vriendelijk. Haar blauwe ogen dwaalde af naar de muur. Het had wel iets, zo'n grijze muur met groene hangplanten erover. Al bezorgde het haar ook een rilling over haar rug, die ervoor zorgde dat ze zich herinnerde dat ze hier niet voor het plezier zaten.

Registratiedatum : 21-04-15

"Moet wel vervelend zijn, aangezien we met zoveel mensen in deze Laar zitten." Ze knikte en zette de muizen van haar handen tegen haar voorhoofd en liet die drukkend tegen haar hoofd naar beneden zakken. 'Je blokkeerd mijn weg' zei ze zacht terwijl ze Helena aankeek. De enige weg hier was langs haar stappen, elk normaal persoon zou er langs kunnen. 'Ja vooral nu het er steeds meer worden. Met negen man was het al te veel mensen.' Zei ze zachtjes Helena niet aankijkend. Ze zakte tegen de reling zo ver mogelijk van Helena neer in kleermakers zit. Aly zette haar ellebogen op haar benen en legde haar hoofd in haar handen

Registratiedatum : 12-04-15

Het meisje raakte duidelijk in paniek, het leek alsof ze dadelijk bewusteloos ging neervallen. 'Je blokkeerd mijn weg' Een verbaasde uitdrukking schoof voorbij, ze zat toch niet zo dicht bij de uitgang? Toch stond ze vlug op en schoof een paar passen opzij, waarna ze met haar handen onhandig naar de uitgang wees. "Sorry, is dit beter?" Ze stapte vlug nog enkele passen verder, je wist maar nooit.

Registratiedatum : 21-04-15

Ze keek wat opgeluchter toen de uitgang vrij was om door heen te gaan als ze wilde. Ze dwong zichzelf te blijven, ze kon niet voor altijd verstopt blijven in de bossen. "Sorry, is dit beter?" Alylore knikte en keek naar haar. 'Sorry ik word heel zenuwachtig als ik niet meteen weg kan.' Ze stotterde steeds minder.

Registratiedatum : 12-04-15

Het meisje leek duidelijk opgelucht en een zucht verliet haar lippen. Als er zenuwachtige mensen in de buurt waren, werd ze zelf vaak ook zenuwachtig. 'Sorry ik word heel zenuwachtig als ik niet meteen weg kan.' Ze knikte, als ze zo'n schrik van vreemden had als ze zelf zei, was het wel normaal en had ze er beter bij moeten nadenken. "Mijn fout." Zei ze met een simpele schouderophaal, waarna ze een glimlach tevoorschijn toverde.

Registratiedatum : 21-04-15

Ze dwong een glimlach op haar lippen en keek Helena niet eens aan maar keek langs haar weg. Ze voelde zich zo veel meer gerust nu ze gewoon weg kon wanneer ze dat wilde en niet moeilijk hoefde te doen om over de reling te springen en hopen dat ze niet dood zou vallen. Om die gedachte grinnikte ze zachtjes om daarna meteen een hand voor haar mond te slaan en Helena aan te kijken. "Mijn fout." Aly schudde haar hoofd terwijl ze op haar lip beet. 'Nee tis mijn abnormale gedrag.' zei ze kalm

- sorry voor laatheid, ze bespeeld heel moeilijk.

PROFIEL RPG SHEET

» Putting pipe dreams before the necessities in life

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Putting my defences up