Somehow it felt like home

Registratiedatum : 21-04-15

Ze was vroeg wakker geworden en meteen opgestaan voor iedereen dat had gedaan en in het bos of hoe de rest het ook wilde noemen. Ze tikte met haar vinger tegen haar lippen, ze was al een tijdje bezig met materialen verzamelen om mee te kunnen tekenen of verven. Enige wat ze gevonden was waren wat rode bessen die enkel plakkerig aanvoelde en niet eens rood kleurde als je ze openbrak. Misschien met de houtskool van de vuren die ze eens in de zo veel tijd wel eens aanstaken. Een diepe zucht verliet haar lippen terwijl ze verder liep een een struik vond met blauwe besjes. Ze plukte er een en kneep die kapot op haar vingers die meteen paarsachtig kleurde. Met een glimlach op haar lippen plukte ze er nog een paar. Er was vrijwel niemand die echt op haar lette had ze het idee, ze hield zich afgezonderd en vooral alleen. Iets waarvan ze genoot, alleen zijn. Nu ze haar zak vol had gestopt met de blauwe bessen was ze klaar om die ergens veilig te bewaren zonder dat iemand het merkte. Ze zouden vast niet eens eetbaar zijn, daarna ging ze wel wat houtskool verzamelen. De muur van het labyrint zou wel een goede plek zijn om haar tekeningen te beginnen.

- Eerste post voor Max

Registratiedatum : 12-04-15

Ondanks dat deze plaats één grote mindfuck was, waren er ook fijne plaatsen in de Glade. Het bos was fijn. Het was een van de weinige plaatsen waar je echt schaduw kon vinden, en als je niet te ver van het open veld af ging, kon je vogeltjes horen fluiten. Niet dat je die ooit zag, maar het geluid was rustgevend. Het herinnerde hem aan een rustige zondagmorgen, al kon hij zich er geen echt herinneren. Max betrapte zich erop dat hij steeds meer behoefte had aan afzondering. Hij vond de mensen hier geweldig - of de meeste dan - maar sinds hij begonnen was de Glade meer efficient in te richting met Runners en de taken, vond hij het fijn om zijn eigen taken alleen uit te voeren. Dit soort ochtenden waren daar perfect voor, en dus zat hij nu tegen de overblijfselen van een van zijn omgekapte bomen aan. Hij pakte steeds steentjes op en gooide die voor zich uit. Compleet doelloos en nutteloos, maar het was wel lekker. Tussen de bladeren door scheen de zon nog lekker op zijn gezicht, en hij merkte hoe hij langzaam in slaap viel. Hij keek zelfs niet op toen hij voetstappen op krakende takjes hoorde.

Registratiedatum : 21-04-15

Met angst in haar ogen zag ze de slapende jongen zitten tegen een omgehakte boom. Waar was dat nou weer voor nodig. Je kon ook zo tegen de boom leunen zonder hem te slopen. Ze sloeg zichzelf nog net niet voor het hoofd toen ze bedacht hij is gewoon aan het uitrusten van het omhakken. Ze bemoeide zich niet graag ergens mee dus ze besloot hem gewoon te laten slapen. De angst zonk wel verder weg omdat hij juist sliep. Met die gedachte stapte ze vastberaden over hem heen. Iets wat een grote uitdaging was geweest voor haar, over iemand heen stappen in plaats van er met 4 meter omheen lopen. Terwijl ze trots op zich zelf was stapte ze niet over hem heen maar schopte half tegen zijn been om frontaal facefirst in de aarde te vallen.

- sorry voor laatheid, ze bespeeld heel moeilijk, ben ofc. een Hayden gewend.

PROFIEL RPG SHEET

» Home sweet home
» Home oh bitter Home
» { Home? }
» { Home
» Ain't no place like home

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Somehow it felt like home