Don't say a word, don't make a sound

Registratiedatum : 13-04-15

Ze voelde de arm van het meisje om haar heen slaan, maar tot Alexx haar eigen verbazing verstijfde ze niet. Dit verbaasde haar heel erg, al kon ze er niet al te lang over nadenken want al vrij snel sprak de roodharige zelf. Een beetje onzeker begon ze te vertellen. "Ik weet niet... Ik krijg gewoon een raar maar wel zo een euhm leuk en prettig gevoel in mijn buik wanneer ik aan hem denk, en als ik hem zie is het nog harder. En ik moet zowat altijd lachen met hem in de buurt, zelfs als ik een slecht humeur had daarvoor. Ik kan hem persoonlijke dingen toevertrouwen en ben niet bang om mezelf te zijn bij hem... Het is raar." Bekende ze zacht let een weifel in haar stem terwijl ze voelde hoe haar bloos nog harder werd.

Registratiedatum : 18-04-15

"Ik weet niet... Ik krijg gewoon een raar maar wel zo een euhm leuk en prettig gevoel in mijn buik wanneer ik aan hem denk, en als ik hem zie is het nog harder. En ik moet zowat altijd lachen met hem in de buurt, zelfs als ik een slecht humeur had daarvoor. Ik kan hem persoonlijke dingen toevertrouwen en ben niet bang om mezelf te zijn bij hem... Het is raar." Ze glimlachte nog breder. 'Het klinkt wel alsof je heel zwaar verliefd bent Lexy' zei ze plagend en keek haar aan. 'Maar het is toch niet erg dat je bij hem je zelf kan zijn en dat hij je zeker laat voelen. Dat zijn juist dingen die je nodig hebt in een relatie of vriendschat eigenlijk. Dus ik zou zeggen probeer het kijk of het wat wordt. Is het die jongen van gisteren?' Vroeg ze nieuwsgierig terwijl ze haar met pretogen aankeek. 'Ik beloof dat ik het niet verder zeg.'

Registratiedatum : 13-04-15

Bij haar antwoord werd ze nog roder. Zwaar verliefd, ze was eerst biet eens zeker of dat ze wel verliefd was en nu was ze zwaar verliefd? Al dit gedoe was verwarrend. Bij Hayden haag volgende woorden knikte Alexx, ja het was goed dat ze haarzelf bij hem kon zijn enzo. Pas bij het moment waar de roodharige zei dat ze het moest proberen en zien of het iets werd stopte ze met knikken. Hierbij werden haar ogen groter en kon ze niet anders dan beschaamt met haar handen haar gezicht bedekken. "Ik denk niet dat ik dat durf hoor." Zei ze weifelend wanneer haar handen weer aan haar zei waren. En toen vroeg ze nog eens of dat Max degene was waar ze verliefd op was. Een beetje verbaasd keek ze opzij. "Max?! Nee nee nee nee nee, hij is het niet." Zei ze snel terwijl ze een handgebaar maakte dat haar woorden versterkte. Nee, Max was het niet. "Max is gewoon een vriend."

Registratiedatum : 18-04-15

Ze grinnikte om de rode wangen en ze plofte neer op de grond terwijl ze de handen van Alexandra vastpakte en haar deels meetrok. 'Je hoeft niet rood te worden' zei het roodje plagend. 'Werkelijk lexy flexy, je moet het gewoon proberen. tis niet dat je er uitziet als een Griever. je bent tamelijk, best erg pretty.' Zei ze met een glimlach op de woorden ik denk niet dat ik dat durf. Er was niets kwa durven aan, het was enkel doen dus ze moest het gewoon doen. Lichtelijk teleurgesteld keek ze naar haar toen ze antwoord kreeg of ze hem leuk vond. "Max?! Nee nee nee nee nee, hij is het niet." Ze trok een pruillipje bij het handgebaar "Max is gewoon een vriend." Ze haalde haar schouders op en keek naar haar. 'Wie is het dan? Tis niet dat ik het iemand kan vertellen ofzo. Waarschijnlijk ken ik hem niet eens.' Probeerde ze met een glimlach. 'Je weet ook wie ik leuk vind, eerlijke ruil'

Registratiedatum : 13-04-15

Ineens onverwacht ging de rooie naar beneden, en nog meer Alexx werd meegetrokken! Als het niet voor haar snelle reflexen was geweest zou ze nu misschien nogal pijnlijk op de grond zijn beland. Gelukkig kon Alexx haar benen net op tijd in kleermakerszit zetten zodat ze met een kleine plof veilig op de grond terechtkwam. Alweer wat verlegen gingen haar vingers door haar haren terwijl ze naar de roodharige luisterde. Het verbaasde haar toen het meisje ene compliment gaf, ze was veel aardiger dan verwacht, omdat haar een compliment geven was...het was gewoon raar. Alexx vond zichzelf helemaal niet mooi, ze was te klein, te mager en al die littekens waar niemand iets van wist...of toch bijna niemand... Toch mompelde ze verlegen een bedankje terwijl ze haar bloos onder controle probeerde te krijgen. Misschien moest ze het gewoon doen? Maar dan was er weer dat hele gedoe van dat zijzelf niet mooi was en hij hele erg knap. Wat als ze hun vriendschap verpeste? Wat als iemand er achterkwam hoe ze voelde en het aan hem door zou zeggen? Zou Max het doorvertellen als hij het wist? Alexx wist het niet, ze was niet verliefd op Max, maar zou hij het doorvertellen? Blijkbaar vond Hayden het wel een beetje spijtig dat Alexx niets voor Max voelde, vandaar de pruillip waar Alexx haar best bij moest doen om niet in de lach te schieten, al kwam er wel een kleine kort lachje onvrijwillig uit haar mond, iets dat ze niet goed had kunnen inhouden. Aleen bij de roodharige haar volgende woorden stopte ze met lachen, en werd ze direct weer ene beetje roder. Een beetje weifelend keek ze naar het meisje, was ze wel te vertrouwen? Kon ze wel zeggen voor wie ze een oogje had? Hayden had wel gelijk, het was alleen maar eerlijk en daarnaast zag ze Hayden niet met veel mensen omgaan. Een beetje onzeker keek ze naar haar twee handen die op haar knieën aan het steunen waren terwijl ze zachtjes en verlegen begon te spreken. "Het is niet Max...maar wel ene vriend van Max..." Begon ze wat weifelend terwijl er een wat meer stralende glimlach op haar gezicht kwam. Ze kon niet anders dan glimlachen wanneer ze aan hem dacht. "Het is die blonde jongen met de gitaar....Fletcher..." Ze voelde hoe haar buik kleine salto's begon te maken bij het noemen van zijn naam. "Hij is al een best goede vriend enzo...en ik wil het niet verpesten, ik vertrouw niet echt snel mensen en hij was de eerste en ja...." Tegen het einde van haar woorden werd ze weer wat stiller terwijl ze terwijl ze met haar gezicht nog steeds naar haar handen gericht, door haar wimpers naar het roodharige meisje keek.

Registratiedatum : 18-04-15

"Het is die blonde jongen met de gitaar....Fletcher..." Ze knikte en dacht diep na tot ze uit kwam bij die knappe jongen die toen tegen haar aan was gerend in poging haar te redden van Yoga. Ze grinnikte kort. 'Oh hij, deamn hij is zo knap hé' Zei ze snel terwijl ze lachte en haar handen op Alexandra haar wangen. 'Heey, lexy het is oke, niemand hoort je en al deden ze het wel, Jij kan niets doen aan je gevoelens. Ik wil dat e naar hem toe gaat en hem zo hardcore op zn bek pakt dat hij door heeft dat je hem leuk vindt. Wat drank kan het wel bevorderen, weet ik uit ervaring.' Zei ze lachend en keek haar aan. "Hij is al een best goede vriend enzo...en ik wil het niet verpesten, ik vertrouw niet echt snel mensen en hij was de eerste en ja...." Met een brede glimlach op haar lippen keek ze naar haar en hief haar hoofd uit haar handen en legde haar handen op haar schoot. 'Lexy het is goed, het maakt echt niet uit. Hij komt over als een hele lieve jongen en ik denk dat jij dat precies nodig hebt. Niet zo onzeker zijn joh!' Zei ze met een brede glimlach.

Registratiedatum : 13-04-15

Bij haar vaststelling van de knapheid van Fletch kon ze niet anders dan knikken, helemaal waar! Maar bij haar volgende woorden werd ze weer rood, al niet zo erg als te voren. "Oh, nee nee nee, gene drank." Zei ze met een beetje angst terwijl ze over hara anderen woorden nadacht. Misschien moest ze het gewoon proberen? Gewoon zeggen hoe ze zich voelde en zien wat er gebeurde? Maar wat als hij haar zo niet leuk vond? Een beetje onzeker haalde ze haar schouders op. "Ik zal het proberen...." Het klonk nog steeds erg weifelend, maar ja wat anders kon je verwachten van ene onzekere Alexx? "Hoe zit het eigenlijk met jou en Oliver? Ik heb geruchten gehoord enzo, maar geruchten zijn niet altijd waar." Vroeg ze vervolgens nieuwsgierig terwijl ze tegelijkertijd de spotlight van zichzelf weg liet gaan en op Hayden richtte.

Registratiedatum : 18-04-15

"Oh, nee nee nee, gene drank." Ze lachte en kneep haar ogen even dicht om na haar lachbui haar weer vrolijk aan te kijken 'Drank is niet persé slecht het neemt je remmingen af maar dronken mensen zijn wel altijd eerlijk.' Ze keek naar de grond en glimlachte terwijl Alex beloofde het te proberen haar glimlach gleed van haar gezicht en keek haar even verbaast aan. Zo te zien had ze geen remmingen meer. Ze vroeg ineens wat terug. "Hoe zit het eigenlijk met jou en Oliver? Ik heb geruchten gehoord enzo, maar geruchten zijn niet altijd waar." Ze beet kort op haar lip en de glimlach verscheen weer. 'Deze wel, soort van' zei ze met een grijnsje. 'Bedoel ik vind hem absoluut en heel erg leuk. Echt als in houden van en ik weet dat het wederzijds is. Enkel tis lastig, ik snap soms mijn eigen gedachtengang niet eens. De ene keer wil ik alleen maar bij hem zijn. Net als vanacht..' Terwijl ze over hem praatte weerd de glimlach breder en leek ze enorm gelukkig. 'Toen had ik een nachtmerrie en heb hem mee getrokken naar een lekker plekje en we zijn onder de dekens naar de sterren gaan kijken. Dat soort momenten wil ik bij hem zijn maar dan vallen we in slaap en de volgende ochtend wil ik weg en niet bij hem zijn. Ik weet gewoon zelf niet meer wat ik voel en wanneer. Maar vooral waarom voel ik me zo, ik heb werkelijk geen idee en ik wauw dat ik het wist.'

Registratiedatum : 13-04-15

Geïnteresseerd steunde Alexx haar hoofd op haar twee handen terwijl ze stil luisterde. Het was raar, maar ook leuk om Hayden zo blij te zien terwijl ze over Oliver praatte. Het was raar omdat Hayden gisteren nog zo gemeen was geweest, heck..daarstraks was ze nog gemeen geweest. Maar het was leuk omdat het zo te zien was dat Hayden ook een hart had, dat ze aardig en gezellig kon zijn. Begrijpend knikte ze toen de roodharige klaar was. "Nou, ik ben alles behalve een specialist in dit soort zaken." Lachte ze even terwijl haar ogen de omgeving even scande, niet meer voor een reden om weg te gaan, maar gewoon uit gewoonte. Echter belande haar ogen al vrij snel weer op Hayden en begon ze weer te praten. "Maar ik denk dat je het gewoon niet gewend bent om bij anderen te zijn, je bent het gewoon om op jezelf te zijn en vertrouwt daarom minder. Of nou ja, dat denk ik toch. Geef het wat tijd en het word waarschijnlijk beter." Glimlachte ze, het klonk alsof ze er ervaring mee had, en eigenlijk had ze dat ook.

Registratiedatum : 18-04-15

"Maar ik denk dat je het gewoon niet gewend bent om bij anderen te zijn, je bent het gewoon om op jezelf te zijn en vertrouwt daarom minder. Of nou ja, dat denk ik toch. Geef het wat tijd en het word waarschijnlijk beter." Ze schudde kort haar hoofd. 'Ik kan die mensen om mij heen wel handlen. Ik vind het wel fijn om met mensen te zijn, alleen gaan dingen soms te snel en dan heb ik ruimte nodig en dat is niet altijd op de vriendelijkste manier.' Zei ze zachtjes terwijl ze naar de grond keek. Eindelijk doorhebbend dat ze niet erg aardig was geweest tegen het meisje tegenover haar. 'Maar nu heb ik ook iemand al twee keer geslagen hier. Tony bij voorbeeld, toen ik hier aankwam trok hij mij kort mee en ik zei al raak mij niet aan. En hij bleef het doen dus ik sloeg hem. Een kat in het nauw maakt rare sprongen.' Meldde ze kort, terwijl ze er niet erg trots op was. Ze had zeker weten een moeilijke start hier gehad maar alles ging steeds beter met haar maar vooral met het sociale contact. Als mensen zich durfde open te stellen werd ze zelf ook sneller opener. 'De eerste keer dat ik hier met Oliver normaal heb gepraat was de dag na dat ik hier aan kwam ging over een uitgang vinden, hij heeft me laten zien waar ik eten haal en we hebben met water gekloot en daarna een prank bedacht.' Ze grinnikte vrolijk alle hangmatten los knopen was gewoon geniaal geweest. 'En toen ging hij naar de meeting en heb ik op hem gewacht in het bos en we hebben het nieuws gevierd van zijn benoeming tot Runner door zuipend naar de sterren te kijken.' Zei ze lachend terwijl ze haar hand door haar lokken haalde. 'Maar dus die volgende dag moest ik weg en toen werd hij boos omdat we de hele nacht hadden liggen zoenen.' Zei ze terwijl ze over haar lippen likte en even naar Alex keek om te zien of het haar wel interesseerde nog. 'Dus sommige geruchten kunnen waar zijn. Maar het is niet dat we een koppel zijn hoor. Bedoel ik hou van hem echt heel veel maar ik zou niet zeggen dat we samen zijn.'

Registratiedatum : 13-04-15

Stil luisterde ze naar alles tot Hayden klaar was. Ze had wel een paar vragen zoals Tony? Wie is Tony? Er is hier helemaal niemand die Tony heet. Of de prank, welke prank? Die had Alexx dan wel mooi gemist. Echter bleef ze stil totdat Hayden klaar was. Het was interresant om haar te horen praten, ze had al zo veel leuke dingen gedaan, dingen die Alexx nog lang niet durfde. Hayden was misschien niet altijd de aardigste maar ze maakte toch wel wat leuke dingen mee! En Alexx, zij zat heel vaak gewoon alleen niets te doen, wel spijtig eigenlijk. Maar de enige waar ze wat mee durfde te doen was Fletcher en het was niet alsof ze 24/7 bij hem was. Op het einde van haar woorden knikte Alexx even, okay. Nu kon ze haar vragen stellen. "Wie bedoel je met Ton....aaah" Begon ze, al kwam ze al vrij snel bij het antwoord haarzelf. "Je bedoeld Anthony." Nu was het gene vraag meer, het was een vaststelling. "En welke prank? Ik denk dat ik het helemaal gemist heb." Ze kon niet anders dan ene beetje lachen bij dit. Hoe ze blijkbaar ene grote en grappige prank gemist had wist ze niet, het was best raar als je het haar vroeg.

Registratiedatum : 18-04-15

"Wie bedoel je met Ton....aaah.. Je bedoeld Anthony." Ze trok haar wenkbrauwen op en keek haar verbaast aan. 'ik zou zweren dat hij Tony heette.' zei ze verbaast en begon te giechelen bij haar volgende vraag. 'De gene die we van plan waren.' Zei ze grijnzend met een speelse blik in haar ogen. 'To.. Anthony is trouwens een geval apart ik weer niet meer wat ik van hem moet vinden.' Zei ze twijfelend terwijl ze zich achterover liet vallen en haar armen oven haar hoofd legde. Ze kruisde haar benen over elkaar terwijl ze de lucht bekeek. 'Wanneer komen ze nou terug?' Vroeg ze zenuwachtig en zeurderig over de runners.

Registratiedatum : 13-04-15

"Echt? Heeft niemand je gezegd dat hij Anthony heet?" Vroeg ze zelf met een verbaasde toon. Waarom zou niemand haar dat hebben verteld? Deze verbazing verdween echter al vrij snel en werd verplaatst door speelsheid en nep sadness. "Will you tell me? Pretty, pretty please." Vroeg ze zielig met een stel puppy ogen en een pruillip, al was de grap er nog wel van te zien in een soort fonkel die in haar ogen te zien was. Bij de vraag van Hayden verdween die speelsheid echter, wel bleef er een kleine glimlach op haar gezicht in de hoop om Hayden een beetje gerust te stellen. "Het duurt nog wel even totdat de poort sluit, ze zullen wel op tijd terug zijn, you'll see." Zei ze in de hoop om Hayden haar bezorgdheid tot een minimum te houden.

Registratiedatum : 18-04-15

"Echt? Heeft niemand je gezegd dat hij Anthony heet?" Vroeg ze zelf met een verbaasde toon. Ze knikte en keek haar aan. 'Nope, mensen lopen liever met een boog om mij heen, wel rustig trouwens. Kan gewoon doen wat ik wil zonder gezeik om mij heen.' Zei ze iets te vrolijk voor een gehaat persoon. "Will you tell me? Pretty, pretty please." Smeekte het meisje en ze grijnste bij de zielige oogjes en het schattige lipje. Werkelijk dacht ze dat dat zou werken. Lachend liet ze zich achter over vallen. 'Lexy, dat werkt niet bij mij die heb ik uit gevonden.' riep ze lachend maar kwam al gauw weer overeind. 'Het plan was alle hangmatten losknopen en ook die van Ayla' grinnikte ze. "Het duurt nog wel even totdat de poort sluit, ze zullen wel op tijd terug zijn, you'll see." Ze zuchtte terwijl ze naar de lucht keek met een bezorgde blik in haar ogen. Voor haar gevoel ging ze echt dood van de pijn als oliver niet meer terug kwam.

Registratiedatum : 13-04-15

Alexx stopte haar 'sad face' al vrij snel na Hayden haar woorden, al gingen haar puppy ogen niet helemaal weg. Nee, die bleven altijd ene beetje, of toch meestal. Toch keek ze nu alles behalve zielig en verdrietig, en dat bewees de lach die ze liet horen al vrij snel. Dat zou echt een grappige prank zijn geweest. Terwijl Hayden even naar de lucht keek gingen haar bruine ogen naar de ingang van the maze. En zodra ze dat deed kwam er ene nog grotere glimlach op haar gezicht. "Look who we have here." Glimlachte ze terwijl ze naar de twee figuren keek die de glade binnen aan het rennen waren. Rustig wachte ze af tot Hayden ook zou zien dat the runners terug waren. En na ene tijdje besloot ze dat ze weg moest, even alleen zijn en alles op ene rijtje zetten wat er vandaag gebeurt was, want dat was echt veel. Met een glimlach keerde ze zich terug naar Hayden. "Ik moet gaan, en ik denk dat Oliver je graag zou willen zien. Het was leuk om met je te praten. " Zei ze met een glimlach terwijl ze opstond en een hand naar Hayden uitstak, als hulp en tegelijkertijd als laatste peace offering.

Registratiedatum : 18-04-15

Meteen op de woorden look who we have here keek ze op en zag Alexandra opstaan en haar een hand aanreiken meteen pakte ze die aan om zich omhoog te trekken. haar lippen vormde meteen een glimlach en ze hoorde Alex haar woorden niet een meer, ze wist enkel dat het afscheids achtig was dus ze knikte op de woorden terwijl ze naar Oliver keek. 'Dag dag Flexy.' Zei ze met een brede grijns om vervolgens kort naar haar te zwaaien en naar Oliver te rennen en hem een dikke vette knuffel te geven.

- einde topic xD

PROFIEL RPG SHEET

» the sound of silence
» Don't say a word.
» I'll leave you choking, On every word you left unspoken.

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Don't say a word, don't make a sound