Making a wish on a fallingstar

Registratiedatum : 18-04-15

De zon had plaats gemaakt voor de rode avondzon. De roze gekleurde lucht was prachtig om te aanschouwen. Het jammere was dat het niet lang duurde voor deze verdween. Haar rode lokken werden door het rode licht geaccentueerd. Even zag ze er lief en schattig uit, maar het grootste gedeelte dat had ontmoet wist dat ze het tegen over gestelde was. Ze legde zich neer op de houten planken van het kraaiennest.

I can't sleep tonight, wide awake and so confused
Everything's in line, but I am bruised
I need a voice to echo, I need a light to take me home
I kinda need a hero, is it you?
I never see the forest for the trees, I could really use your melody
Baby I'm a little blind, I think it's time for you to find me

Can you be my Nightingale, sing to me I know you're there. You could be my sanity, bring me peace, sing me to sleep.
Say you'll be my Nightingale

Zacht weerklonken de zuivere en melodieuze woorden in de nacht terwijl ze liggend naar de sterren keek. Door de grote getallen waarin de sterren kwamen voelde ze zich het tegen over gestelde van alleen.

- open

Registratiedatum : 12-04-15

De poorten waren net gesloten, ze was nog niet zolang terug. Een stem deed haar verbaasd opkijken, waarom leek iedereen hier zangtalent te hebben? Buiten zij, of course. Haar handen klemde zich vast rond de touwen van de Boomhut. Ze trok zich zelf op en zag de rode haren van Hayden oplichten in de avondzon. "Hee." Zei ze zachtjes, waarna ze naar de rand liep en haar handen op de leuning legde.

››Sorry voor de kortheid xD

Registratiedatum : 18-04-15

De zachte stem liet haar opschrikken en meteen opstaan. Urgh waarom lieten mensen haar nooit gewoon met rust waar ze ook was. Werkelijk er was altijd wel iemand die een lulverhaal moest beginnen. Met een zachte grom kwam ze overeind en keek naar hetr meisje. Pas toen ze zag dat het de mede runner van Oliver was glimlachte ze kort. Dat betekende dat Goldy Locks weer terug was. 'Is Oliver ook weer terug?' Vroeg ze geen interesse in Helena tonende.

Registratiedatum : 12-04-15

"Nee, ik heb hem achtergelaten in het labyrint." Zei ze sarcastisch, met een nonchalante grijns. Zonder op het meisje te letten ging ze aan de rand van de boomhut zitten en liet ze haar benen over de rand bungelen. Haar handen lagen netjes op haar schoot en haar blik stond op oneindig.

Registratiedatum : 18-04-15

"Nee, ik heb hem achtergelaten in het labyrint." Ze hoorde de sarcastische toon niet en trok haar wenkbrauw op. Er kwam mompelend een woordje tussen haar lippen door wat niet de bedoeling was dat ze het zou horen. 'Slet' Ze sloeg haar armen over elkaar en keek haar aan terwijl ze haar lippen tuitte en naar de trap liep om er vanaf te gaan.

Registratiedatum : 12-04-15

Het roodharige meisje had duidelijk nog nooit van sarcasme gehoord, want ze reageerde ontzettend defensief. "Slet." Beduusde kwam er een frons op haar gezicht, waar had ze dat aan te danken? "Pardon?" Kreeg ze eruit. Haar armen sloeg ze, net als het meisje, over elkaar en verbaasd keek ze haar aan. Hier wilde ze een fatsoenlijke reden voor.

Registratiedatum : 18-04-15

Ze keek arrogant om en tuitte haar lippen. 'Dat soort grapjes zijn niet leuk, maar dat zullen die hersenen van jou wel niet begrijpen.' Zei ze terwijl ze haar hoofd weer afwendde. Wat dacht ze wel niet beetje grapjes maken dat ze Oliver had achtergelaten in het labyrint. Ze maakte zich al zo een zorgen als hij daar was en zij, zij maakte het nog eens even erger. 'Dus inderdaad pardon.' Zei ze terwijl ze haar wenkbrauwen arrogant even op haar voorhoofd hief.

Registratiedatum : 12-04-15

"Wie snapte er sarcasme hier niet?" Kaatste ze terug, met haar armen over elkaar. De wind woelde door haar haren en waaide enkele plukken in haar gezicht, die ze ruw weg veegde. Haar ogen bleven gericht op het meisje voor haar. Grapjes waren dus ook niet aan haar besteed. De laatste tijd maakte Helena enkel nog maar vijanden hier, of zo leek het toch.

Registratiedatum : 18-04-15

Ze rolde geërgerd met haar ogen en keek haar aan. De arrogantie droop bijna van haar gezicht af. 'Weetje wat jij eens moet doen, je muil houden en gewoon wat nuttigs met je leven doen en die achterlijke woordenbrei die uit die scheur van je komt gewoon voor je houden. Ik snap sarcastme prima maar jij blijkbaar niet.' Sprak ze kalm uit terwijl ze helena van top tot teen bekeek en daarna zacht lachte alsof ze haar aan het uitlachen was.

PROFIEL RPG SHEET

» Suprise in making

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Making a wish on a fallingstar