[Begrafenis Alylore] How will this end?

Registratiedatum : 15-04-15

De jongen keek naar het lichaam van het dode meisje dat ze naar hem gebracht hadden. Een hele tijd bleef hij kijken naar het op haar lichaam verspreidde bloed dat haar gezicht niet bereikt had. Ze lag er vredig en rustig bij. Hij wist dat ze zelf naar de griever op zoek was gegaan, maar het kon niet zijn dat ze zo’n dood gewild had. Erik duwde de gedachten aan het meisje na een tijdje weg en begon aan de begrafenis te denken. Hij had eerder niet nagedacht over hoe hij de lijken zou begraven, maar lang moest hij er niet over denken. Het leek alsof het allemaal vanzelf kwam. Alsof hij vaker begrafenissen had meegemaakt. Hij schudde zijn hoofd en liep naar het bos, waar hij het meisje en alle volgende doden zou begraven al hoopte hij dat er geen volgenden zouden zijn. Het graf graven koste hem zo’n beetje heel de ochtend, maar het gaf hem wel tijd om na te denken. Hij had het meisje niet willen verbranden al vond hij as die overal naartoe zweefde om de aarde te bevruchten wel een leuke gedachte. Hij was tot de conclusie gekomen dat iedereen haar lijk moest kunnen bezoeken zodat niemand ooit zou vergeten hoe ze gestorven was. Het was niet bedoeld om anderen angst aan te jagen, maar om ze te tonen wat het risico van het labyrint was. Hij wou niet dat een onwetend groentje het labyrint in zou lopen zonder te weten wat hij/zij daar aan zou treffen.

Een paar uur na de middag ging Erik naar de meeting cabin en daar luidde hij de bel die Max eerder gebruikt had om een vergadering aan te kondigen. Hij wist niet of er veel mensen zouden komen, maar hij hoopte dat er toch een paar het meisje een laatste eer wouden komen bewijzen. Wachtend tot iemand op de bel af zou komen bleef de jongen staan. Zodra hij het gevoel had dat iedereen die wou komen er was zou hij Alylore met een kleine ceremonie begraven.

Registratiedatum : 12-04-15

[Begrafenis Alylore] How will this end? 15s4l7q

Max
I'd take another chance, take a fall

Hij had Erik al rond zien lopen met een schop, en uiteindelijk het lichaam van Aly, die tot die tijd in de schaduw had gelegen om rotten en stank tegen te gaan. Hij wist wat er ging gebeuren, en hij kon niks anders dan honderd procent respect hebben voor dat Eric deze taak op zich had genomen. Het was een van de jongste jongens in de glade op het moment, maar hij was een stuk verantwoordelijker dan een paar van de ouderen. Hij deed zijn taken zonder te zeuren of de praten, en voerde zijn werk goed uit. Toen de bel klonk, wist hij dat het zo ver was. Aly was niet heel zichtbaar in de glade geweest, en nooit had hij haar met andere gladers rond zien lopen. Hij vroeg zich af hoeveel afscheid van haar wilde nemen, maar hij was er in ieder geval één van, al was het maar om te erkennen hoe psychotisch deze plaats je kon maken. En hoe gevaarlijk het labyrint was. Ergens hoopte hij ook dat door deze dood de hobbel om het labyrint in te gaan hoger werd, en minder gladers tot dat punt zouden komen, omdat ze wisten dat het geen pijnloze, simpele dood zou worden.
Hij liep naar deadheads, waar een speciaal plaatsje voor haar was gereserveerd. Hij ging naast Eric staan en klopte zijn hand op zijn schouder. "Dit heb je mooi gedaan," zei hij, en hij glimlachte kleintjes. Hij keek naar het gat waar Aly in lag. Ze zag er doods uit - wat ze ook was, dus misschien was dat maar goed ook. Het betekende dat er niks raars met zo'n lichaam aan de hand was, want je wist het maar nooit hier; misschien zouden doden wel terugkeren als zombies - en haar haar lag er sufjes bij.

» Alylore
» [Begrafenis Noah] The only way out

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

[Begrafenis Alylore] How will this end?