Rule #354 Know thy territory

Registratiedatum : 13-04-15

Men zei dat als je een nieuw territorium had, je er elke hoek van moest leren kennen. Nu was Lester, ja dat was zijn naam. Was hij ook achtergekomen na een hele tijd in zijn eentje bovenop de uitkijktoren gestaan te hebben, een prima naam vond hij zelf. Precies lang genoeg en lag perfect in de mond, goede naam voor zo'n goed persoon als hij. Anyhoo, nu was Lester dus precies dat aan het doen, zijn territorium verkennen. Vooral dit veld interesseerde hem, want het was volkomen nutteloos. Je kon er niets mee en het was een grote leegte. Het was dan ook ronduit zonde van je tijd om het helemaal te gaan lopen, dus had hij zijn jas zorgvuldig opgeborgen op een plek waarvan hij zeker was dat alleen hij hem kon vinden, en was begonnen aan zijn hardloop exercise. Als hij vaak genoeg rond het veld rende, sprinten en hoog tempo afwisselende, moest het toch uiteindelijk wel in zijn hoofd zitten.
Zijn lange haar deinde mee op de tred die hij liep, een redelijk tempo, alhoewel er nog steeds een verveelde blik in zijn ogen lag. Aan de ene kant was dit nutteloos, wat hij nu deed, want hij had alle tijd van de wereld en zat hier tijd te besparen door op hoog tempo een gebied te doorkruisen, aan de andere kant vond hij het een geweldig idee van zichzelf want zo kon hij zijn conditie op peil houden voor als ze hier ooit uit mochten van de creepy dudes die hem dus blijkbaar zo geweldig vonden dat ze hem hier gestopt hadden.

Registratiedatum : 12-04-15

De arrogante dude, die zichzelf Lester noemde, was aan het hardlopen door het veld. Had die niks beters te doen? Ze klopte het stof van haar handen en ging hem achterna. Haar lange haren had ze in een losse staart gedaan, die vrolijk op en neer deinde. "Heb jij niks beters te doen?" Zei ze toen ze naast hem kwam rennen. De meeste Laarders hadden hun eigen job, hij had duidelijk nog niks gekregen. Haar ademhaling ging rustig en gelijkmatig, ze had haar conditie mooi onderhouden. Je wist nooit wanneer je moest rennen voor je leven op deze plek. Als ooit zo'n vieze Griever hier zou geraken, dan zou ze moeten rennen en hard ook.

Registratiedatum : 11-04-15

Op haar dooie gemakje zat ze op de laagste tak van een boom. Maar haar rust,niet echt dat het rust was,werd verstoord door die malloot die begon te rennen. Met opgetrokken wenkbrauwen keek ze naar de gast. Langzaam sprong ze van de tak,zodat ze juist op haar voeten landde en keek naar de gast die wat ouder dan haar leek. Langzaam volgde ze hem,gewoon minder hard rennend. Helena had zich er ook in gemengd maar haar negeerde ze. 'Sloof je niet zo uit',zei ze scherp tegen de jongen. Ze deed geen moeite zijn naam te vragen of zich voor te stellen. 'Je zit je trouwens als een kip zonder kop te gedragen.',ging ze met een scherpte toon verder. Haar ogen keken de gast aan en langzaam versnelde ze een beetje haar passen,niet veel want tenslotte waren het kippen zonder koppen die zich aan het uitsloven waren. Ergernis stond duidelijk in haar bruine ogen.

Registratiedatum : 13-04-15

Ach, daar had je ze alweer, de verloren schaapjes die allemaal heil zochten bij hun herder. Lester negeerde de vraag van de eerste volledig, aangezien dat echt de domste vraag was die hij ooit had gehoord, als hij iets beters te doen had had hij dat ongetwijfeld gedaan niet? Serieus, soms was het lastig je in te denken dat de gasten hier mensen waren, denken deden ze namelijk niet. 'Sloof je niet zo uit' Wie was dat nu weer? Nog iemand die besloten had dat hij de vijand was? Nog een reden om je territorium te leren kennen. Waarom hij nu plots beledigd werd was hem echter een compleet raadsel, wat hij weigerde te beantwoorden met een sensibel antwoord. Hij betwijfelde sowieso of deze mensen hem zouden begrijpen, daar had je namelijk iets voor nodig wat 'intellect' heette, en dat bleek hier dus best zeldzaam te zijn.

Registratiedatum : 11-04-15

De gast reageerde er niet op en een grijns verscheen om de lippen van Ayla. Alleen deden haar ogen niet mee,zoals gewoonlijk. Ze versnelde haar passen kort totdat ze wat voor de gast liep en draaide zich om. Achteruitlopen,ach ja liever verongelukken dan voor eeuwig hier te zitten vond ze. 'En waarom zit je te rennen...gast.',zei ze,ja gast paste wel bij hem. Het achteruitlopen ging nog,maar straks ging ze terug vooruit lopen. Ze keek de gast voor zich aan. Hij had deze keer zijn lange jas niet aan, wat zag die gast toch in die jas? Ze keek de gast even aan en draaide zich om zodat ze weer vooruit rende en vertraagde haar passen een beetje.

Registratiedatum : 12-04-15

Ayla foeterde hen direct uit, typisch. Ze luisterde maar half naar wat ze allemaal te zeggen had, tot ze vlak voor haar neus begon te lopen. Zuchtend besloot ze dat ze hier geen zin meer in had, zoals gewoonlijk. Ze liet het dus maar aan Ayla over, die zou het wel weer regelen. Zonder een woord te zeggen draaide ze zich bruusk om, haar lange haren zwierde rond. Ze rende terug richting de Farmers Place, waar ze waarschijnlijk een paar luie Laarders achter hun gat ging zitten.

››Lena is zo vriendelijk xD Lena = topic uit

Registratiedatum : 13-04-15

Hij kreeg van de een, die achteruit ging rennen, een vraag naar zijn hoofd en de ander hield het voor gezien. Die kon zijn epicness niet bijhouden en moest haar meerdere herkennen, begrijpelijk, hij was ook lastig om in een keer te bevatten, of in twee, of drie. Dus besloot hij maar om de vraag van nummer een te beantwoorden, aangezien ze niet anytime soon weg zou gaan zo te zien. "Om het hier te leren kennen," Zijn toon maakte al wel duidelijk dat de vraag dom was, serieus, waarom vroegen ze niet een keer iets wat niet voor de hand lag waar hij over na moest denken? Maar nee, altijd de meest oppervlakkige vragen werden hem gesteld, en niemand leek zich er nog meer aan te ergeren dus iets zei hem dat het nog wel vaker zou gebeuren.

Registratiedatum : 11-04-15

"Om het hier te leren kennen,"antwoordde de gast. Ze draaide even met haar ogen. 'En wat is de naam van deze gast?',zei ze koeltjes. Gast,zo zou ze hem altijd onthouden. Een grijns verscheen weer om haar lippen. Ze richtte even haar bruine ogen op de gast waar ze nu naast liep. Helena was weggegaan. Daarna richtte ze haar bruine ogen voor zich. Het verbaasde haar dat ze het lopen kon vol houden,ondanks het toch wel een enige tijd geleden was dat ze nog echt gelopen had. Maar het zou vast niet lang duren voordat ze moe zou worden,niet dat haar conditie echt slecht was,maar puur omdat ze niet rende hier,ze kende alle plaatsen dus waar was het dan nog voor nodig? Oke misschien als er wat gebeurde,maar dat was nooit lang lopen.

Registratiedatum : 13-04-15

Nog een vraag, en een glimlach. Wat hadden ze hier met glimlach om no reason whatsoever, ronduit vreemd. Niet dat hij ze dat nu ging vertellen, als iedereen er vreemd bijliep was het hun zaak, niet die van hem, hij zag er altijd goed uit. Vandaar dat hij zijn wenkbrauwen optrok bij het horen van de vraag, want het was alweer een die nutteloos was, natuurlijk minder nutteloos dan de vorige maar nou ook niet bepaald life-saving of vernieuwend. "Anders dan die van jou," Antwoordde hij slechts, voorstellen vond hij vaak nogal nutteloos. Iets zei hem dat het wel even kon duren voor hij überhaupt een idee zou hebben van de namen van de mensen hier, boeide hem niet, was niet echt belangrijk. Waarvoor de moeite doen?

PROFIEL RPG SHEET

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Rule #354 Know thy territory