It's going to be a prankwar

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Het was grappig dat, hoewel Sisi niet wou meehelpen, ze wel de dingen wist waarvan Hayden bang was en dat zo ook aan haar vertelde. Daardoor was ze dus te weten gekomen dat de roodharige als de dood was voor vlinders. Omdat er blijkbaar ooit zo eentje de keuken was in gefladderd en Hayden toen helemaal doordraaide. Dus nu had ze in de keuken alle vensters dichtgedaan en enkel de hoofddeur van het slot gehaald, maar de sleutel zat geheel toevallig in haar zak. Dat zou betekenen als Hayden eenmaal de keuken inliep, ze opgesloten werd in een kamer vol lieftallige vlinders. Ze kon niet wachten. Ze was vandaag extra vroeg terug van het labyrint om die arme beestjes te besluipen en te vangen, nu vlogen er zeker 30 prachtige exemplaren en een paar motten, omdat ze er anders te weinig zou hebben, rond in de keuken. Helena zelf stond uit het zicht te wachten en zou naar de deur spurten als Hayden eenmaal binnen was.

robb stark

Registratiedatum : 18-04-15

Bijna tijd voor het avondeten, met andere woorden tijd om te werken. Ze liep naar de keuken en rekte zich uit terwijl ze de deur opende terwijl ze luid gapend met gesloten ogen de keuken in liep en de deur achter zich hoorde dichtvallen. Het gefladder om haar heen liet haar voorzichtig haar ogen open doen. Vlinders, motten! Meteen begon ze te zweten en probeerde ze de deur weer open te maken. 'Fack!' Riep ze hard terwijl ze aan de deur begon te trekken. Fack fack fack fack fack was het enige wat door haar hoofd ging. Ze drukte zich in een hoekje van de keuken, tussen twee kasten in en liet zich op de grond zakken. Een prachtig blauw klein vlindertje landde op het dunne truitje dat rond haar buik zat. Meteen gilde ze hard en sloeg het van haar buik. Ze dook in elkaar tussen de twee kasten in en sloeg haar handen voor haar ogen. Ze wilde weg, ze moest weg hier. Ze stond bijna doodsangsten uit van die fladderende beestjes, nee niet bijna, ze stond doodsangsten uit. Ze trilde, ze zweette en ze zat ineen gedoken in een hoekje.

Feelings can be controlled, but tears never lie.

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Ze had de rode haren van Hayden al van een afstand herkent en toen ze ook binnen was had ze de deur ook gesloten. Alleen dat ze zo heftig zou reageren had ze niet verwacht. Vlinders en motten, wie kon daar nu bang van zijn? Het zweet liep duidelijk over Haydens rug en eigenlijk begon de brunette wel medelijden met haar te krijgen. Zuchtend om haar eigen lafheid haalde ze de deur van het slot en trok hem open. "This way!" Zei ze, terwijl ze de deur geopend hield. Soms was ze toch echt wel een softie, al wist ze dondergoed dat Hayden dit niet verdient had.

robb stark

Registratiedatum : 18-04-15

Ze hield haar ogen gesloten en haar kaken op elkaar geklemd. Ze drukte haar handen over haar oren. Ooit, snel zou het wel stoppen. Het moest stoppen, de deur hoorde ze open gaan. Verstijfd zat ze nog in het hoekje gekropen. Geen aanstalte makende om op te staan of uberhaupt te bewegen op haar plek. Ze voelde ineens een vlinder of mot op haar vingers landen en meteen gilde ze weer terwijl ze met haar handen wapperde en verder naar achteren kroop in haar hoekje.

Feelings can be controlled, but tears never lie.

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Geweldig, Hayden bleef gewoon zitten. Eigenlijk wou ze zich omdraaien en roepen dat ze het geprobeerd had, maar het engeltje in haar dwong haar om naar de roodharige toe te lopen. Ondertussen probeerde ze enkele gevleugelde beesten naar buiten te jagen en liep ze op Hayden af, die duidelijk een paniekaanval had. Zachtjes, maar dwingend pakte ze het meisje bij de elleboog. "Kom op Hayden. Dan kan je weg." Zei ze lichtjes nerveus, omdat ze niet wist hoe Hayden ging reageren.

robb stark

[

Registratiedatum : 18-04-15

Ze voelde de hand op haar elleboog en meteen kneep ze haar hand om haar pols heen. Ze zette haar nagels hard in Helena haar pols terwijl haar hand nog steeds trilde. Angstig haalde ze schokkerig adem terwijl ze zich gewoon liet meetrekken door Helena. 'Waarom?' Vroeg ze zachtjes met de trilling in haar stem terwijl ze zich buiten op het gras liet vallen en Helena aankeek. 'Hoe wist je dat?'

Feelings can be controlled, but tears never lie.

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Nagels werden pijnlijk in haar pols gezet en ze moest op haar tanden bijten om er niks van te zeggen. Eenmaal buiten liet de roodharige zich op het gras vallen en ging de brunette er langs zitten. Direct begon ze aan het gras te plukken, om een antwoord te vinden op haar vraag, want Sisi mocht hier niet in betrokken worden. "Ik zag je ooit eens uitfreaken toen er een vlinder langs kwam." Ze bleef naar de grond kijken en een stilte daalde over hen neer. "Maar misschien was ik wat té ver gegaan. Sorry." Het was terecht dat ze haar excuses aanbood, aangezien ze had gezien hoe fel Hayden had gereageerd op de onschuldige vlinders.

robb stark

Registratiedatum : 18-04-15

Ze kroop achteruit toen een vlinder op het gras voor haar landde tot ze met haar rug een boom raakte. 'Dus jij dacht ik smijt de keuken vol met die die vreselijke wezens?' Vroeg ze met de angstige trilling in haar stem die ze probeerde te verbergen. 'Ik weet niet eens of jou excuses wel wat waard zijn. Misschien moet ik er maar om gaan lachen ofzo. Dat schijnt normaal te zijn.' Zei ze met de zelfde toon terwijl ze haar hoofd op haar knieën legde en haar handen er overheen legde.

Feelings can be controlled, but tears never lie.

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Met haar hand wapperde ze het blijkbaar zo beangstigende beestje weg en luisterde ze gedwee naar de woorden van Hayden. "Het spijt me, ik had niet verwacht dat je er zo heftig op ging reageren! Het was bedoelt als een grapje." Ze schuifelde wat ongemakkelijk met haar voeten. In het begin had ze het waarschijnlijk niet zo erg gevonden dat Hayden helemaal aan het freaken was, maar nu had ze op één of andere rare manier respect ontwikkelt voor de roodharige en voelde ze zich ,zachtjes uitgedrukt, best wel een bitch. Ze legde haar handen op haar knieën en inspecteerde ongemakkelijk haar nagels, al deed het haar niet veel of deze nu vies waren of niet.

robb stark

Registratiedatum : 18-04-15

Bitchcraft; The art of pissing people off while smiling sweetly

Ze sloeg haar handen over haar oren toen ze weer geflapper hoorde terwijl ze Helena aankeek. 'Waarom zie je niet in dat het vreselijke wezens zijn?!' Zei ze paniekerig terwijl ze haar aanstaarde met een zielige blik. 'Maak deze fucking plek gewoon maar erger,' Ze zuchtte terwijl ze schichtig om zich heen keek en zich daarna op de grond liet vallen. 'Kun je dit voor je houden?' Vroeg ze zachtjes.

♥ Isa

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Het vlindertje was vredelievend weggevlogen en Helena zorgde ervoor dat er geen meer te dichtbij kwamen. Al kon ze het niet laten om eentje die op haar hand geland was naar Haydens gezicht te brengen. "Bedoel je deze?" Ze grijnsde, maar liet hem daarna vlug wegfladderen. Zachtjes liet ze haar handen zakken toen ze over deze 'fucking plek' begon. "We moeten de moed erin houden, Hayden! En er zijn toch goede dingen aan deze plek? Ik bedoel je hebt Oliver gevonden hier." Ze staarde naar haar handen. Eigenlijk had ze al een tijdje niks meer vernomen van Hayden en Oliver samen en misschien was ze dus ook wel een tikkeltjes nieuwsgierig naar die twee. "Van mij hoor je niks." Glimlachte ze, geheimen doorvertellen en roddelen waren niet echt haar dingen.

robb stark

Registratiedatum : 18-04-15

Being alive...

Is a sign of strenght

Op de melding dat vlinders en motten vreselijke wezens waren zette dat mormel nog net niet een op haar knie. Meteen opende ze haar mond om keihard te gillen. 'FLIK HET NIET DAT NOG EENS TE DOEN WANT IK DOUW JE HOOFD IN EEN EMMER MET AFVAL' Schreeuwde ze haar paniekerig toe terwijl ze snel en zwaar adem haalde. 'De moed er in houden, well fuck dat. Hoe kan je de moed er in houden op een plek waar je opgesloten zit met een labyrint er omheen vol met dodelijke fucking shit?' Vroeg ze behoorlijk sarcastisch waarna ze haar fel aankeek. 'whoe yay Oliver. Hij is niet eens zichzelf meer na de Grieversteek.' Zei ze zuchtend waarna ze haar Helena keek. 'Niet dat het jou boeit' Zei ze rollend met haar ogen. Ze keek naar de vlinders die nog amper te zien waren en haalde opgelucht adem. 'Beter, trouwens sorry voor dat wat ik zei over Max. Had het niet mogen zeggen. En als je het waagt mij weer uit te lachen doe ik je wat aan.' Wauw good job Hay, twee bedreigingen. Ze slow-clapde voor zichzelf in haar gedachtes. Normaal doen tegen anderen lastig hoor.

No matter what you try to steal from me... the light that lights my path cannot be stolen by anyone. Even if I cannot see, even if I cannot hear, there is a light within me. I have nothing to fear!

♛ Ames

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Ze kon er niet aan doen dat ze moest grinniken, maar probeerde haar lach zo goed mogelijk achter haar hand te verbergen en ontzettend onschuldig te kijken. Al liet de uitspatting van de roodharige haar wel ophouden. "Door de gedachten dat we hier weg geraken." Probeerde ze opgewekt, "En wat als de echte wereld nu slechter is dit alles hier?" Over die vraag had ze al een tijdje zitten tobben. Stel nu dat ze het hier eigenlijk nog niet zo slecht hadden? Oké, elk moment kunnen worden opgegeten is nu niet echt een prettig vooruitzicht, maar wie weet was de echte wereld erger! "Daar moet ik je wel gelijk ingeven." Nee, Oliver was helemaal anders geworden en dat vond ze absoluut niet leuk. "Zo'n dingen boeien me wel." Zei ze zacht, terwijl nog wat grassprietjes sneuvelde. "Dat is je vergeven. Ik ben niet echt zo'n persoon die haatgevoelens houdt." Grinnikte ze. Als ze dàt ook nog moest gaan bijhouden zou ze totaal doordraaien. Het werkte al een tijdje gewoon prima dat ze mensen vergaf, dus dat bleef ze dan ook wel doen.

robb stark

Registratiedatum : 18-04-15

Being alive...

Is a sign of strenght

Ze dacht even na, ze had niet de verwachtingen op de hoop dat ze hier wegkwamen. Ze verwachtte ergens dat ze hier voor altijd zouden blijven. Dat labyrint was dodelijk, gevaarlijk. De Glade zelf eiste al doden zonder het labyrint. Hoe kon je hier nu positief blijven. 'Helena, luister eens. Noah is dood, Alylore is dood en Oliver was dood als Max en Anthony hem niet hadden gered. Hoe in go.dsnaam kan je positief blijven of denken dat we hier wegraken. Of überhaupt dat het hier buiten beter is. Wat nou als wij gewoon huisdieren zijn van de grievers?' Zei ze nog steeds fel. 'Ik mis mijn vrolijke Oliver. Hij is nu zo grumpy en snauwerig. Dat is mijn ding..' Ze keek even op bij haar volgende antwoord terwijl ze haar wenkbrauw optrok. 'Je hoeft er niet over te liegen hoor, Maar hoef in ieder geval niet bang te zijn dat ie vreemd gaat ofzo. Hij probeert mensen te wurgen of weigerd op een normale toon te spreken.' Zei ze terwijl ze haar schouders ophaalde. Ze rekte zich uit en leunde naar achteren toen ze op haar armen leunden. 'En hoe is het tussen jou en Max nu?' Vroeg ze een tikkeltje nieuwsgierig. Al kon ze dit soort dingen misschien beter aan Max vragen.

No matter what you try to steal from me... the light that lights my path cannot be stolen by anyone. Even if I cannot see, even if I cannot hear, there is a light within me. I have nothing to fear!

♛ Ames

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Zachtjes lachend schudde ze haar hoofd bij de woorden van Hayden. "Dan is er toch één ding goed aan." Grijnsde ze, maar toen ze over Max begon kroop er een verlegen glimlach over haar lippen. "Wel goed denk ik. We zijn soort van samen." Ze lachte om haar eigen woordgebruik, "Als je weet wat ik bedoel." Dingen beschrijven of details geven, man wat was ze daar slecht in! Niet normaal. "Hij is geweldig, op alle vlakken." Ze wiebelde giechelend met haar wenkbrauwen.

››Ga dit weekend niet meer kunnen reageren, seurry D:

robb stark

Registratiedatum : 18-04-15

Being alive...

Is a sign of strenght

Met een zachte zucht keek ze Helena aan. 'Nou mijn leven is compleet, mijn vriend gaat niet vreemd omdat hij liever mensen afsnauwt' zei ze verveeld waarna ze in de lach schoot. 'Ja zo ver was ik ook wel. Ik kan heus wel met mensen omgaan hoor.' Zei ze beledigd terwijl ze haar hoofd afwendde. Ze keek om om net op tijd de wenkbrauw wiebel te zien. Ze probeerde haar lach in te houden. 'Moet die wenkbrauwwiebel daar echt bij?' Vroeg ze zachtjes waarna ze maar instemmend knikte op de opmerking.

No matter what you try to steal from me... the light that lights my path cannot be stolen by anyone. Even if I cannot see, even if I cannot hear, there is a light within me. I have nothing to fear!

♛ Ames

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Lachend keek ze de roodharige aan om haar woorden. "Ja. Ja dat moest erbij." Zei ze quasi-serieus, waarna ze even stil werd. "Hayden mag ik iets vragen? Iets waar je eerlijk op moet antwoorden." Ze beet op haar lip, dit was hét moment om te vragen over het runnergedoe. Eigenlijk wachtte ze niet eens op het antwoord van Hayden maar begon ze gewoon direct te praten met haar blik op oneindig en haar handen die in het gras pulkte. "Je weet dat Max zo'n soort afkeer heeft voor het labyrint, hé? Nou hij heeft me al een paar keer 'subtiel'," Ze maakte haakjes van haar vingers bij het woord, "Duidelijk gemaakt dat hij er ontzettend tegen is dat ik daar elke dag in verdwijn. Langs de ene kant wil ik niet dat hij zo ongerust is en wil ik hem gerust stellen en zijn zorgen wegnemen enzo, zelfs als dat betekent dat ik moet stoppen met m'n runnerjob. Maar langs de andere kant is dat het liefste wat ik doe en wíl ik gewoon niet stoppen, want ik zou niet weten wat ik anders zou moeten gaan doen. Plus, ik geniet er gewoon van, van het beetje vrijheid dat het me geeft." Ze haalde diep adem en nog wat meer gras sneuvelde, "Nu weet ik gewoon niet wat ik moet doen." Ze wist niet of ze alles goed verwoord had, want dat was nu niet echt iets waar ze goed in was. Maar ze hoopte met heel haar hart dat Hayden het snapte en haar kon helpen, advies kon geven.

robb stark

Registratiedatum : 18-04-15

Being alive...

Is a sign of strenght

Ze keek even verbaast op met haar wenkbrauwen boven haar hogen verheven. 'Grapje mag ik hopen? Je vraagt aan mij advies over Max zijn feels van het Runner gebeuren.' Vroeg ze uiterst verbaast terwijl ze niets begrijpend haar aan keek. 'Ik weet precies hoe Max zich voelt. het is eng om de gene om wie je zo veel geeft elke dag maar dat klote Maze in te laten gaan op zoek naar een uitgang?!' Ze wist niet eens zeker of er wel een uitgang was, misschien was dit het wel gewoon. Dit en dit alleen. En was de straf van het verlaten van de Glade wel gewoon death by Griever. 'Wat een 'vrijheid' in een labyrint vol met wezens klaar om je te verwonden. Helena je speelt met je leven, ik weet het max weet het en jij zelf weet het net zo goed.' Ze schudde haar hoofd en keek haar aan. Het was de eerste keer dat ze niet haar beledigde of iets beledigend bedoelde of op een uitlokkende manier. 'Toevallig weet ik precies wat Max voelt omdat we het er over hebben gehad. Hij wil je niet dwingen. Maar ik wel want het wordt je dood nog eens, wie moet ik dan irriteren?' Zei ze vastberaden haar aankijkend.

No matter what you try to steal from me... the light that lights my path cannot be stolen by anyone. Even if I cannot see, even if I cannot hear, there is a light within me. I have nothing to fear!

♛ Ames

Registratiedatum : 12-04-15

Hayden was duidelijk ook tegen het runneridee, maar toch luisterde ze in stilte terwijl ze af en toe gepast knikte. Dat stukje over dat ze met haar leven speelde raakte haar, aangezien ze dat zelf ook wel wist, maar nooit wou toegeven. "Maar ik kan Erik toch ook niet gewoon achter laten? Hij is nog maar pas runner en heeft iemand nodig die hem opleidt. Ik wéét dat ik met m'n leven speel, maar wat moet ik anders?" Ze haalde opgewonde adem, alleen was het niet echt de 'goede' opgewonde. "Ik kan niet koken, ben te onhandig om dingen te bouwen, ben als de dood voor kippen en groene vingers heb ik ook niet echt. Tegen bloed kan ik niet en niemand wil de rottige klusjes doen. Ik kán niet anders." Ze beet nerveus op haar lip. Stiekem had ze gehoopt dat Hayden iets in de trant van: volg je hart, meid, ofzo. Maar nee, ook zij stond duidelijk aan Max' kant.

Registratiedatum : 18-04-15

Being alive...

Is a sign of strenght

Ze zuchtte en zette haar duim en wijsvinger op haar neusbrug terwijl ze haar ogen sloot en nog een keer diep zuchtte. 'Helena, hoeveel doden moeten er vallen voor je beseft dat hier geen uitgang is. We zitten hier gevangen, anders zouden ze ons geen gewassen en dieren en dergelijke geven. Ze genieten van het feit dat jij met je vriendjes gaat renneren in het labyrint. Ik zeg Runner afschaffen en ik weet dat ik niet de enige ben die er zo overdenkt, dat weet ik zeker.' Ze keek naar de gespannen ademhaling van Helena en drukte haar hand tegen haar borst. 'Kalmeer eens ofzo.' Het klonk niet aardig of beledigend, 'Straks denkt Max nog dat ik je hier aan het opfokken ben en dan heb ik niemand meer om mee te kletsen gezien ik Alex amper zie laatste tijd en Oliver dramaqueen aan het spelen is met zichzelf.' Wacht waarom zei ze dat, hopeloos en moedeloos werd je er van, alles gleed zo van dr tong af haar mond uit. 'Maar ik kan je best leren koken hoor en anders Siënna wel. Dat is je vriendin toch?' vroeg ze wat zachter.

No matter what you try to steal from me... the light that lights my path cannot be stolen by anyone. Even if I cannot see, even if I cannot hear, there is a light within me. I have nothing to fear!

♛ Ames

Registratiedatum : 12-04-15

De woorden van Hayden wou ze niet horen en kinderachtig drukte ze haar handen tegen haar oren. "Natuurlijk is er wel een uitgang, maar die is gewoon moeilijk te vinden. Daarom geven ze ons dieren en voedsel, zodat we kunnen overleven tot die tijd." Zei ze koppig. Er moest wel een uitgang zijn, dat moest gewoon. Anders deden ze het allemaal voor niks en konden ze beter direct beginne met zich af te slachten, want als zij het niet deden dan zouden de Grievers het op den duur wel doen. Daar was ze meer dan honderd procent zeker van. Ergens voelde ze zich slecht over het feit dat Hayden zo weinig mensen leek te hebben om mee te kletsen. "Oliver is inderdaad een dramaqueen." Zuchtte ze zachtjes, ze was niet vergeten hoe hij gereageerd had bij de deadheads. "Maar weet je, je mag altijd met mij komen kletsen." Zei grijnsde schaapachtig. Ze had nooit gedacht dat ze dat nog eens ging voorstellen aan Hayden, aangezien ze elkaar vroeger wel de ogen uit konden krabben.

PROFIEL RPG SHEET