Beneath the stars

Erg lang was ze niet blijven liggen. Het was ook niet slim om te lang blijven liggen, daar werd je slaperig van met die zon. En nu had ze niet echt de tijd om in slaap te vallen. Dat zou gewoon gemeen zijn richting Oliver. Soepel was ze naar beneden gegaan en had zich snel even gedoucht en wat gegeten. Ze had gewoon wat achter de ruggen van de track-hoes wat gepakt. Wat vruchten waren goed genoeg vond zij, zolang ze maar iets op had.
Nu was ze opweg naar de rand van het bos. Ze hoopte dat Oliver zijn goede mood niet kwijt was geraakt ook al moest hij zijn vriendin uit leggen waarom hij niets van zich had laten weten en in zijn blik had ze gezien dat dat niet echt iets was dat makkelijk goed ging aflopen. Een zucht gleed tussen haar lippen door terwijl ze naar de eerste boom van het bos die ze tegen kwam en keek even naar de lucht. Bijna. Rustig ging ze er tegenaan zitten en keek om zich heen. Het duurde niet lang voor ze haar ogen sloot wachtend tot hij er was.

{Oliver}

Het was beter afgelopen dan hij had gedacht. Sterker nog, Hayden was er helemaal niet geweest. Dus had hij zijn gang kunnen gaan, op beschuldigende blikken van de andere cooks na, met eten. Hij was niet al te veel geweest, maar het had genoeg de maag gevuld. Hij was zo snel mogelijk weer uit de ruimte vertrokken om naar de plek te gaan waar men de alcohol borg. Niemand had hem gezien, dus dat was ook weer fijn. Met twee flessen onder zijn leren jack, en twee in zijn hand zag het er misschien raar uit vanwege twee grote bobbels in zijn jas, maar aandacht besteedde hij er niet aan. Met snelle passen was hij naar het bos gelopen, iets later dan hij had gewild. Hij zag Sammy al zitten en meteen begon hij te grijnzen. Ze had haar ogen dicht, hopelijk lag ze niet te slapen. Hij opende zijn jack, en de twee flessen vielen met een plof op de grond. 'Backup.' Grijnsde hij terwijl hij de twee andere flessen in zijn hand hield. Zijn blije mood was in een klap terug bij het zien van het meisje, en de zin zat ook wel duidelijk er bij hem in.

Eigenlijk lag ze best wel lekker. Ze hield haar achterhoofd tegen de boom en hield haar ogen gesloten terwijl ze rustig naar de geluiden om haar heen luisterde. Vogels, ritselen van bladeren maar geen voetstappen, teminste nu nog niet, en niet dichtbij genoeg. Ze moest haar best doen niet in slaap te vallen. Ze maakte zich geen zorgen dat ze zometeen in slaap zou vallen, dan was er iemand bij haar die tegen haar aan zou praten. Dan was het een stuk makkelijker om wakker te blijven. Tja, dit kreeg je nou eenmaal als je alleen maar in de zon lag. Waarschijnlijk was ze toch te ver weggedreven in haar gedachte dat ze het pas hoorde toen de flessen op de grond vielen. Meteen keek ze op en naar de flessen, zowel op de grond als in zijn hand. 'Geweldig' glimlachte ze terwijl ze soepel opsprong. Haar haar danste met de wind terwijl ze boog om de flessen vast te pakken. Rustig stapte ze het bos in. 'Aan waar dacht je? ' vroeg ze terwijl ze om zich heen keek en omhoog of ze tussen de bladeren door kon kijken zodat ze de sterren kon zien.

Misschien lag ze te slapen, het geluid van de flessen en zijn stem hadden haar in ieder geval gewekt. De grijns bleef op zijn lippen staan toen ze opsprong. Blijkbaar had ze er net zoveel zin in als hij. Oliver volgde haar het bos in en nam uiteindelijk het voortouw. 'Deze kant op, er is een plekje een stuk dieper het bos in waar je niet gestoord word. Ik denk niet namelijk dat je het fijn vind als iedereen zomaar kan zien dat we dronken zijn.' Hij wierp een blik achterom en ging vervolgens een onbekend pad lopen. Ze passeerden de begraafplaats waar nu Alyore en Noah begraven lagen. Hij negeerde het en ging nog iets dieper het bos in, om vervolgens ergens rechts af te slaan en na een paar minuten weer links, tot ze op een kleine open plek kwamen waar de bladeren weken voor de sterren. Het was de plek waar hij met Hayden voor het eerst had gelegen. Ergens voelde het fout om dezelfde plek met Sammy te delen, maar hij verwachte dat wel meer mensen het kende. Hij zette de twee flessen tegen een omgevallen boom aan, die in het midden dwars over de plek lag waardoor je er tegen aan kon leunen en naar boven kon kijken. 'I hope you like it.' Zei Oliver terwijl hij op de boom ging zitten en een van de flessen tussen zijn benen klemde om hem met zijn hand open te maken. Vervolgens nam hij een grote slok en bad hij tot de goden dat er vanavond niets mis zou gaan.

Dat zij voorop liep duurde niet al te lang, gelukkig maar want zij had geen idee waar hij heen wou. Daarom was ze ook blij dat hij begon over een plekje en volgde hem rustig om zich heen kijkend. 'Ik heb toch mijn expert bij me' glimlachte ze naar hem en liet haar blik weer liet rond gaan. Ze had geen idee hoe ze werd als ze dronken was, ze wist niet of ze het ooit wel geweest was. Misschien in haar leven voor de Laar. Maar bang was ze er niet voor. Het kwam vast wel goed. Ze keek even naar de twee graven terwijl ze er langs liepen. Alyore was er al niet meer geweest toen ze aankwam. Noah daarintegen. Hij was niet veel later dan haar aankomst gegaan, ergens vond ze het spijtig dat ze niet tegen hem gepraat had. Het was zijn eigen keuze geweest en toch verdiende niemand het. Snel keek ze weer terug naar Oliver en ontweek de boom waar ze bijna tegenaan liep. Ze deed haar best om niet in lachen uit te barsten en liep verder. Ze keek naar de open plek waar hij op liepp. Even bleef ze aan de rand staan en keek ernaar. 'I love it' glimlachte ze. Echt ze vond het prachtig. Soepel ging ze naast hem zitten en opende nog een fles waarvan ze een slok nam. Ze glimlachte bij het lichte brandende gevoel in haar keel, het was als een oud verlangen waar ze op had gewacht.

Zijn glimlach werd breder bij het horen van haar woorden. Ergens was hij opgelucht, blij dat ze het een goede plek vond. Waarom? Ze was gewoon een vriendin, iemand die hij net had leren kennen en nog beter zou moeten leren kennen. Er was niets tussen hen, alleen vriendschap. Ondertussen had Sammy ook een fles opengetrokken en was ze naast hem gaan zitten. Oliver hief de zijne op om te toasten. 'To whatever the night brings.' Zei hij met een brede grijns waarop hij een enorme slok nam. Hij veegde de druppels die langs zijn mond gingen af met zijn jack en keek omhoog, waar de schemering langzaam om ging in donkerte. Het was fijn dat het weer warm was geweest, zoals altijd, en dat de nachten gewoon een comfortabele temperatuur hadden. En het was ook weer eens fijn om een van deze nachten te hebben, waar hij zich gewoon lam kon zuipen, zijn problemen kon vergeten en lol kon hebben. Hij mistte het. Hij keek naar Sammy, een glimlach op zijn lippen. Hij nam een slok van de drank en wist niet goed wat hij moest zeggen.

Een zachte glimlach lag over haar lippen terwijl ze zich naar de lucht draaide. Die was nu nog oranje maar dat zou niet lang meer duren. Even keek ze opzij naar Oliver en tikte haar fles even tegen de zijne. 'For whatever the night brings' herhaalde ze glimlachend en nam een grote slok en schudde even met haar hoofd toen ze het doorgeslikt had. 'Heerlijk' mompelde ze vrolijk en keek naar de fles. Eigenlijk boeide het haar niet wat erin zat. Het was vast slecht voor haar en bla bla bla, maar het was heerlijk en ze ging nu echt zeker niet terug deinzen. Ze rolde even kort met haar ogen en keek toen weer naar boven en hoopte dat ze niet al te raar zou doen als ze dronken was. ah, well dat zat best goed. Voor een kort moment bleef ze even in stilte zitten en staarde naar boven ookal waren er nog geen sterren. 'Wanna play truth or dare? ' okey, ze kon gewoon even niets beters verzinnen. 'Als je iets niet wilt doen of zeggen moet je een slok nemen' glimlachte ze, had ze teminste nog een manier om onder sommige dingen uit te komen.

Het verbaasde hem hoe snel Sammy aan de drank gewend was. Toen hij het voor het eerst dronk was het duidelijk dat hij haast nog nooit alcohol had gedronken. Het was even stil tussen de twee en Oliver kwam erachter dat hij al die tijd naar haar had zitten staren. Met een lichte blos op zijn wangen keek hij weg en nam nog een slok van de drank. Hij kon slecht tegen alcohol, dat wist hij, maar of het hem uitmaakte, nee. Sammy's stem trok zijn aandacht weer naar haar. De grijns op zijn gezicht was alleen maar breder geworden. 'Deal.' Zei hij en hij nam nog een slok. Vervolgens gebaarde hij naar haar. 'Dames eerst.' Het was meer dat hij haar wilde laten beginnen omdat hij bang was met een of ander stom iets te komen of te vragen en zo wilde hij niet openen. Daarbij was het haar idee geweest. En etiquette zei altijd dat men dames voor moest laten gaan. Hij beet even op zijn lip om de juiste keuze te maken. 'Truth,' zei hij vervolgens. Sloom beginnen was altijd de goede optie.

Rustig keek ze naar de fles. Het was alsof ze iets dronk waar ze heel lang naar gehuiverd had maar niet meer kon herinneren wat het was. Misschien had ze het in haar leven hiervoor wel enorm veel gedronken, niet goed maar wat maakte het uit. Hier uitkomen gingen ze toch niet meer dan kon ze er toch beter het beste van maken. Kort keek ze hem vragend aan maar aan zijn grijns te zien zag het ernaar uit dat hij het een goed idee vond. Ze glimlachte breed toen hij ook in woorden reageerde. Ze wou net zeggen dat hij mocht beginnen toen hij haar als eerste voorstelde. Geweldig wat een heer. Een korte lach ontsnapte en ze keek even weg. Wat ging ze doen. Ze nam een extra slok en keek om zich heen. 'Okey thruth or Dare? vroeg ze hem. Een klein glimlachje schoot over haar lippen en een lichte speelse sprankeling glom in haar ogen. Ze keek hem aan toen hij Truth antwoorde. 'Echt waar' lachtte ze en keek om zich heen. 'Eens zien... mompelde ze en dacht na. 'Hoe was jou eerste dag hier?' vroeg ze, voorzichtig beginnen was het slimst

Haar truth was nog niet eens zo erg. Oliver fronste even terwijl hij een slok nam van de Liberty en peinsde even. De alcohol gaf hem nu al moeite om dingen juist voor de geest te halen. Maar die dag was altijd al vaag geweest. 'Heel vaag,' begon hij met nog altijd de grijns op zijn gezicht, 'ik was super erg in paniek en heb volgens mij twee keer over gegeven. Het was niet al te glorieus.' Zei hij, even op de binnenkant van zijn wang kauwend. Liever had hij het er niet over want zijn aankomst werd meteen gelinkt aan de hallucinaties die hij bijna elke nacht kreeg. Hij nam een paar slokken om de beelden weer te laten vervagen. 'Okay, nu jou beurt. Truth or Dare?' De grijns was over gegaan in een speelse lach en zijn ogen twinkelde, het was veels te lang geleden dat hij dit had gedaan. Het was volgens hem ook de eerste keer dat hij dit spel had gespeeld. En hij vond het geweldig.

Ze wist dat haar vraag niet heel erg was geweest maar ja, het was toch gewoon beter om even te rustig te beginnen al hoewel. Ze hoopte dat hij zich niet zo inhield dat dit toch een stuk interresanter zou worden. Opnieuw nam ze een slok en luisterde naar zijn antwoord. Dan was haar eerste dag toch een heel stuk soepeler verlopen. Dat had ze niet verwacht. Zij had niet de beste persoon die haar uit de box kwam halen en ze was gestressed maar haar maaginhoud was teminste binnen gebleven. En hoewel haar vraag in haar ogen niet heel erg was leek hij er toch moeite mee te hebben. Gelukkig verdween zijn grijns niet en werd die alleen maar speelser. Lang hoefde er niet overna te denken. Hij veilig spelen, zij ook. 'Truth' antwoorde ze terwijl ze hem glimlachend aankeek. Haar ogen fonkelde terwijl ze hem aan keek en wachtte af wat voor vraag hij ging bedenken.

Hij kon haar antwoord op zijn vraag gewoonweg raden. Het was dan wel de eerste keer dat hij dit speelde maar het was gewoon algemene kennis. Als hij het rustig aan deed, dan deed zij dat natuurlijk ook. Als er een schaap over de dam is, volgen er meer. Hij peinsde weer even op wat hij ging zeggen en nam die gelegenheid om een slok van zijn fles te nemen.[b 'Hmm..'[/b] Mompelde hij even kort en hij veerde lichtjes op toen de vraag hem te binnen schoot. Haar vraag spiegelen was niet leuk dus hij moest iets beters bedenken. 'Wie mag je niet en geef een duidelijke reden waarom.' Misschien niet het meest interessante maar het gaf hem een reden om te roddelen. Plus dan wist hij ook weer voor wie hij moest uitkijken. Als het tenminste niet iemand was die hij goed kende en respecteerde.

Het was vrij duidelijk en ze keek hem ook rustig aan terwijl ze op de vraag wachtte. Dit gaf haar ook de tijd om even terug te leunen en keek omhoog naar de lucht waar de sterren begonnen te schijnen. Rustig nam ze nog een slok en glimlachte terwijl ze er een beetje op begon te reageren. Meteen keek ze op toen ze zijn stem weer hoorde. Hmm wie mocht ze niet. Dit werd interresant gezien ze alleen Ayla, Max, Anthony en hem kende. En hem mocht ze het best van de vier dus dat werd hem niet. Max respecteerde ze dus dat werd um ook niet. Ayla of Anthony dus. Anthony was vervelend geweest de eerste keer dat ze hem gezien had. 'Ik mag Anthony het minst, hij is tot nu toe het vervelendst tegen me geweest' mompelde ze en keek hem aan. Een glimlach ontstond op haar gezicht toen ze dacht aan hoe ze hem terug gepakt had, hij kon gaan uitkijken want hij ging het nog vaker krijgen. Ze keek naar Oliver. 'Truth or dare, mister' glimlachte ze.

Hij trok even zijn wenkbrauwen op bij het horen van de naam Anthony? Tot nu toe leek dat hem een aardige gast, hij had tenslotte zijn leven gered. Nee, dat was Max geweest. Maar toch, Anthony had erbij geholpen. 'Dat verbaast me. Anthony was een van de mensen die mijn leven heeft gered.' Zei hij met oprechte verbazing in zijn stem en hij nam nog een slok van de Liberty. Hij tikte met de bovenkant van de fles tegen zijn tanden toen hij nadacht over welke vorm hij ging kiezen. Nog even safe spelen, bedacht hij zich. 'truth,' zei hij maar met een grijns. Later zou hij zich wel op gevaarlijk terrein begeven en misschien deed Sammy dat wel eerder. In ieder geval, voor nu had hij liever dat hij zijn grootste geheimen zou bloot leggen, alsof hij die had, dan dat hij ergens half zingend in een boom moest gaan zitten.

Even dacht ze na over haar antwoord maar dat was toch wel echt de goede. De rest was tot nu toe aardiger geweest dan hij was. Al had ze geen echt lang gesprek met hem gehad. Ze keek hem vragend aan door wat hij zei. 'Ik geloof dat hij goede dingen kan doen, hij was gewoon degene die het vervelends was tegen me van de mensen, ik ken nog niet echt iemand hier' mompelde ze en dronk een paar slokjes van de liberty. Deze keer hoefde ze niet op zijn antwoord te wachten. Waarheid, serieus. Okey, veiligspeler dus. Maar ook zij hoefde niet lang na te denken over de vraag. 'Hoe bedoelde je je leven gered?' vroeg ze voorzichtig. Hij was er zelf over begonnen. Ze wou de stemming niet omlaag brengen maar ze was best nieuwsgierig. Daar kon ze echt niets aan doen, dat was zij gewoon.

Een persoon was altijd anders in iemands anders ogen, je kon haast nooit hetzelfde oordeel hebben. Oliver begreep het wel. De grijns op zijn gezicht vervaagde echter eventjes toen hij haar vraag hoorde. Hij was er zelf over begonnen, dat wist hij. Oliver keek vooruit, dubbend wat hij moest zeggen. Maar de alcohol had zijn tong al wat losser gemaakt dus hij had niet veel moeite met alles eruit halen. 'Ik ben runner geweest, samen met Helena. Een paar weken geleden heeft een Griever aangevallen waarbij ik mijn hand,' hij zwaaide even met de handloze arm, 'ben kwijt geraakt. Aangezien niemand wist hoe ze de infectie moesten stoppen hebben ze dus mijn hand verwijderd, maar de infectie ging door. Tot ik gewoon doodziek was. Om de een of andere reden hebben de creators net op tijd een genezing naar boven gestuurd. Alleen er was iets waardoor mijn hart stopte en..' Hij stokte even, een flinke slok nemen van de fles die bijna op was. Dit was het moeilijkste stuk. 'Uiteindelijk is het Max weer gelukt om me terug te brengen. Alleen denk ik dat sommige mensen me nu liever dood willen hebben.' Hij deed zijn mond open en goot de rest van de inhoud van de drank naar binnen. Vervolgens gooide hij de fles een eindje verderop en pakte de volgende om die open te maken. Het hallucinatie deel en de nachtmerries hield hij maar achterwege. Het duurde even voordat hij Sammy weer aankeek. 'Truth or Dare.' Zei hij simpel, ergens op zijn gezicht verscheen weer een vage grijns.

En ja hoor, zijn grijns vervaagde. Meteen keek ze weg, geweldig ze had de prettige sfeer verpest. Ze hield haar blik op de fles waar ze slokken uit haalde toen hij begon te praten. Zijn woorden kwamen wel binnen terwijl hij praatte en zij weg keek. Ze draaide de Liberty in de fles en luisterde rustig terwijl hij vertelde. En hoewel ze erg graag naar de fles had willen blijven kijken, keek ze toch op toen hij met zijn handloze arm zwaaide. Ze beet zacht op haar onderlip. Hij was een Runner geweest, echt. Hij was geweest wat zij wilde worden, alleen bij hem was het dus niet goed afgelopen. Voorzichtig keek ze hem aan terwijl hij doorpraten over zij verhaal en zijn fles rustig leegdronk. De creaters hadden een injectie gestuurd, op het moment dat hij hem nodig had gehad. 'Ze wouden je levend houden' mompelde ze zacht. Meer tegen haarzelf over hem dan om van hem een reactie te willen. Net toen ze een slok nam verslikte ze zich. Ze hoestte kort, hij was dood geweest echt waar. Maar hij leek er helemaal niet blij mee dat hij nog leefde. Ze keek hem aan. 'Ik ben blij dat je nog leeft, Oliver' sprak ze op een normale toon zodat hij haar wel zou horen. Ze kreeg de neiging om haar armen om hem heen te slaan maar ze had niet het gevoeld dat hij dat echt graag wou. Ze volgde de fles met haar ogen en nam zelf nog een slok. Hij vroeg de vraag weer en toen ze terug keek naar zijn gezicht zag ze een vage grijns. Ze ging die wel weer volledig terug krijgen. 'Dare' antwoorde ze vastbesloten. Hij verdiende het wel om haar even voor schut te zetten. Na wat hij net had verteld. En ze wou gewoon zijn grijns terug.

Oliver knikte alleen kort op haar woorden. Hij was ook dankbaar dat hij leefde, hij liet het alleen niet merken. Hij had een muur opgetrokken compleet gemaakt van irritatie, barsheid en alle dingen die hielpen om mensen af te schrikken. Maar om de een of andere reden was het Sammy gewoon gelukt om die muur te negeren en hem te kunnen bereiken. Of zijn muur was gewoon op een zwak punt geweest. Hij glimlachte zwakjes. 'Ik ook.' Antwoordde hij. En zuinig slokje van de pas geopende fles volgde. Haar antwoord verbaasde hem weinig, na twee of drie keer truth te horen werd het ook wel een beetje saai. Zijn ogen zochten even in het rond en vielen uiteindelijk op de ongeopende fles. Hij wees ernaar met zijn vinger. 'Drink die hele fles achter elkaar leeg.' De grijns was vrijwel meteen weer op Olivers gezicht verschenen. Het was misschien niet de meest spectaculaire opdracht, maar wel een leuke. Als ze daar niet dronken van zou worden, wist hij het ook niet. Benieuwd naar de uitkomst nam hij nog een grotere slok en wachtte af.

Ja, ze hoopte echt dat zijn glimlach snel weer terug zou komen. Kort beet ze op haar lip terwijl ze naar hem keek en zijn lichaamshouding door probeerde te krijgen. Hij antwoordde positief op haar antwoord. Hij was ook nog blij dat hij nog leefde. Daar was ze wel blij mee. Hij was tenminste nog blij met het feit dat hij nog leefde, ookal wou ze nogsteeds niet dat hij het idee had dat andere hem wel liever dood hadden gewild. Waarom zou iemand dat willen, ze had meer plezier met hem dan dat ze tot nu toe met elk ander persoon hier in de laar had gehad. Ze keek op door haar opdracht en volgde zijn blik naar de ongeopende fles, die in een keer leegdrinken. 'Meen je die?' vroeg ze en keek hem vragend aan. Ze wist niet of ze dat aan kon, daar werd ze hoe dan ook drinken van. Ze beet op haar onderlip. Ze kon nu echt niet terugkrabbelen. Langzaam legde ze haar open fles waar de helft nog van in zat weg en greep de nieuwe fles. kort staarde ze ernaar en opende de nieuwe fles waaruit ze begon te drinken. In een keer hmm. Ze bleef doordrinken hopend dat de bodem er snel was. Het duurde een tijdje voor die kwam, veel langer dan ze had gewild. Bijtend op haar lip smeet ze de lege fles weg en beet hard op haar lip terwijl ze haar ogen dichtkneep. Ze nam een paar seconde om op adem te komen en keek om zich heen. Ooh ja, dat greep haar wel aan. Snel greep ze de boom waarop ze zaten en keek langzaam weer naar hem terwijl ze langs haar lippen streek om de restjes liberty weg te krijgen. 'Okey' Ze haalde even diep adem terwijl haar hoofd ligt draaide. 'Truth or dare'

Oliver kon alleen maar knikken met een speelse grijns op zijn gezicht. Hij wilde wel eens zien of ze het kon halen. Hijzelf zou waarschijnlijk stom dronken zijn na zoveel achter elkaar op gedronken te hebben, zelfs nu al voelde hij de effecten van alcohol terwijl hij pas anderhalve fles ophad. Maar dat was ook een goed teken, dan kon Sammy het tenminste niet terug doen bij hem. Even keek hij bezorgd in haar richting toen ze haar ogen dichtkneep. Was hij misschien iets te ver gegaan. Oliver schoof wat dichter naar haar toe en legde een hand op haar schouder. 'Alles oke?' Zei hij met iets van bezorgdheid in zijn stem. Een paar blonde plukjes haar hingen voor zijn ogen en hij liet haar schouder los om ze weg te halen. Ondertussen leek Sammy zich ook weer hersteld te hebben. De grijns kwam terug op Olivers gezicht. 'Dare.' Was zijn simpele antwoord. Het ging zoals hij had voorspeld. Als een schaap over de dam is, volgen er meer.

Nogmaals staarde ze naar de lege fles die een stukje verder over het veld weg gegooid was. Okey, misschien was het niet helemaal slim geweest om hem helemaal leeg te drinken. Aan de andere kant, ze moest haar mannetje wel staan hier en geen enkele dare in de weg zitten. Ze wou niet dat iemand over haar dacht als een zwak persoon. Toen ze haar ogen dichtkneep voelde ze de warmte van zijn lichaam dichterbij komen en niet veel later zijn hand op zijn schouder. Was hij nou bezorgt om haar? Langzaam keek ze op naar hem en wou de plukjes weg halen maar hij deed het zelf al. Goed, het zou raar zijn als zij dat deed. Even knikte ze. 'Ja gaat best' glimlachte ze. Ze hoopte dat het er zelfverzekerd uit kwam. even keek ze om zich heen om de waas een beetje weg te krijgen maar richtte haar blik al weer heel snel naar hem. Dare hmm, nou ging het spel echt een beetje beginnen. 'Uhm..' Okey, nu moest ze hem terug pakken. Niet op dezelfde manier als hij deed, hij had net zo veel op als zij en het was niet leuk om hetzelfde te doen. Kort keek ze om zich heen. 'Doe push-ups, op zijn minst 10' grijnsde ze terwijl ze hem aankeek. Het klonk best eerlijk in haar hoofd, hij maakte haar in een klap stomdronken en hij mocht push ups gaan doen. En hopelijk was ie dronken genoeg dat ie met z'n gezicht in het gras viel. 'Oh en t mag best zonder shirt' grijnsde ze, hier genoot ze van, yup. Het was niet dat ze zijn lichaam zo graag moest zien maar het maakte het wel leuker om naar te kijken. Ze glimlachte zacht terwijl ze een beetje voorover leunde en met haar ellebogen op haar knieën rustte.

Een tikkeltje zenuwachtig wachtte hij op het oordeel van Sammy af. Ergens was hij bang dat ze hem hard ging terug pakken en dat hij misschien iets beschamends moest doen, ook vooral dat omdat Sammy nu gewoonweg dronken was, maar ergens had hij dat ook wel verdiend. Haar weerwoord verbaasde hem even. Push-ups? Dat was toch niet zo moeilijk? Hij wilde al opstaan om ze te gaan doen toen hij haar toevoeging nog te horen kreeg. Zonder shirt. Wat was daar nu erg aan? Oliver grijnsde en deed eerst zijn leren jack uit die hij naar Sammy toegooide. Zonder shirt was toch niet erg, een beetje indruk maken kon geen kwaad. Vervolgens trok hij zijn shirt over zijn hoofd uit en gooide het ergens bij zijn half lege fles Liberty. Hij had misschien geen wasbordje maar het zag er alsnog goed uit. Oliver ging in de positie staan om aan de slag te gaan en in zijn ogen blonk volle concentratie. Langzaam boog hij door zijn armen heen, meteen voelend dat het niet tien push-ups gingen worden. Twee push-ups later brandde zijn armen volledig en bij de vijfde viel hij compleet met zijn gezicht in het gras. In de dronken roes begon hij keihard te lachen en rolde op zijn rug. 'Dat waren er tien, alleen gedeeld.' Zei hij toen hij uitgelachen was met nog steeds een kleine hik in zijn stem. Hij krabbelde op en leunde tegen de boomstam aan, vlak langs Sammys benen en nam nog een slok Liberty. 'Oke, truth or dare.' Zei hij na nog wat na gegrinnikt te hebben.

Hij leek niet echt ingemaakt door haar tegendare. Maar dat kwam nog wel wanneer hij in het gras lag. Ze mocht dan wel stomdronken zijn maar ze wist echt wel dat dit leuk zo uitpakken. hij had net zo veel op als zij en zij wist nu al dat haar tien push-ups niet zouden lukken. waarschijnlijk zou ze ergens bij de drie omvallen, op haar rug landen en zich als een schildpad gaan gedragen omdat ze niet meer overeind zou kunnen komen. Die gedachte liet haar kort lachen maar ze werd snel afgeleid ze een jack op zich af zag vliegen en grijnsde terwijl ze hem probeerde te grijpen, met haar dronken kop greep ze net mis en hing de jack voor een seconde over haar heen. Ze greep de jack vast en legde hem naast haar over de boomstam heen. Ze ging dit echt niet missen. En haarzelf tegenhouden van even naar zijn lichaam staren kon ze ook niet, wilde ze dat dan, nee waarschijnlijk niet en anders kon ze kon ze toch niet echt helder meer nadenken. Rustig keek ze toe hoe hij begon en grinnikte toen hij het al heel snel lastig kreeg. Toch moeilijker dan hij gedacht had hmm. En toen hij na de vijfde met zijn gezicht in het gras viel ging ze al helemaal stuk van het lachen. Hij zelf ook dus dat maakte niet uit. Ze keek naar hem terwijl ze probeerde te stoppen met lachen maar het had er geweldig grappig uit gezien. Precies zoals ze gewild had. Ze pakte haar fles en nam nog een slok en keek toen neer op hem sinds hij een stukje lager zat. 'Dare' grinnikte ze terug terwijl ze weer terug leunde op haar knieen en keek hem rustig aan. Hij ging haar terug pakken, vast wel. Maar zolang ze niet tegen een boom aan rende vond zij het helemaal best, en als dat wel gebeurde, nu voelde ze het vast nog niet, en over morgen dacht ze nu even niet na. Ze genoot gewoon even van dit moment.

Nog steeds niet helemaal bij gekomen van de lach zat hij tegen de boomstam aan nog wat te schokschouderen. Hij had de fles alweer in zijn hand terwijl de stomp van zijn andere wat pijnlijk klopte van al het leunen er op. Desalniettemin kon dat de pret niet drukken. Hij was even compleet vergeten dat hij normaal als een chagrijnige klootzak rondliep. Hij leek gewoon weer de oude Oliver en daar was hij blij om. De complete dronken roes waar hij zich in verkeerde gaf hem het gevoel dat hij alleen met Sammy op de wereld was en andere mensen was hij compleet vergeten. Ook zij had zitten lachen om zijn acties en erg had hij het niet gevonden. Haar Dare verbaasde hem niets, ze waren immers toch bezig. Even was Oliver stil, om iets leuks te bedenken. Maar het was meer om haar in spanning te houden want het lag al sinds hij met zijn gezicht face first in het gras was gevallen op het puntje van zijn tong. Hij keek naar haar omhoog, zijn ogen twinkelden. 'Kiss me.' Was zijn simpele antwoord.

Echt ze vermaakte zich een keer een moment sinds ze in deze vreselijke gevangenis terecht kwam. Kwam het door de drank, doordat ze alles gewoon los kon laten of omdat hij gewoon op zijn gezicht gevallen was. Ze grinnikte nogsteeds een beetje, ooh kom op het was gewoon vreselijk grappig. Hij zou nooit meer zo zelfverzekerd doen als zij hem zei push ups te doen. Kort keek ze neer op hem wachtend op haar eigen dare. Maar hij leek er volledig de tijd in te nemen. Ze leunde een beetje achteruit en leunde met haar hand op de boom terwijl ze een slok nam. Echter verloor ze geen zicht op zijn gezicht. Ze probeerde zijn dare eruit te plukken al was dat erg moeilijk nu de liberty veroorzaakte dat ze niet eens meer normaal kon denken. Haar hart bonste in haar keel toen ze zijn dare hoorde, ze hield zichzelf voor dat het door de liberty kwam en staarde hem voor een paar seconde aan. Maar moeilijk deed ze er niet over. Ze zakte op haar knieën in het gras naast hem en duwde haar lippen zacht tegen de zijne. Al liet ze de zoen niet al te lang duren. Langzaam trok ze terug en ging weer terug zitten in het gras naast hem. 'Truth or dare' sprak ze met een licht hese stem.