Too good to be true, it usually is

Registratiedatum : 13-04-15

De lusteloosheid van de jongen viel vandaag naar zijn idee wel mee, natuurlijk kwam dat ook door het feit dat hij voor de verandering eens goed geslapen had en toen hij wakker werd was er voor het eerst sinds tijden geen irritante gast geweest die hem wakker schopte ofzo. Niet dat hij ze dat niet afleerde, hij deed dan wel niets, maar dat betekende nooit dat hij ongetraind was, als ze hier ooit uitkwamen moest hij ervoor zorgen dat hij zo snel mogelijk weg kon komen. Vandaar dat hij op dit moment een pauze nam van training, zijn jas had hij weer aan, kraag omhoog, en zo lag hij op zijn rug in het gras. Prima weer, een licht briesje dat zo nu en dan poging deed om zijn haar te ontstylen, maar verder was er als het goed was niets dat zich met hem zou bemoeien.

Registratiedatum : 19-06-15

Rustig stapte ze langs de muren en keek er naar terwijl ze de toppen van haar vingers erlangs liet glijden. De muur was dik en hoog er was geen mogelijkheid om het doolhof in te komen dan door de deuren. Iets waar de creators elke nacht weer iets anders van maakte. Een zucht gleed over haar lippen. Dit had echt absoluut geen zin. Er was niets wat zij kon doen. Kort gleed haar blik naar het middelpunt en de mensen die daar binnen liepen. Nog altijd ging ze met niemand om en had ze geen mening over wie dan ook. Ookal had ze eerder de neiging om ze niet te mogen dan wel. Soepel veranderde ze van richting en liep het veld over. Voor ze er zelf erg in had plofte ze gewoon ergens neer en draaide zich op haar rug starend naar de hemel niet doorhebbend dat ze dichtbij hem neergevallen was.

Registratiedatum : 13-04-15

Oke, te vroeg gejuicht. Hij voelde al de verandering in de wind voor hij het personage überhaupt zag, in plaats van op te staan bleef de jongen echter liggen, hij was hier ten slotte eerder, en hij had respect voor ieder die langer dan tien minuten naast hem kon liggen. Want dat was wat het meisje, het bleek een meisje te zijn, nu deed. Ze ging liggen, naast hem. Lester schoof even zijn pilotenbril -die hij super fancy gestolen had uit de common room- naar het puntje van zijn neus en kuchte eens. Had ze hem opgemerkt? Zo niet dan nu wel in ieder geval.

Registratiedatum : 19-06-15

Even dacht ze dat een lekker plekje had gevonden, om in de zon te liggen terwijl het zachte windje de zon niet te heet maakte. Ookal was de wind ook warm, het voelde meer als satijn zoals het over haar lichaam gleed. Even genoot ze er van. Tot een kucht haar deed opkijken. Ze fronste toen ze de jongen zag liggen. Lag hij hier net ook al? Hoe kon het dat ze hem nog niet gezien hebben. 'Hey' mompelde ze tegen hem. Dit was in een klap een stuk minder lekker plekje. Ze hield niet zo van mensen, tenzij ze een beetje met ze kon spelen. Misschien kon ze dat eens uitproberen bij hem.

Registratiedatum : 13-04-15

Dit had zo in een goede film kunnen zitten, en dan was er natúúrlijk dramatisch ingezoomed op haar gezicht want dat was een kostelijk aanzicht. Compleet verbaasd, terwijl hij slechts gekucht had. Om eerlijk te zijn vond Lester het nog heel netjes van zichzelf dat hij dat gedaan had, anders had ze hier een lange tijd gelegen, zich omgedraaid en dan de schrik van haar leven gehad. Je lag niet elke dag naast het meest normale en ontwikkelde persoon in de wijde omtrek. "Hey," Antwoordde hij, met een wave erbij die de jongen met opzet een beetje awkward maakte.

Registratiedatum : 19-06-15

Hoewel haar blik volgens haar nog vrij normaal was, ze was alleen een beetje verbaast dat ze hem niet had gezien toen ze was gaan liggen, leek hij zich er behoorlijk mee te vermaken. Snel trok ze haar gezicht weer terug in de plooi en keek hem rustig aan. Maar zijn wave na zijn begroeting maakte het alleen maar erger. Zijn wave zelf was gewoon awkward. Ze had het gevoel dat hij het express deed dus rolde ze kort met haar ogen en ging weer liggen. 'Dus lekker plekje he' mompelde ze. Hij wou het awkward maken, daar was zij ook heel goed in. Ze zouden eens zien wie het sneller op zou geven.

Registratiedatum : 13-04-15

Lester moest het het meisje nageven, ze leek niet snel van haar stuk gebracht te zijn. Sterker nog, ze ging er gewoon bij liggen, en wist het voor elkaar te krijgen dat hij in de lach schoot. "Héérlijk plekje," Antwoordde hij, net iets té overdreven vrolijk. Daarna strekte hij zijn handen naar de lucht in de hoop er weer wat leven in te krijgen -tevergeefs- en liet ze toen weer vallen. Een zo dicht bij het meisje dat de handen even elkaar aanraakten. Meteen trok Lester hem dramatisch weg en keek haar 'beledigd aan' "Sorry, je ligt ook zo dichtbij," De geamuseerde glans in zijn ogen maakte wel duidelijk dat hij slechts aan het dollen was, zometeen zou hij toch wel weer weggaan.

Registratiedatum : 19-06-15

Even overwoog ze om hem te gaan irriteren maar hij ging waarschijnlijk toch zo wel weer weg, niemand hield het lang vol met haar om zich heen. Een lach verscheen op haar gezicht, soms was dat juist wel lekker. Ze glimlachte toen ze hem hoorde lachen. Een reactie die ze wel had kunnen verwachten, en dat was goed want het was of dat of een geirriteerde uitstraling wat ze graag wou. Ze keek op toen hij zijn handen naar te lucht strekte en vroeg zich af waarom hij dat deed. Hij kon de zon niet grijpen. Ze voelde zijn hand een seconde en keek hem met dezelfde blik aan waardoor ze kort in de lach schoot. 'Schuif dan ook op' zei ze en duwde haar handen tegen zijn heup en schouder om hem om te rollen.

Registratiedatum : 13-04-15

Nu had hij haar ook aan het lachen gekregen en stonden ze quitte, wat Lester betrof een eerlijke deal. Maar het meisje liet het natuurlijk niet op zich zitten, en een duw tegen zijn heup maakte dat de jongen twee keer omsloeg, en met armen en benen gestrekt tot stilstand kwam. "Nou nou," Reageerde hij geamuseerd, een hand door zijn haar halende omdat er nu ongetwijfeld allemaal gras in zat. "Touchy," Hij duwde hij meisje terug, waarna hij lui wat grassprietjes van zijn jas plukte. Ze nu allemaal pakken had hij geen zin in, die paar die hij zag irriteerden hem echter en dus moesten die weg. Net als hij zometeen, straks ging ze nog denken dat hij haar aardig, of erger nog.. ontwikkelt, vond.

Registratiedatum : 19-06-15

Het lukte. Ze had niet verwacht dat het zou lukken maar hij sloeg toch twee keer om. Zegevierend glimlachte ze en ging weer terug liggen op haar rug liggen genietend van de zachte zon, en het zachte zonnetje. Tot hij weer begon te praten. Moest hij dat nou echt telkens doen. Ze had al gezorgd dat hij haar niet meer aan raakte. Ze voelde hoe ze terug geduwd werd en sloeg over op haar buik. Met een snelle beweging van haar hoofd zorgde ze dat het haar uit haar gezicht kwam en op haar rug kwam te liggen. Meteen keek ze terug naar hem met een dodelijke blik, toch zat er een beetje speelsheid in. Ze ging weer liggen en keek toe hoe hij de grassprietjes eruit plukte. Eigenlijk was hij best knap, maar dat ging ze niet toegeven, ze was niet helemaal achterlijk. 'Touchy, says who' mompelde ze en tikte hem aan. Ze wou hem duwen maar hij lag te ver. Meteen trok ze hem terug en leunde haar hoofd erop.

Registratiedatum : 13-04-15

Hij grinnikte toen ze het haar uit haar gezicht moest halen, en hij bijna tot dood werd gestaard. Lester keek slechts heel onschuldig terug. 'Touchy, says who' Dat wist een cheeky grijns op zijn gezicht te toveren, want ze had wel een punt. Vandaar dat hij, toen ze op haar arm leunde. Wat gras naar haar toegooide, gewoon omdat het kon eigenlijk. Veel zin om lastige gedachten te denken had hij op het moment niet, waarschijnlijk de fout van het goede weer en het stelen van de zonnebril. Je zou zien dat er binnenkort weer iets dramatisch zou gebeuren en een rustige dag zou op zich niet erg zijn.

Registratiedatum : 19-06-15

Een zachte zucht gleed over haar lippen terwijl ze aan het koele gras plukte. Rustig keek ze terug naar hem en zag het gras op haar af komen maar naar de grond fladderen nog voor het haar bereikt had. Ze had enorm zich om hem nu keihard uit te lachen maar dat deed ze niet. Zacht plukte ze meer gras uit de grond en rolde om en smeet het gras naar hem toe voor ze zich terug draaide. Haar haar opnieuw voor haar gezicht. Ergens lag ze wel lekker zo geen moeilijke dingen, geen zware vragen gewoon in het gras een beetje luieren. Er was binnenkort vast wel weer dat ze moest gaan doen.

Registratiedatum : 13-04-15

Zijn worp faalde, best zonde eigenlijk want het was zo mooi geweest als er geen mens, maar meer gras had gelegen op de plek naast hem! Niet dat ze zulk slecht gezelschap was, beter dan de meesten, maar Lester zag alweer allerlei onderontwikkeld spul gebeuren waar hij allesbehalve zin in had. Toen hij echter gras over zich heen kreeg zette hij zijn principes even opzij, en begon in alle stilte met het maken van een grote grasheuvel. Ze lag nu met haar rug naar hem toe, dus hij had alle tijd van de wereld.

Registratiedatum : 19-06-15

Hij leek geen reactie te geven op het feit dat ze gras over hem heen had gegooid en legde zich er rustig bij neer. Eindelijk hield hij het een beetje stil. Langzaam sloot ze haar ogen gewoon genietend van de warmte en het satijn zachte windje dat er waaide. Ja zo zou ze de hele dag wel kunnen liggen. Hij mocht best blijven liggen ze had toch geen last van hem op dit moment. Al had ze toch het gevoel dat dat snel ging veranderen. Langzaam opende haar ze haar ogen en keek zijn richting in. Wat was hij van plan.

Registratiedatum : 13-04-15

Het werd al snel een schitterende berg, zo gebouwd dat zodra ze zich omdraaide hij slechts hoefde te blazen en alles zou haar raken. Wat een geweldig criminal masterplan, natuurlijk moest het nog net iets hoger, maar zoals de jongen al had vermeld, hij had alle tijd. Het grappige was bovendien dat hij niet het idee had dat ze snel weg zou gaan, ze hadden minimale last van elkaar - wat zometeen zou veranderen - en het gesprek was zo kort geweest dat ze haar naam nog niet eens had gezegd. Of wel, maar dan was hij hem alweer vergeten en dat was zelfs voor hem een record. Hierover zou hij later zijn hoofd wel breken, want nu was zijn berg perfect, en hoefde hij slechts te wachten tot ze zich zou omdraaien. En het meisje stelde hem niet teleur, nog geen drie minuten later kon Lester vol tegen de berg grassprieten blazen, en daarna de overgebleven sprietjes gooien, voor zijn zoete wraak. Een grijns zat op zijn gezicht, terwijl hij de zonnerbril die in zijn haar zat, in zijn zak stopte voor het geval er nog meer wraak van haar kant zou komen.

Registratiedatum : 19-06-15

Het was maar even dat ze echt een momentje had waarin ze lekker in het gras lag voor ze het niet meer uit kon houden. Ze wist echt zeker dat hij iets terug ging doen, hij zou zich vast niet gewonnen geven omdat ze hem wel had geraakt, nee dat lukte juist een ergere reactie uit. En ze vertrouwde het helemaal niet dat hij zich zo stil hield. Maar toen ze opkeek was vrijwel meteen duidelijk dat ze dat beter niet had kunnen doen. Automatisch gingen haar ogen dicht toen ze de grassprietjes op zich af zag komen. Toch verroerde ze zich niet. Dat was zwak. Ze keek hem aan toen ze niets meer voelde. Ze keek naar het gras dat van haar af viel bij de kleinste beweging. ooh, die ging hij zo hard terug krijgen. In haar haar bleef al helemaal alles zitten. De lichte krullen maakte het het gras alleen maar makkelijker om erin te blijven zitten. Ze staarde hem dodelijk aan met een licht spelende twinkeling. Ze kwam overeind en duwde zijn schouder op de grond terwijl ze boven hem ging hangen en zo veel mogelijk uit haar haar op zijn gezicht klopte. Daarna ging ze er weer rustig naast zitten en greep nog meer gras om het op zijn gezicht te gooien.

Registratiedatum : 13-04-15

Het was al toen hij de eerste hand gooide en zag landen dat hij wist hoe goed dit geslaagd was, want hell yeah hij was goed. Het gras lag overal, en bij elke beweging viel het van de ander af. Alles wat Lester verder hoefde te doen was toekijken en grinniken. Niet dat hij niet dat dat ze hem niet terug zou pakken, hij dacht alleen dat ze daar haar tijd voor zou nemen. Hoe fout hij het daar wel niet had, het meisje greep handen gras en wierp dat op hem, om hem daarna tegen de grond te pinnen en met gras te blijven bestoken. Lester lachte en hield zijn armen ter verdediging voor zijn gezicht om het meisje niet de overhand te geven. Wel een beetje mislukt om eerlijk te zijn, hij was screwed. Gelukkig liet ze hem uiteindelijk weer vrij en bleef terwijl ze naast hem zat rustig plukjes gras op hem gooien. Les keek naar de damage en gaf de tegenstrijd vrijwel meteen op. Wat kon hij nu nog doen anders dan glimlachen en op een hand steunen? Niets. Vandaar dat hij nog meer tegen zijn principes in besloot te gaan en dit interessante meisje te vragen naar haar naam, misschien zou hij zich die van haar wel blijven herinneren. For the time being keek hij haar echter alleen geïnteresseerd aan, zijn hoofd schuin, met haar vol gras dat inmiddels alle kanten uitstond. Eerst maar eens weten hoe hij zijn vraag zou verwoorden.

Registratiedatum : 19-06-15

Zacht glimlachte ze terwijl ze het gras dat hij op haar geblazen en gegooid had terug op hem dumpte. Hij deed zijn handen voor zijn gezicht dus besloot ze andere dingen aan te vallen. Zoals zijn haar of in zijn shirt. Maar het gras, voor zover dat van haar af kwam was al snel op dus zuchtte ze en leunde weer terug. Nu ging ze echt niet meer liggen, ze had wel beter geleerd. Ze bleef zitten, met haar knieën opgetrokken. Zo kon ze oog genieten van het zonnetje terwijl ze zacht met een hand plukjes gras op hem bleef gooien. Tot ze het zat werd. Rustig legde ze haar handen achter haar neer en leunde erop. Ze ging er niet van uit dat hij haar nogmaals ging terug pakken gezien. Hij dat anders nu toch wel gedaan zou hebben. Daarbij voelde ze zijn ogen op haarzelf dus met gras was hij niet bezig. Zijn ogen bleven echter best lang steken vond ze zelf. Even keek ze naar de lucht, wat niet echt zin had, het was elke dag hetzelfde weer. Warm, geen regen, geen wolkje aan de lucht het enige wat veranderde in het weer was de wind. Nu was hij zijde zacht maar zometeen stond er ineens helemaal geen wind meer of juist een iets stevigere. Langzaam keek ze om en grinnikte door zijn door elkaar gehaalde haar met al het gras erin. Ze had zo'n gevoel dat het er bij haar precies zo uitzag. Rustig haalde ze haar haar over haar schouder en begon het gras eruit te plukken, een hopeloos werkje.

Registratiedatum : 13-04-15

Zijn hoop dat zij het gesprek zou beginnen vervloog al snel, al was hij om eerlijk te zijn niet van plan zijn streak te verbreken met nog nooit een genuine gesprek begonnen te zijn met iemand hier. Vandaar dat Lester even bleef staren, en zodra zij begon met het gras-verwijderen, reikte hij naar de zak van zijn epic jas, waar een pen en blocknote uitkwamen. Hij was meester in het achterover drukken van spul, als de Revolutionair dit zag zou hij dood zijn, zonder twijfel. Al wist Lester niet zeker of hij daar echt nog wel aanleiding toe nodig had. Misschien moest hij sowieso uit de buurt van de goalies blijven. Anyhoo, hij pakte de pen, en begon in grote letters op het papiertjes te schrijven, wat hij uiteindelijk voor zich hield zodat ze het zou kunnen lezen. Het telde een enkel woord, 'Naam?'.

Registratiedatum : 19-06-15

Even genoot ze van de stilte terwijl ze de grassprietjes uit haar rode en blonde krullen plukte. Dit ging nog wel even duren. Maar hierop concentreren was een stuk makkelijker als je niet aan het praten was, daarbij had ze ook geen idee waar ze met hem over zou kunnen praten. Dus bleef ze het groen maar weg plukken. Toch kon ze het niet laten om even op te kijken toen hij een pen en een blocknote vast greep. Hoe kwam hij ooit aan al die dingen. Ze vroeg zich af wat hij schreef, maar toen ze merkte dat ze staarde keek ze weer terug naar haar eigen haar. Ze wou net aan de andere kant verder gaan toen hij het blocknoteje omhoog hield. Even fronste ze. 'Wat is er gebeurd, tong verloren?' vroeg ze en keek hem even droog aan. Als hij haar naam wilde weten vroeg hij het maar lekker ze was geen kleuter doe moest leren hoe ze moest lezen.

Registratiedatum : 13-04-15

Hij rolde met zijn ogen toen ze niet cool was en hardop begon te praten, waarom volgde nou niemand ooit zijn gedachtestroom? Het was werkelijk onbegrijpelijk, maar zich er verder in verdiepen had hij geen zin in. Nu was zij als het ware het gesprek begonnen en kon hij dus veilig vragen, want no way in hell dat hij zomaar een vraag zou gaan beantwoorden van iemand bij wie hij de naam nog niet eens wist, dat zou gewoonweg outrageous zijn! "Wat is je naam, milady?" Vroeg hij, nog steeds de licht spottende, maar vooral geamuseerde, twinkeling in zijn felblauwe ogen.

Registratiedatum : 19-06-15

Rustig keek ze hem aan toen hij met zijn ogen rolde, alsof zei hem echt haan naam ging vertellen door een enkel woord dat hij op een stukje papier schreef. Dat kon hij dus echt wel even lekker vergeten. Dus wachtte ze tot hij het normaal zou vragen. En hij volgde haar wel want zijn woorden kwamen eruit, hoe dan ook. 'The name is Sammy, or Sam is better' ze keek hem even kort aan. 'Wat is jou naam, mijn heer' vroeg ze rustig. In haar ogen scheen precies dezelfde twinkeling terwijl ze hem vragend aan keek. Er was niets mis mee dat ze een keer geamuseerd werd.

Registratiedatum : 13-04-15

Hij grinnikte toen het meisje maar al te duidelijk maakte wat ze wilde, namelijk haar zin, en in dit opzicht had hij haar dat gegeven want ja inderdaad hij had de vraag hardop uitgesproken en het had warempel zelfs als een heuse vraag geklonken. Lester was trots op zichzelf. Hij kreeg dan ook redelijk snel antwoord, want nu de dame haar zin had wilde ze wel. 'The name is Sammy, or Sam is better' Hij knikte, en probeerde het te onthouden. Kon hij wel, het deed hem op de een of andere manier denken aan een fluffy hond, geen idee waarom. 'Wat is jou naam, mijn heer' Hij knikte haar even galant toe bij het horen van de aanspreekvorm, en glimlachte toen. "Lester," Antwoordde hij, en aangezien er niet veel aan toe te voegen was deed hij dat ook niet.

Registratiedatum : 19-06-15

Nu reageerde ze wel, ze had haar zin gekregen, letterlijk en figuurlijk en dat is iets waar ze behoorlijk gek op was. Gewoon haar zin krijgen zonder tegengestribbel van de ander, die zou het zichzelf alleen maar moeilijker maken dan. Hij knikte bij het horen van haar naam en ze draaide zich opnieuw naar de lucht boven hun. Oh wacht, ze was bezig geweest met het plukken van de groene grassprietjes in haar haar. Eerst maar eens wachten op zijn naam besloot ze. Lester hmm, die naam had ze nog niet eerder gehoord. Sowieso niet omdat iedereen die hier belandde een andere naam had. De een makkelijker dan de ander. Maar zijn naam zou ze wel onthouden, ze onthield namen sowieso wel makkelijk. 'Aangenaam Les' antwoordde ze rustig en keek naar zijn haar waar ze langzaam een grassprietje uit trok. hij had zoveel meer in zijn haar.

Registratiedatum : 13-04-15

Hij moest zijn best doen niet te lachen toen het na zijn naam een tijdje stil was. Daar stond ze van te kijken zeg, niet dus. Hij had een volkomen normale naam, en als iemand dat niet vond had diegene waarschijnlijk een onuitspreekbare naam zoals Henk, en de Revolutionair. Nee, dan was zijn naam dus echt wel tien keer zo makkelijk, en met die ene begroeting had Sam hem zojuist nóg makkelijker gemaakt. Lester trok even zijn wenkbrauwen op bij het horen van de afkorting, maar besloot het maar te laten, de kans was klein dat ze veel zouden praten dus het veel te horen krijgen was waarschijnlijk onwaarschijnlijk. Waar hij echter wel op reageerde, en snel, was de violation of privacy die plots kwam toen ze een freakin' grasspriet uit zijn haar wilde trekken. De jongen dook achterover in een soort achteruitkoprol, om op zijn buik te landen en zijn handen over zijn hoofd heen te houden, daarna keek hij voorzichtig met een schelmachtige blik eronder vandaan, een uitdagende grijns op zijn gezicht.

PROFIEL RPG SHEET

» Most of the time rumors aren't true, but sometimes they are
» I'm good.

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Too good to be true, it usually is