Juliet

Registratiedatum : 12-04-15

Haar bruine haar wapperde achter haar aa toen ze op beide jongens afrende. De drang om gewoon in hun armen te springen was groot, zo blij was ze. "Fletcher! Max!" Gilde ze al enkele meters voor ze bij hen tot stil stand kwam. Hoogst waarschijnlijk hadden zij de beslissing ook wel gehoord, aangezien Fletcher aanwezig was en Max het hen heeft verteld. "Het mag! Ik heb toestemming!" Haar stem was hoog door de opwinding en ze stond half te springen tegenover de jongens. Haar blauwe ogen glinsterde van plezier. Het mocht gewoon, ze mocht het labyrint in, zonder dat iemand haar pret kwam bederven door haar weg te roepen, of nog erger, te sleuren. Ze was nu een Runner, zoals Max en Ayla het gedoopt hadden.

~ Max & Fletcher, gsmpost dus er kunnen fouten in staan ^^

Registratiedatum : 13-04-15

remember when ...

"Haha Max, dit ben jij!" Grijnsde hij en pakte een klein slakje op, dat hij op de palm van zijn hand legde en bijna voor de neus van zijn vriend douwde. "Net zo traag als jij." De neiging om zijn tong uit te steken was groot, maar straks zou Max deze vast pakken of wat dan ook!
Toen zijn naam opeens werd geroepen werd hij geheel afgeleid en vanuit de verte zag hij iemand schreeuwend op hen aflopen. "Het mag! Ik heb toestemming!" Een frons verscheen op zijn gezicht toen het dolenthousiaste meisje voor hen stond en hij wierp een sceptische blik op Max. "Moet je dan niet bij de populaire mensen gaan zitten?" Hij trok über dramatisch zijn neus voor haar op en sloeg zijn armen over elkaar.

THANKS KAY

Registratiedatum : 12-04-15

"Tof man, tof. Je bent echt grappig," reageerde Max toen Fletcher een slakje voor zijn neus hield. Maar altijd was duidelijk dat die twee elkaar gewoon zaten te pesten voor de lol, en dat ze alle opmerkingen en sarcastische antwoorden prima van elkaar konden hebben. 'Fletcher! Max!' "Klinkt alsof the fantastic two nodig zijn," lachte Max, en hij keek om. De mooie Helena stond op een afstandje naar hen twee te zwaaien. "Ja lieverd, ik heb de stemmen zelf geteld," lachte hij, maar hij leunde even naar voren om haar een knuffel te geven. Hij had door hoe blij ze er om was, dus hij wilde dat plezier niet voor haar verpesten. Al wist hij dat het een immens gevaarlijke taak was die ze op zich had genomen - en voor was gekozen, wat hij overigens een goede keuze vond. Ze hadden geen idee wat er in dat doolhof was, en zij en Oliver waren de eersten die dat zouden gaan ontdekken. Wat als ze nooit terug zouden komen? Ze hadden werkelijk geen idee wat ze daar aan konden treffen.

Registratiedatum : 12-04-15

De reactie van Fletcher liet haar even stil vallen, maar ze herstelde zich al snel. "Als cool persoon, kan ik zelf kiezen met we ik omga." Ze haalde quasi-arrogant haar neusje op, maar glimlachte al even snel weer. Toen Max naar voren boog om haar een knuffel te geven, sprong ze bijna in zijn armen. Dat er gevaren waren aan de andere kant, daar dacht ze liever even niet aan. Ze trok zich terug en glimlachte breed. Oliver en zij konden het waarschijnlijk wel even alleen af. Het hing ervan af hoe groot het labyrint was. Als ze binnenkort meer mensen nodig zou hebben, zou ze dat wel laten weten aan Max of Ayla. De donkerbruinharige jongen leek haar meer een leider dan Ayla, of zij vond dat toch zo.

Registratiedatum : 12-04-15

Het enthousiasme waarmee Helena in zijn open armen sprong, liet hem een beetje wankel naar achter stappen. Maar door zijn hiel in de grond te duwen, ving hij haar op, en kon hij haar netjes op de grond zetten. "Fletch, wij zíjn de coole mensen. Iedereen wil met ons hangen." Hij maakte even een arrogante haarbeweging. "Helena is nu gewoon blij dat ze éíndelijk cool genoeg is om met ons om te gaan." Hij grijnsde, en porde haar plagerig in haar arm.

Registratiedatum : 13-04-15

remember when ...

Een onzichtbare traan droop langs zijn wang toen Max wel een knuffel kreeg (of gaf, kon ook, maar dan kreeg Helena een Max knuffel en hij niet) en hij er heel zielig en alleen bij stond. "Fletch, wij zíjn de coole mensen. Iedereen wil met ons hangen." Aaaah, dat verklaarde veel ja! Een kinderachtige grijns werd op zijn smoel geveegd. "Helena is nu gewoon blij dat ze éíndelijk cool genoeg is om met ons om te gaan." Hij keek naar Helena. "Dat is wel waar, ja." Wat een wijsheid kon er toch uit die Max komen! "Zolang je maar voorzichtig bent daar, want in the glade ontbreekt het echt aan coole mensen!" Straks moesten ze omgaan met .. ja precies! Een niemand!

THANKS KAY

Registratiedatum : 12-04-15

Ze kuchte zachtjes en trok haar wenkbrauwen op. "Pardon? Mijn coolheid springt gewoon op jullie over, waardoor jullie lichtjes cool worden." Ze glimlachte plagend, waarna ze eraan toevoegde, "Trouwens, wie zat hier eerder." Zogezegd arrogant trok ze haar neus op, wat niet echt bij d'r paste.
Toen zag ze dat Fletcher zielig alleen stond. "Awh, wil Fletcher ook een knuffel." Ze gaf Max een veel betekenende blik, hopelijk snapte hij dat ze Fletch zo konden tackelen. Met haar armen breed liep ze op de jongen af, een krakerige stem zei het volgende, "Wil Fletchertje ook een knuffeltje?" Het klonk plagend, dat deed ze toch graag, mensen plagen.

Registratiedatum : 12-04-15

Zijn arme bro voelde zich zielig en alleen. "Fletch, kom hier. Krijg je een dikke Maxknuffel." Hij spreidde zijn armen wijd open en liep naar hem toe. Hij tuitte zijn lippen overdreven en sloot zijn ogen een beetje zwoel. Hij had niet goed door wat Helena van plan was, want zijn liefde voor Fletcher ging voor alles. Bro's before ho's, was het niet?

Registratiedatum : 13-04-15

remember when ...

Pssk, nu kreeg ze ook nog eens kapsones! Nou hun coolheid samen was echt het oneindig dubbele dan dat van haar! Dat ze dat maar wist! Maar met gespreide armen liep ze op hem af en opeens hing er juist een Max om hem heen. "Oeh een Maxknuffel!" Hihi, lief! Hij omhelsde zijn vriend terug. "Even dacht ze dat ze me kon knuffelen, wat een grapje!" Zei hij expres hardop en wierp een plagerige, nog steeds vriendelijke, blik op Helena.

THANKS KAY

Registratiedatum : 12-04-15

Max snapte haar duidelijk niet, maar daar kon ze wel mee leven. Toen ze elkaar een knuffel gaven deed ze haar best om niet met haar ogen te rollen, al lukte dat niet geweldig goed. Daarna ging Fletcher haar ook nog eens 'beledigen'. Ze deed haar mond open, leunde naar voren en stak haar vinger in haar keel. Het globale teken voor; Jakkes. "Nou, ik zal de tortelduifjes wel even alleen laten." Zei ze met een mierzoete stem, waarna ze zich omdraaide en richting de voorraadschuur begon te lopen. In de outfit die ze nu had zou ze nogal moeilijk kunnen lopen, dus moest ze iets anders vinden.

PROFIEL RPG SHEET

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Juliet