Vermoeid wreef Eleanor met een hand door haar haar terwijl ze in kleermakerszit tegenover de graven zat. Zo veel was er voor een Bagger niet te doen in de Laar (gelukkig) en om eerlijk te zijn verveelde ze zich dood. Haar schetsboekje was vol en ze probeerde hier en daar was papiertjes bij elkaar te sprokkelen voor haar tekeningen. Soms lagen er ergens complete conversaties in briefjes, dus die roofde ze dan mee om als tekenvellen te gebruiken. Die gesprekken negeerde ze maar een beetje. Zo had ze een heel stapeltje briefjes waarin Hayden schijnbaar deed alsof ze Sammy was en daarin werden er heel wat beledigingen uitgewisseld die Eleanor eigenlijk niet zo nodig hoefde te lezen. En het ging sowieso over dingen waar ze niets mee te maken wilde hebben. Alleen het briefje over Noah en Alylore had ze meerdere keren doorgelezen.
Hoe dan ook, deze waardevolle papiertjes wilde ze niet meteen opgebruiken, dus tekende ze niet zo veel meer, hooguit wat met een stokje in de aarde. Verder zat ze maar een beetje bij de graven gesprekken met stille doden te voeren. Misschien moest ze maar eens gaan kijken of ze ergens anders iemand kon gaan helpen ofzo. Misschien in de keuken? Daar hield men zich immers ook bezig met dode dingen, dus dat moest ze kunnen.
"Ik ga even naar de keuken, kijken of ik kan helpen", zei ze tegen Noah en Alylore. "Ik kom na het eten weer terug, oké?" De grafzerken keken haar zwijgend na.
In de keuken trof ze Hunter aan, die ze niet heel goed kende, behalve dan van die briefjes. "Hallo", zei ze voorzichtig. "Ehm, kan ik hier ergens mee helpen? Ik heb niet zo veel te doen op dit moment..."
![Dead stuff [Hunter] Empty](https://2img.net/i/fa/empty.gif)