De blondine werd wakker van een geluid en probeerde rond te kijken in het donker. Waar ben ik? Wat is er gebeurd? Die vragen kwamen langzaam in haar hoofd voorbij toen haat ogen wat aan het donker gewend waren en ze zag dat ze zich in een soort kooi bevond die als een soort lift diende. Ze kon zich niet veel herinneren, eigenlijk kon ze, nu ze het probeerde, zich helemaal niets herinneren. Ik ga dood... Als ik dat niet al ben.. Dacht het meisje en raakte een beetje in paniek. Het geluid van de lift-kooi bleef doorgaan en ze besloot om er naar te blijven luisteren tot ze boven was, waar "boven" dan ook mocht zijn. Het duurde even, maar uiteindelijk zag ze het daglicht. De blondine kneep haar ogen tot spleetjes tegen het felle licht van de zon. Toen haar ogen aan het licht gewend waren zag het meisje dat ze zich in een gebied omringt door muren. Nieuwsgierig, maar ook een beetje bang keek ze rond. "Wat is dit voor een vreemde plek..." Zei ze zachtjes tegen zichzelf.
Tag: Open Words: 181 Notes: -
Fletcher
Brick-nick
PROFIEL
Tag : *epic guitar solo*
Aantal berichten : 506
Registratiedatum : 13-04-15
RPG SHEET
Character sheet Age: 19 Job: Bricknick Relationship: Happy to be single tbh
Wat hoorden zijn oren daar nou? Yes! Eindelijk was hij in de buurt nu dat vervelende alarm afging. Met een sprong kwam hij overeind, hief zijn gitaar weer op zijn rug en rende naar de box die langzaam omhoog getakeld werd. Er verscheen uitiendelijk een blond koppie boven de deuren die met een klap op de grond open waren gevallen. In ieder geval beter dan zijn aankomst, hij had misschien wel een week vast kunnen zitten in die doos als Alex hem er niet uit had 'gered'. "Whoop, whoop!" Glimlachte hij dwaas en stapte voorzichtig op de nieuwe af. "Nog een blondie, helemaal mooi!" Zijn gezicht kon bijna wel vijftig procent blijdschap zijn. Als begroeting stak hij zijn hand uit, maar die zou ze ook mogen/kunnen gebruiken om uit die doos te klimmen. "Yo, ik ben Fletch en welkom in the glade!" Het was niet de gewoonlijke 'je zit hier vast dus wen er maar aan' speech die sommige *kuch*Ayla*kuch* mensen gaven, maar een wat vrolijkere aanpak. Of dat zou werken .. dat was nu wel de vraag.
Weer ging dat onvoorstelbare irritante geluid van de zoemer af. Het was gelukkig nog ochtend, dus de zon - though altijd onzichtbaar - stond nog niet hoog aan de hemel. Het waren de betere momenten van de dag, omdat op het hoogtepunt het waanzinnig heet was in de Glade. Het waren altijd de momenten dat Max het hout voor de hutten aan het bewerken was. Hij had de stammen die hij gister had gehakt met Helena naar het open veld verschoven, en was net van plan te beginnen met het in de juiste vormen hakken. Hij liet zijn stammen vallen toen de zoemer afging, en meteen liep hij er op af. Weer een greenie! Fletch stond er al, en aan door blik in zijn ogen zag Max al van afstand dat het een meisje moest zijn dat in de Box zat. Ze klom eruit; een blondie. Oh, dus dát was Fletch's type? "Hey!" riep Max van een afstandje naar de twee, maar toch meer gericht op blondie. Een opgewekt welkom; dat was toch wat beter dan Ayla's stylo.
