Geschrokken keek Siënna op van haar werk toen ze een stem naast haar hoorde. Ze herkende de het rode, golvende haar direct als Hayden. Een glimlachje sierde haar lippen, vreemd genoeg zag ze het meisje niet echt als baas. Ook al was Helena haar vriendin, Hayden had haar verder niks aan gedaan en die twee haatten elkaar toch niet écht. "Sorry, ik had je helemaal niet opgemerkt." Grinnikte Sisi. "Ik werk al weken aan deze rot schommel maar het wil gewoon niet lukken." Verslagen gooide ze het werkje neer op haar schoot, dat inmiddels de maat van een koekenpan had gekregen. "Als het zo door gaat ben ik hier over een jaar nog niet mee klaar." Schaapachtig keek ze het meisje naast haar aan. Benieuwd naar haar reactie. Ze had veel negatieve dingen over haar gehoord, maar ze had haar zelf nooit gesproken. En Siënna ging toch liever op haar eigen intuïtie af.
