Gierend van het lachen legde Siënna zich neer op het gras, haar krullen verspreidden zich naast haar hoofd en de kleine puppy wroette er in met zijn neusje. Toen de kleine, donzige pootjes op haar buik werden geplaatst tilde ze het beestje op en hield het boven haar lichaam. "Je bent het állerleukste, schattigste, liefste wat er is!" Vreemd genoeg had dit kleine mormel haar gezeik rondom Max en Helena helemaal doen vergeten. Ook al was Max een soort van de papa van Vagebond, want dat was afgesproken, ze had niet meer de behoefte om echt veel bij hem te zijn. Na een tijdje legde Sisi het hondje op haar buik neer, dat al snel zijn oogjes sloot. Ook zij sloot haar ogen, met haar handen op het zachte ruggetje.
- OPEN