How's hell, Helena?

Registratiedatum : 19-04-15

De dag liep al tegen de middag, de zon begon zijn hoogste punt te bereiken en de lucht stak fel af tegen de grijze wanden van de Maze. Vanochtend had Trystane aan Helena gevraagd om haar hier te ontmoeten. Door alle hectiek had hij haar een poos niet gesproken en dat was iets wat hij zonde vond. Het jonge meisje was nu al een aantal maal in de Maze geweest en hij had haar nooit kunnen vragen naar haar avonturen. Langzaam sjokte hij en plukte af en toe aan de gewassen waarna hij een afgebroken blaadje vermorzelde. Iets waar de werkers vast niet blij mee waren, maar ach. Zijn hand ging nonchalant door zijn krullen en zijn bruine ogen fixeerden zich op een in elkaar gebouwd bankje. Langzaam ging hij zitten. Zijn tanktop lag los om zijn lijf maar de hitte omarmde hem alsnog.

[Helena first post]

Registratiedatum : 12-04-15

Haar lichaam was bezweet, maar de had haar kleren al omgewisseld voor een iets meer casuale look. Trystane had haar deze morgen gevraagd om in de velden elkaar te ontmoeten en ergens was ze wel nieuwsgierig waarom. Oliver's wonde was nog niet genezen en eigenlijk vond het alleen zijn in het labyrint niet echt heel geweldig, maar ze moest doorzetten. Half huppelend liet ze haar handen over het koor gaan, binnenkort konden ze beginnen met oogsten -iets waar Helena liever niet mee hielp, aangezien ze erg onhandig was met messen. De krullenbol van de jongen viel al op, voor ze zijn hele lijf daadwerkelijk zag. "Ola." Zei ze vrolijk. Aangezien het geen zin had om heel de tijd triestig rond te lopen, plus het was niet echt een van haar kwaliteiten om lang boos of droevig te zijn.

Registratiedatum : 19-04-15

Haar begroeting liet Trystane opstaan. Een moment in stilte voor hij zich herpakte. Het zag er een soort van belachelijk uit en een beetje ongemakkelijk ging hij weer zitten. "Hey, Helena. Ik zou je knuffelen maar ik denk niet dat je dat geplak fijn vind." Hij grinnikte even en ontspande lichtelijk. Het was immers Helena maar, waar maakte hij zich nou druk om? Trystane schoof wat opzij zodat ze naast hem kon zitten. "Hoe gaat het met je?" Besloot hij met de deur in huis te vallen, ze zag er vrolijk uit maar hij was bezorgd om haar sinds Olivers ongeluk. Hij vond het maar niks dat ze zo alleen rondzwierf in de Maze, veel te gevaarlijk. Ze had iemand nodig om haar te helpen, niet dat Trys haar als zwak zag maar alleen tegen een Griever wilde niemand staan.

Registratiedatum : 12-04-15

De jongen stond hoffelijk op toen ze eraan kwam en grijzend knikte ze naar hem. Olivers' ongeluk was de meeste waarschijnlijk wel ter oren gekomen en ze hoopte van harte dat ze het daar niet over gingen hebben. Trystane leek behoorlijk gespannen, maar dat zou wel los lopen. Het meisje nam plaats op de bank en sloeg haar benen netjes over elkaar, waarna ze er op steunde met haar elleboog. "Met mij gaat het goed. En met jou?" Ze had de jongen al een tijdje niet meer gezien, misschien dat hij nog wel wat roddels kende. Niet dat Helena zo'n roddeltante was, ze vond het gewoon leuk om te horen wat iedereen over elkaar te zeggen had. Want als je 24/24 en 7/7 met elkaar zat opgescheept, had je je menig wel klaar over iedereen.

Registratiedatum : 19-04-15

Grijnzend keek het meisje hem aan en een glimlach sierde automatisch ook zijn lippen bij het aanzicht. "Ach zijn gangetje," mompelde hij galant terug en hij keek opzij om haar ogen te ontmoeten. Hij bestudeerde haar voor een kort moment en vervolgde zijn woorden toen. "Die muren beginnen inmiddels wel op me af te komen, ik wordt gek hier. Maar ja, bouwen is natuurlijk de perfecte afleiding." Sarcasme was in zijn stem af te leiden. Op het begin was hij blij met zijn baan, eindelijk had hij wat anders te doen. Inmiddels was deze ruimte voor hem verschrikkelijk en werd hij steeds vaker naar de ingang van de Maze getrokken. Dit maakte hem echter niet bijzonder, velen waren 's nachts naar de poort aan het turen. "Praktisch iedereen hier maakt me ook chagrijnig, blijkbaar ben ik toch niet zo goed in vrienden maken als ik dacht. Jij bent de enige die me laat glimlachen tegenwoordig, en jou zie ik amper." Het was niet dramatisch verwoord, gewoon een feit.

Registratiedatum : 12-04-15

Ze schudde traag en grijzend haar hoofd. "Dan kan je al je woede in die ene houten plank steken." Lachte ze, waarna ze de krullenbol een vriendschappelijk stootje gaf. Al hoopte ze wel dat hij niet teveel woede in het bouwen van dingen zou steken, want dan zou hij zichzelf door roekeloosheid kunnen verwonden. "Je moet wel voorzichtig blijven, beloofd?" Zei ze een tikkeltje serieuzer nu. Aangezien ze niet wou dat de Med-jackers teveel werk kregen, gewoon omdat ze niet wou dat een Laarder pijn leed -al was dat niet heel uitzonderlijk in dit oord. Zijn volgende woorden lieten haar een hand op haar borstkas brengen. "Nu ben ik zo vereerd." Zei ze dramatisch, met haar andere hand op haar voorhoofd.

Registratiedatum : 19-04-15

Trys keek haar even met pretoogjes aan en knikte toen op haar woorden. "Ja, die planken krijgen wat te verduren." Grinnikte hij en schuifelde kort heen en weer op het houten bankje waar ze nog altijd op zaten. Haar vrolijke toon veranderde in iets serieuzer, een waarschuwing om voorzichtig te blijven. "Haha, als we het moeten hebben over wie van ons voorzichtiger moet zijn sta jij toch wel bovenaan het lijstje hoor, Runner." Trystane prikte het meisje plagend in haar zij en schonk haar een knipoog. Zijn krulletjes dansten om zijn hoofd. "Maar is goed, Leentje. Ik zal voorzichtig doen." Beloofde hij haar uiteindelijk maar zijn ogen serieus in die van haar kijkend. Het duurde niet lang want hij schoot bijna direct in de lach. "Je moet ook vereerd zijn Leen. Ik bedoel kom op, wie wil nou niet de gene zijn die mij kan laten lachen? De heetste jongen van de Glade."

Registratiedatum : 12-04-15

'Cause this is torturous electricity

Ze schudde lachend haar hoofd. "Nu heb ik medelijden met die planken!" Dramatisch legde ze een hand op haar hart. Ze kreeg een plagende prik en in een knipoog te verduren, wat hij terug geschonken kreeg door een kinderlijke tong-uitsteker. (is dat zelfs een echt woord?) "Leentje?" Quasi-verontwaardigt keek ze de jongen aan. "Ik ben oud genoeg voor, Leen." Ze grinnikte en duwde hem plagend tegen de schouder om zijn woorden. "Aca-scuse me? Jij," Ze legde een felle intonatie op 'jij' door haar vinger tegen zijn borstkas te prikken, "Zou vereerd moeten zijn aangezien ik," Dit keer legde ze haar vinger op haar borstkas, "Met jou praat." Knipoogde ze hem toe, want komaan, wie wil er nu niet met Helena omgaan? (Totaal geen ego hier...)

tag: Helena| words: xxx | notes: xxx

robb stark

Ze schudde lachend haar hoofd. "Nu heb ik medelijden met die planken!" Dramatisch legde ze een hand op haar hart. Ze kreeg een plagende prik en in een knipoog te verduren, wat hij terug geschonken kreeg door een kinderlijke tong-uitsteker. (is dat zelfs een echt woord?) "Leentje?" Quasi-verontwaardigt keek ze de jongen aan. "Ik ben oud genoeg voor, Leen." Ze grinnikte en duwde hem plagend tegen de schouder om zijn woorden. "Aca-scuse me? Jij," Ze legde een felle intonatie op 'jij' door haar vinger tegen zijn borstkas te prikken, "Zou vereerd moeten zijn aangezien ik," Dit keer legde ze haar vinger op haar borstkas, "Met jou praat." Knipoogde ze hem toe, want komaan, wie wil er nu niet met Helena omgaan? (Totaal geen ego hier...)

PROFIEL RPG SHEET

» Hello there. [&HELENA]
» Time to relax [&Helena]
» The silence that spoke sadness [&Helena]
» Who the hell
» Well, you look like hell

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

How's hell, Helena?