Under the stars

"Ja, we zien elkaar." Het was niet dat hij haar nu wilde ontlopen, maar ze konden niet doorgaan waar ze mee bezig waren. Hij wist heel goed dat hij het lastig zou vinden om haar te zien, maar hij wist net zo goed dat hij zich daar overheen zou kunnen zetten om door te kunnen gaan. Maar ook wist hij heel goed dat hij haar gewoon wilde. Hij toonde het niet, maar dit raakte hem. Zowel haar antwoord als dat hij wist dat dingen zouden veranderen. Maar omdat verdriet uiten niet zijn sterkste punt was, merkte hoe hij langzaam weer diezelfde pissigheid ging voelen als wat hij die ene avond had gevoeld. "Als jij al het vuur dooft, ruim ik morgen alles wel op," mompelde hij nog voordat hij wegliep.

En toen de lading woorden daarna kwam, wist hij niet goed hoe hij moest reageren. Eerst kwam nog de beschamende gedachte in hem op dat ze het alleen zei omdat ze hem niet wilde kwetsen. Want hij wist wel dat ze om hem gaf en ze had al toegegeven dat hij meer dan een vriend was - dat was ook niet de reden waarom hij weg was gelopen. Hij was weggelopen omdat het niet op dezelfde manier geweest als hoe hij zich voelde. Heel even kwam het in z'n hoofd op dat ze dit alleen zei omdat ze niet wilde dat er dingen tussen hen twee zou veranderen.

Maar al snel drukte hij die weg toen z'n handen gepakt werden. Een tijdje bleef hij zo staan, zelfs toen ze al uitgesproken was. Uiteindelijk duwde hij z'n ene hand verder naar voren, langs haar onderarm naar haar bovenarm en pakte haar vast. Met z'n ogen volgde hij de beweging van zijn eigen vingers over haar arm. Hij sloeg diezelfde arm daarna om haar heen, over haar schouders in haar nek, en trok haar naar zich toe. Z'n andere arm sloeg ook om haar heen, waardoor hij haar verstopte tussen z'n armen en hij zijn hoofd op haar de hare tegen haar aan kon drukken. Hij hoefde niks te zeggen, wist anders ook niet wat te zeggen.

Hij sloeg z'n armen om Helena heen zodra zij tegen hem aanzat, en kuste haar kruin. "Hmm," reageerde hij, wat aantoonde dat hij het geen fijne vraag vond. Hij staarde even voor zich uit en wreef met zijn kind over haar haar, zich niet realiserend dat dat misschien moest schuren door de stoppels. "Ik weet niet precies wat het is, maar hij lijkt een beetje moeite te hebben met ons." Hij haalde zwaar adem door zijn neus. "Maar ik ga het er snel met hem over hebben." De vorige keer had hij alleen maar sarcastische opmerkingen gegooid in plaats van echt het probleem te benoemen.

Hij haalde z'n schouders op. "Ik heb ook nooit zijn gezeik met Alex veroordeeld. Ze heeft nooit de woorden echt tegen hem gezegd, maar iedereen kon van een kilometer afstand zien dat ze compleet gek op hem is. Ik heb me daar nooit persoonlijk wat van aangetrokken. Ik vind niet dat Fletcher dat moet doen." Maar nu gokte hij naar wat zijn probleem was, want hij had dat dus nooit echt benoemd. Maar als het gewoon was dat hij de relatie niet chill vond, of dat hij Helena niet mocht, dan was dat niet iets waarvan hij vond dat Fletcher er een probleem van mocht maken.

Hij kneep terug in haar vingers en kuste ze toen hij ze naar zijn gezicht had gebracht. Hij zuchtte. "Komt wel goed. Nu wil ik gewoon even bij jou zijn."

Weer haalde hij zijn schouders op. Hij wilde er niet te veel mee bezig zijn. Het was een van de dingen die hem echt niks aanging, tenzij Fletcher hem er zelf over vertelde. Hij zou zijn vriendschap niet op het spel zetten om een meisje, zeker niet als het niet zijn meisje was. Dus toen Helena hem zoende, ging hij daar met volledige overtuiging in mee. Dit was waar hij voor gekomen was, en voor niks anders. Hij pakte haar schouder vast, en terwijl hij haar bleef zoenen duwde hij haar langzaam en gecontroleerd naar achter, haar rug opvangend met zijn andere arm. Hij legde haar met haar rug op het kleed en hing boven haar, zijn lippen nog steeds op de hare gedrukt. De hand op haar schouder ging naar haar mond, waar hij haar lippen met zijn duim bestreelde en een beetje open duwde. Hij kuste haar kind, en ging weer door met haar lippen, terwijl hij langzaam zijn lichaam op haar liet landen.

Al snel krulde Helena's lichaam om hem heen. Hij werd er nog dichter door naar haar toegetrokken, en kon het niet helpen dat hij even zijn heupen tegen de hare drukte. Dit hadden ze eerder gedaan, enkele keren al, maar haar lichaam bleef hem verwonderen. Hij kon niet goed zeggen wat het was, of het haar lippen, ogen, handen of de warme van haar huid waren die hem zo magisch betoverden, maar iedere keer weer voelde het alsof hij high was. Misschien het wel het zuurstoftekort in zijn hersens telkens dat hij haar kuste. Hij legde een hand op de zijkant van haar hoofd en speelde met haar oor terwijl hij een kus op haar neus gaf. "Je bent mooi," fluisterde hij zacht. Hij zocht haar ogen, en zijn handen daalden al snel af naar beneden. Dit meisje hier was zijn vriendin en hij had zo het voorgevoel dat niks hem bij haar weg zou krijgen.

"Als je dat maar weet," grinnikte hij terug, al klonk er langs de woorden heen een zucht waarin hij haar weer zoende. Hij kwam overeind en stak zijn armen uit, zodat Helena het shirt over zijn hoofd kon trekken. Hij keek naar beneden, naar het lichaam onder hem. Hij deed haar na door met haar shirt te spelen, het langzaam omhoog te duwen en met haar navel te spelen. En daarna wat omlaag, met de knoop van haar broek. Hij zocht haar ogen om toestemming te vragen.

Haar shirt ging uit, en hij glimlachte kleintjes maar genietend toen ze knikkend toestemming gaf voor haar broek. Hij deed hem open, en gleed toen van haar af om hem met een hand uit te begeleiden. Hij hielp haar bij zijn eigen broek en trok die ook uit. Even was het raar, want ze lagen openbaar, al waren er hier minder mensen te vinden dan in homestead. Waar anders zouden ze nu echt privacy kunnen krijgen? "Mooie.. ananassen," lachte hij. Jeez, hoe onsexy maar sexy kon iemand op zo'n moment zijn. Zelfs deze bizar niet charmante lingerie maakte haar schattig en puur, en zorgde ervoor dat hij alleen maar leuker vond. Hij kuste haar borst en sleutelbeen, haar nek en haar oor. Hij ging weer op haar liggen, pakte haar handen en begeleidde ze omhoog, zodat beide hun armen boven haar hoofd kwamen te liggen. Zijn volle gewicht lag nu op haar, en hun huid raakte elkaar overal aan.