Sing until your lungs give out

Registratiedatum : 16-05-15

Gelukkig had hij eindelijk zijn mond gehouden zodat ze stug door kon blijven lopen. Hoe sneller ze hem naar zijn hangmat had gebracht, hoe eerder dit ongemakkelijke en uitputtende moment voorbij zou zijn. Op een manier waarvan ze niet zeker wist of het nog lopen genoemd kon worden, bereikte ze uiteindelijk het einde van het bos, waar ze zich even uitschudde en wat takjes van haar korte broek klopte. Nog maar een paar meter. Zichzelf vastklampend aan die gedachten, met haar warme hangmat in gedachten, bereikte ze uiteindelijk Homestead. Haar missie was om zachtjes binnen te komen, -een dronken Oliver was niet iets waar ze iemand mee wilde lastigvallen in het holst van de nacht- maar hij moest het plan maar weer eens verpesten. Hij praatte én te luidruchtig, én zijn vraag beviel haar zodanig niet dat ze gewoon besloot te doen alsof hij het niet gevraagd had. Ze had hem nog naar zijn hangmat willen lopen, gezien de veiligheidsmaatregelen, maar hij had zich al van haar losgemaakt en was op eigen houtje op onderzoek uitgegaan. Ze liet hem maar. Het maakte haar ook eigenlijk helemaal niet uit of er mensen wakker werden, ze wilde gewoon haar doezelige hoofd te rusten leggen. Zachtjes sloot ze de duer en strompelde naar de eerste de beste hangmat. Het schoot haar pas later te binnen dat deze van Evan was en hij vast weer op haar was gaan checken. Ze was te moe om zich te realiseren dat hij zich waarschijnlijk zorgen maakte wanneer hij haar niet kon vinden als ze niet in de Meeting Cabin was. Ach, hij zou haar wel vinden. Vermoeid kroop ze in haar hangmat. 'Trusten,' mompelde ze, ergens in de richting waar Oliver in het donker verdwenen was. Wat een vreemde dag. Ze kon zich niet meer herinneren dat haar ogen dichtvielen.

[TOPIC UIT]

» Give me something to do
» I give up, I can't handle this
» Don't give me your sympathy.

F

F

A

T

S

E

D

I

U

G

S

R

E

P

E

E

K

S

R

E

N

N

U

R

S

T

I

D

E

R

C

Sing until your lungs give out