London
PROFIELAantal berichten : 43 Registratiedatum : 31-05-15 RPG SHEET
Character sheet
Age: 17 y/o
Job: Slicer
Relationship: Me and my frozen heart.
![Maybe it was all too much. [&ANTHONY] Empty](https://2img.net/i/fa/empty.gif) |  Onderwerp: Maybe it was all too much. [&ANTHONY] ma aug 24 2015, 19:12 | |
| Met een ijzige blik liep London over het grasveld. Ze kon weer eens niet slapen door die verdomde geluiden. Haar enkel was in elk geval weer genezen, maar dat was dan ook het enige goede nieuws dat ze had voor zichzelf. Voor de rest zat ze hier nog altijd opgesloten. Dag in en dag uit moest ze zorgen dat er voldoende vlees naar de Cooks gingen zodat zij konden koken. Dag in en dag uit weer hetzelfde saaie werk. Maar zou ze de Maze in willen gaan? Nee, dat nu ook weer niet. Het enige wat ze wilde was gewoon weg hier. Ze had niks met de mensen hier in de Maze, ze haatte het om hier te zijn en alles zat haar tegen. Ze had geen goede contacten gemaakt hier, want iedereen haatte haar vanwege haar bittere karakter. En misschien ook omdat ze steeds als een chagrijn rondliep, maar wat wilde je dan ook? Haar aankomst was niet prettig geweest en sinds ze hier was, leken haar steeds van die vervelende dingen te gebeuren. Allereerst had ze een nacht meegemaakt waarin een arrogante jongen haar duidelijk had geprobeerd te versieren. Ze had haar enkel verstuikt welke ze, met het schaamrood op haar wangen, had moeten laten verzorgen bij een jongen in de Homestead. Dat ding was trouwens afgebrand. Ze had de brand meegemaakt en had een brandwonde op haar bovenbeen opgelopen, maar had deze nooit laten verzorgen. Het was ontstoken geraakt en was pijn gaan doen, maar London had er geen aandacht aan besteed. Gevolg? Een lelijk litteken dat er voor altijd zou blijven. Altijd als ze naar toilet ging of als haar jurkje iets te hoog naar boven kwam, zag je de lelijke brandwonde die zich op haar bovenbeen verspreidde. Van de buitenkant van haar bovenbeen naar de binnenkant toe. Ze schaamde zich voor de brandwonde. Ze schaamde zich nu ook omdat er tranen in haar ogen ophoopten. Ze rende sneller, sneller om verder weg te komen bij de rest die lag te slapen. Toen ze geloofde dat ze ver genoeg van hun was, liet ze zich snikkend in het zand vallen. Ze trok haar benen naar zich toe en kreunde toen haar gevoelige bovenbeen langs de zanderige grond streek onder haar. Haar jurkje gleed wat naar beneden, maar nog niet ver genoeg om het lelijke litteken te onthullen. Met haar hoofd tussen haar knieën begon ze weer te snikken van ellende. Ze haatte het hier. Ze wilde weg. Ze… ze wenste dat ze er niet meer was! |
|
